Ωραιότατο και αυτό το άρθρο της αείμνηστης Ρένας, μου θυμίζει... επικές εποχές. (αλήθεια θυμάστε τα απολαυστικά κόμικ στριπ του αείμνηστου καλλιτέχνη Ιωάννου σε εφημερίδες, όπως 'Στην εποχή του Αντρέ' κλπ;)
Εκείνο τον καιρό, λοιπόν (2004), ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -και πρωθυπουργός- Κώστας Σημίτης έχοντας προφανώς αντιληφθεί ότι η εξουσία του κόμματος φθίνει, αποφασίζει να "ταράξει τα νερά" δίνοντας την ευκαιρία στον φέρελπι, πρώην υπουργό Παιδείας, Νέας Γενιάς, Πολιτισμού (αν δε κάνω λάθος) Γιώργο Παπανδρέου, να τον διαδεχθεί. Ο 'Γιωργάκης', όπως μέχρι και σήμερα πολλοί τον αποκαλούν (κυρίως για να ξεχωρίζει από τον παππού του) αναλαμβάνει το δύσκολο ρόλο να ηγηθεί μίας προεκλογικής εκστρατείας, έναντι του -συνεχώς ανερχόμενου τότε- 'Κωστάκη' Καραμανλή (για να διακρίνεται από το θείο του). Θυμάμαι να φορά το κασκόλ του και υπό βροχή, να ομιλεί σε διάφορες κομματικές συγκεντρώσεις. Τελικά το επιχειρούμενο 'λίφτινγκ' απέτυχε και ο 'πράσινος ήλιος' έδυσε, για τα επόμενα πέντε έτη.