Ο ίδιος μού είχε πει πράγματα που αντίκρουαν έντονες φήμες που κυκλοφόρησαν μόλις κατέβηκε για πρώτη φορά υποψήφιος δήμαρχος, για την πολιτική του τοποθέτηση όταν ήταν φοιτητής. Το όνομά του γράφτηκε στην εφημερίδα μου για πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια, όταν ο Φραγκίσκος Σακελλάρης μού είχε πει πως πρέπει να είναι αυτός -ο κ. Καλογερόπουλος- υποψήφιος δήμαρχος τής Δεξιάς, κάτι που έγινε μετά από αρκετά χρόνια.
Ο Δημήτρης Καλογερόπουλος αγόραζε χώρο τής εφημερίδας μου και έβαζε φωτογραφίες και κείμενα με έργα που έκανε την πρώτη 4ετία του ως δήμαρχος. Κάποια στιγμή, πριν τις εκλογές τού 2006 μού είπε πως θα βάλει καταχωρήσεις προεκλογικές, και τον ρώτησα να μου απαντήσει αν οι πολλοί υπάλληλοι που είχε προγραμματίσει να προσλάβει, είναι απαραίτητοι για τον Δήμο και αν υπάρχουν τα χρήματα για να πληρώνονται, και από τότε δεν ξαναέβαλε κείμενα.
Επί τής δημαρχίας του οι υπάλληλοι τού Δήμου ξεπέρασαν τους 1000 (μαζί με τους έκτακτους αν δεν κάνω λάθος), κάτι που είναι ρεκόρ.
Στην Ιστορία θα μείνει σεξουαλική κίνηση που είχε κάνει αστειευόμενος, καθήμενος στα έδρανα τού δημοτικού συμβουλίου, καθώς και τοποθέτησή του στο «Γιάννης Ρίτσος», σε συγκέντρωση τής παράταξης, με λέξεις που χαρακτηρίζονται εδώ και λίγα χρόνια, σεξιστικές ή ομοφοβικές. Επίσης η χρησιμοποίηση τού όρου «κυβερνοχώρος» στο δημοτικό συμβούλιο, ως αναφερόμενη στους κυβερνώντες, ενώ έχει πολιτογραφηθεί εδώ και χρόνια ως σχετική με την Κυβερνητική και το Διαδίκτυο.
Μετά από κείμενο στην εφημερίδα μου τού νυν προέδρου τού ΔΗΚΚΙ Γιώργου Μπούτρη, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφερόταν πως ο κ. Καλογερόπουλος κατοικούσε στη Γλυφάδα, έκανε εξώδικο και στους δυο μας, και μετά από λίγο διάστημα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως δεν έχει πρόβλημα μαζί μου, καθώς και κάποια άλλα πράγματα σχετικά με κινήσεις που είχε κάνει εναντίον του ο συνεργάτης μου, αλλά δεν προχώρησε δικαστικά έκτοτε.
Μετά την επανεκλογή του το 2006, έβαλα κύριο θέμα στην εφημερίδα μου «Η αμερικανοποίηση προχωράει», έχοντας στο μυαλό μου πως τον ψήφισαν -υποθέτω- και αριστεροί συνδημότες, και κάτι παρόμοιο έγινε και στο Πέραμα, που έβγαλε δεξιό δήμαρχο...
Το 1998 τον είχα ψηφίσει κι εγώ στον δεύτερο γύρο, ως αντίδραση απέναντι στις επιθέσεις που δεχόταν η παράταξη τού ΚΚΕ στην οποία ήμουν υποψήφιος, από κάποιους δημοτικούς συμβούλους τής παράταξης Μυστακόπουλου. Μάλιστα είχα επιχειρηματολογήσει για το θέμα αυτό, μιλώντας με συγκεκριμένα περιστατικά, πάνω από μισή ώρα, σε συνέλευση τής παράταξης, και θυμάμαι ότι βγήκε μέλος τής παράταξης από τα πιο παλιά, και είπε «ότι πρέπει αυτά να τα μαθαίνουμε», υπονοώντας ότι τα πρωτοκλασάτα στελέχη δεν είχαν ενημερώσει για τα θέματα αυτά τους υπόλοιπους. Είχα τονίσει τότε πως δεν ψηφίζω Καλογερόπουλο, αλλά κατά κάποιων από την παράταξη Μυστακόπουλου που δεν σέβονταν την ποράταξή μας, ενώ από την παράταξη τής Δεξιάς υπήρχε σεβασμός προς εμάς.
Τέλος, ο Δημήτρης Καλογερόπουλος στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, κατέβηκε υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στον Δυτικό Τομέα Αθήνας αλλά δεν εξελέγη.

Από τις ενδιαφέρουσες προσωπικότητες της πόλης, καθόρισε την πορεία του Αιγάλεω επί δύο συνεχόμενες δημαρχιακές θητείες, αφήνοντας το δικό του "στίγμα". Εξυπνότατος, "λαΐκός" και προσηνής, όταν το επιθυμεί, αλλά και αθυρόστομος (συχνά έξω από τα όρια του ανεκτού...) όσο και αυθόρμητος, έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται το "σφυγμό" του εκάστοτε συνομιλητή του και να απαντά αναλόγως. Σε αφιέρωμά μου, παλαιότερα, στην εφημερίδα "ΑΙΓΑΛΕΩ", τον είχα χαρακτηρίσει "πληθωρικό".