Κάποιοι ίσως πουν «Γιάννης κερνα και Γιάννης πίνει», αλλά το ρεπορτάζ τού Νίκου, τής Τρίτης, στο Αθλόμετρό του, δείχνει την αξία του.
http://athlometro.blogspot.com/
Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2022
Πένθος στο Αιγάλεω: "Έφυγε" ο Ι. Διονυσόπουλος

Θλίψη στην πόλη μας και ιδιαίτερα στους αθλητικούς κύκλους της, προκάλεσε η είδηση της απώλειας του παλαιού διοικητικού παράγοντα του συλλόγου του Αιγάλεω Α.Ο., Ιωάννη Διονυσόπουλου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών την περασμένη Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου. Ήταν ένας από τους αγνότερους και πλέον ανιδιοτελείς "εργάτες" του σωματείου μας, για το οποίο μόχθησε επί σειρά ετών, με πίστη και προσήλωση στις ευγενείς ιδέες του αθλητισμού, χωρίς ποτέ να προδώσει τα πιστεύω του. Η οικογένεια και οι φίλοι του θα τον αποχαιρετήσουν μεθαύριο Πέμπτη, 10 Φεβρουαρίου, στις 13:45 από τον Ι.Ν. του Ταξιάρχη, στο Γ' Νεκροταφείο.

Γεννημένος το 1932 στο Αιγάλεω και γιος του εκ των συνιδρυτών της ομάδας του Αιγάλεω Α.Ο., Διονύση Διονυσόπουλου, νυμφεύθηκε το 1960 την Όλγα Κολοζώνη και απέκτησε μαζί της δυο παιδιά, το Διονύση και τη Τζίνα. Υπηρέτησε σαν παράγοντας (Έφορος βόλεϊ και Γενικός γραμματέας) την ομάδα του Αιγάλεω Α.Ο. τη δεκαετία του '70.

Στη φωτογραφία απεικονίζεται δεύτερος από αριστερά να δίνει το παρόν ως μέλος της διοίκησης, στην υπογραφή του συμβολαίου συνεργασίας του Γιώργου Αμερικάνου, με την ομάδα μας. Καθιστός στο κέντρο ο τότε πρόεδρος του συλλόγου, Δημήτρης Τουσμάνωφ και με πλάτη στο φακό (κάτω δεξιά) ο έφορος Μιλτιάδης Σακελλάρης.

Για να είμαι ειλικρινής, τα βιογραφικά στοιχεία (όπως και η σπάνια φωτογραφία) μου δόθηκαν από το γιο του εκλιπόντα (φίλοι με τον πατέρα μου ήταν ο συχωρεμένος) και φίλο μου, αγαπητό Σάκη Διονυσόπουλο. Έγραψα τα υπόλοιπα μέσα από την καρδιά μου, όπως ένοιωθα για αυτόν τον έντιμο και ανιδιοτελή άνθρωπο. Ευχαριστώ φίλε Γιώργο, για τα καλά σου λόγια!

Υπήρχε Διονυσόπουλος με γραφείο στη γωνία Ιεράς Οδού και Θηβών. Δεν ξέρω αν είχε σχέση.

Ναι, ασφαλιστικός πράκτορας, αυτός ήταν.

Άρα, μπορεί η ενασχόλησή του να είχε σχεση με την προώθηση τής επιχείρησής του.

Όχι ρε φίλε, δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος, το καλοκαίρι του 1973 τα παράτησε αηδιασμένος, μετά από το έντονο παρασκήνιο που συνόδευε τη μετεγγραφή δύο άσων της ομάδας μας σε σύλλογο του ΠΟΚ. Ονόματα δεν γράφουμε...

μα δεν τον κατηγορώ γι' αυτό