Έχει ειπωθεί ότι ενώ ο υπόλοιπος κόσμος γιορτάζει την επέτειο της λήξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εμείς οι Έλληνες προτιμάμε να θυμόμαστε την έναρξή του. Σωστό, αλλά αυτό δεν υποκρύπτει κάποια πολεμοκάπηλη ή πατριδοκάπηλη διάθεση, όπως ίσως αρκετοί θα σκεφτούν. Η 28η Οκτωβρίου του 1940, ημερομηνία που επιλέχθηκε από τους Ιταλούς φασίστες και τον ίδιο το Μουσολίνι, καθώς συνέπιπτε με την προ 13 ετών "πορεία (του φασιστικού κόμματος) προς τη Ρώμη" και την αναίμακτη εγκαθίδρυση του καθεστώτος του, σηματοδοτεί για τον ελληνικό λαό κάτι πολύ ιδιαίτερο, πέρα από τα διάφορα κλισέ του τύπου "Το ΟΧΙ το είπε ο λαός" κλπ Αποδεικνύει τη θέληση και την αποφασιστικότητα, όπως εύστοχα έχει τονίσει ο επιφανής ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης, την ακλόνητη αποφασιστικότητα ενός ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, του δικού μας κόσμου, να υπερασπιστεί ότι με κόπο είχε δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια, μετά από την ανείπωτη Μικρασιατική Καταστροφή. Να προστατεύσει την ίδια του η νέα πατρίδα, που είτε σαν Μικρασιάτης πρόσφυγας, είτε σαν "παλαιοελλαδίτης" είχε ξανακτίσει από την αρχή, με απίστευτους κόπους και τεράστιες θυσίες. Ο απλός φαντάρος, αυτός που σήκωσε το βάρος του πολέμου στις πλάτες του, αλλά και ο έφεδρος αξιωματικός που ως επικεφαλής έδινε το σύνθημα της επίθεσης κατά του αριθμητικά υπέρτερου και κατά παρασάγγας καλύτερα εξοπλισμένου αντιπάλου, γνώριζαν ότι, ο αγώνας που έδιναν, ήταν υπέρ βωμών και εστιών. Κι ακόμη οι ακούραστες γυναίκες της Πίνδου, ακόμη και τα παιδιά και οι υπερήλικες, όλοι τους στρατεύτηκαν με πίστη στον Αγώνα, όπως και οι κοπέλες στα μετόπισθεν, που έπλεκαν τις φανέλες για τους στρατευμένους πατεράδες, αδελφούς, γιους και συζύγους. Έτσι εξηγείται η αποφασιστική νίκη που πέτυχε ο ελληνικός στρατός τότε, σε βάρος ενός στρατού που ούτε "κοπάδι από μακαρονάδες" ήταν, ούτε ηττοπαθής. Αντίθετα, ηττοπαθώς επιφυλακτική υπήρξε η δική μας στρατιωτική ηγεσία, η οποία δεν άδραξε την ευκαιρία να σημειώσει ένα συντριπτικό κτύπημα σε βάρος των ηττημένων και υποχωρούντων Ιταλών, αλλά αρκέστηκε στα κεκτημένα της απελευθέρωσης των πόλεων της Βορείου Ηπείρου, στη Νότια Αλβανία.