Ο Κιοσέ Μεχμέτ Πασάς γεννήθηκε το το έτος 1780 μ.Χ., ενώ ο θάνατός του έλαβε χώρα το 1832 μ.Χ. Ήταν Οθωμανός στρατιωτικός, και πιο συγκεκριμένα κατείχε το αξίωμα του πασά, οποίος συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ήταν υπήκοος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και ήταν προσηλυτισμένος στην Ισλαμική θρησκεία. Στάθηκε στην παράταξη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και έδρασε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα τα πρώτα δυο χρόνια της Ελληνικής επανάστασης. Ήταν γνωστός υπηρέτης του Χουρσίτ Πασά, ενώ παράλληλα γνωστή είναι και η συμμαχία του με τον Ομέρ Βρυώνη, με τον όποιον συμμάχησε στη μάχη της Σπερχειάδας (μια σημερινή κωμόπολη του Νόμου Φθιώτιδας).

Αρχές Στρατιωτικής Σταδιοδρομίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[size]
Ο Κιοσέ Μεχμέτ Πασάς υπηρετούσε υπό των διαταγών του Χουρσίτ Πασά από το 1805 μ.Χ., στον ρόλο του αρχηγού του ιππικού του. Κατόπιν, από το 1815 μ.Χ., ανέλαβε τον ρόλο του υπασπιστή (τότε επονομαζόμενου ως κεχαγιά) του προαναφερθέντα πασά. ^[1]
[/size]

Συμμετοχή στην Καταπολέμηση της Ελληνικής Επανάστασης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[size]
Τα δύο πρώτα χρόνια (1821 μ.Χ. - 1822 μ.Χ.) της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ο Κιοσέ Μεχμέτ Πασάς συμμετείχε στις εχθροπραξίες, και ανήκε στην παράταξη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Συμμετείχε σε ποικίλες μάχες, αν και πολεμούσε κυρίως στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα.
[/size]

Κατανίκηση Ελλήνων Οπλαρχηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[size]
Τον Απρίλιο του 1821 μ.Χ., ο Κιοσέ Μεχμέτ, σε στενή συνεργασία με τον Ομέρ Βρυώνη, κατανικήσαν τις δυνάμεις των Ελλήνων οπλαρχηγών στη Σπερχειάδα (μια σημερινή κωμόπολη του Νομού Φθιώτιδας). Αξιοσημείωτο σημείο της εν λόγω μάχης ήταν η αιχμαλωσία του Αθανάσιου Διάκου.^[2]
[/size]

Αιχμαλωσία Αθανασίου Διάκου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[size]
Ο Κιοσέ Μεχμέτ Πασάς, όπως προαναφέρθηκε, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη σύλληψη και στην αιχμαλωσία του Αθανάσιου Διάκου. Ο τελευταίος, μάλιστα, εκτελέστηκε στη Λαμία με ανασκολοπισμό, κατόπιν διαταγής του ίδιου του Κιοσέ Μεχμέτ Πάσα. Πριν πεθάνει, ο περίφημος οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821, δήλωσε: «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθαίνω», απαρνούμενος οποιαδήποτε πρόταση παράδοσης ή και συμβιβασμού, ενώ παράλληλα σημείωσε πικρόχολα «Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει: τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι».^[3][4]
[/size]

Κάθοδος Οθωμανικού Αγήματος εναντίον των Σαλώνων & Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[size]
Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς (1821 μ.Χ.), ο Κιοσέ Μεχμέτ Πασάς ήταν μέρος της οπισθοφυλακής του Οθωμανικού αγήματος, το οποίο βάδισε εναντίον των Σαλώνων. Ωστόσο, η κάθοδος των τουρκικών στρατευμάτων αναχαιτίστηκε από μια ομάδα Ελλήνων ανταρτών, υπό την ηγεσία του Έλληνα οπλαρχηγού Οδυσσέα Ανδρούτσου, στη Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς.
[/size]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• Αθανάσιος Διάκος
  
• Ομέρ Βρυώνης
  
• Χουρσίτ Πασάς
  
• Οδυσσέας Ανδρούτσος
  

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[list=references][*]↑ «Κιοσέ Μεχμέτ πασάς (1780 - 1832) - Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022.

[*]↑ Άγνωστο, Άγνωστο. «Οι μάχες των Ελλήνων για την ελευθερία - Αλαμάνα: η υπέρτατη θυσία». Law&Order. Law&Order.

[*]↑ ««Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει, τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι» Η μάχη της Αλαμάνας: Ο ηρωικός Αθανάσιος Διάκος και ο μαρτυρικός θάνατός του». Εφημερίδα "Στόχος" - Stoxos newspaper. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022.

[*]↑ «Αθανάσιος Διάκος: «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε να πεθάνω»». Τι λες τώρα;. 24 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022.

[/list]

[th] [εμφάνιση] π • σ • ε Χρονολόγιο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 (1821 - 1829)[/th]

[th] [εμφάνιση] π • σ • ε Ελληνική Επανάσταση του 1821[/th]

Κατηγορία: 

• Οθωμανοί στρατιωτικοί της Ελληνικής Επανάστασης του 1821
  

Διαχειριστής έγραψε:Μάλλον δεν τον ήξερα

Η παρουσία του τη στιγμή της σύλληψης έπαιξε κομβικό ρόλο στην τύχη του Αθανάσιου Διάκου. Ο Ομέρ Βρυώνης γνώριζε τον Έλληνα οπλαρχηγό από την παλαιότερη, κοινή τους θητεία στην αυλή του Αλή Πασά των Ιωαννίνων, ουσιαστικά ήταν φίλοι και προσανατολιζόταν να του χαρίσει τη ζωή. Μάλιστα απόρησε πως ο Διάκος αφέθηκε να συλληφθεί ζωντανός (είχε τραυματιστεί στον καρπό και το σπαθί του είχε σπάσει) Γιαυτό και του έκανε τις σχετικές προτάσεις να αλλαξοπιστήσει, που ο Διάκος απέρριψε περήφανα, σύμφωνα και με τη λαϊκή παράδοση. Όμως, ένας Οθωμανός προύχοντας της περιοχής πίεσε τον Κιουτσούκ Μεχμέτ (που ήταν ιεραρχικά ανώτερος του Ομέρ Βρυώνη) να εκτελέσουν το Διάκο, διότι, όπως του είπε, είχε "χαλάσει" (δηλαδή σκοτώσει) αρκετούς επιφανείς Τούρκους της περιφέρειας. Τελικά ο Κιοσέ πείστηκε και ο Βρυώνης υποχώρησε. Σε κάθε περίπτωση, ο Διάκος βάδισε το δικό του "Γολγοθά" με θάρρος, υπομονή και αξιοπρέπεια. Θα πρέπει να έζησε πάνω από δύο 24ωρα καρφωμένος στο τρομερό παλούκι, ενώ τον είχαν στρέψει προς τον ήλιο (για να καίγεται τις μεσημβρινές ώρες) και δίπλα του είχαν σκορπίσει τα κομμένα κεφάλια των ανδρών του, που είχαν σκοτωθεί στη μάχη (είναι σαφές πως, ενώ μπορούσε να διαφύγει, όπως τον παρότρυναν οι άλλοι δύο Έλληνες οπλαρχηγοί, έμεινε μαζί με τα παλικάρια του). Τελικά την τρίτη ημέρα ένας περαστικός Τούρκος τον λυπήθηκε και με μία πιστολιά από μακριά, παρά την αντίδραση Τουρκαλβανών φρουρών, τον λύτρωσε από το απαίσιο μαρτύριο.