Σήμερα 22 Φεβρουαρίου, συμπληρώνονται 18 χρόνια από το θάνατο του Γιουγκοσλάβου Αλεξέι Πέτροβιτς, του προπονητή που "έχτισε" τις Ακαδημίες του Αιγάλεω Α.Ο. από την αρχή, δημιουργώντας τεράστια υποδομή στο σύλλογο, αλλά και που χάρισε στην ομάδα την κορυφαία διάκριση της ιστορίας της, με την κατάληψη της 4ης θέσης στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής κατηγορίας, την αγωνιστική περίοδο 1970-71. Ο Πέτροβιτς "έφυγε" στις 22-2-2001, μία μόλις ημέρα πριν συμπληρώσει τα 79 του χρόνια. 

Στην Ελλάδα, εκτός του Αιγάλεω, εργάσθηκε στα σωματεία του Πιερικού, της Λάρισας, των Τρικάλων, του Απόλλωνα Αθήνας, του Π.Α.Σ. Γιάννινα, της Χαλκίδας, του Φωστήρα, του Π.Α.Ο. (τμήμα ερασιτεχνών), της Α.Ε.Κ. (ως βοηθός του πρώτου προπονητή, Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι), της Καβάλας, του Ατρόμητου Αθήνας, των Γιαννιτσών και του Εργοτέλη Ηρακλείου.

Όταν ακούω το όνομά του, θυμάμαι τον συμμαθητή μου τον Κεσσίδη, στο γυμνάσιο, που πηγαίνοντας στα τσικό τού Αιγάλεω επί Πέτροβιτς, είχε αποκτήσει μεγάλη ταχύτητα στα 100 μέτρα και μας νικούσε όλους.

Να υποθέσω ότι ασχολήθηκε, τελικά, με το στίβο; Διότι ποδοσφαιριστή, τουλάχιστον του Αιγάλεω, δεν θυμάμαι με αυτό το επώνυμο (εκτός εάν έπαιξε σε άλλη ομάδα της πόλης)

Δεν ξέρω αν ασχολήθηκε μετά με τον αθλητισμό.

Στο Facebook πριν από λίγο βρήκα Βλαδίμηρο Κεσίδη που έχω την εντύπωση πως του μοιάζει (από το Αιγάλεω κι αυτός, αλλά μικρός στην ηλικία). Ο συμμαθητής μου να πω ότι ξεχώριζε για το ήθος του και την ευγένειά του.