Αναζήτηση
Κοινωνική Δικτύωση
Ποστ με τις περισσότερες αντιδράσεις του μήνα
» Δημοσιεύτηκε από Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ ! ( 1 )
» Δημοσιεύτηκε από Μπλεκ αλλά ελληνικά στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ !
( 1 )
» Δημοσιεύτηκε από Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ !
( 1 )
» Δημοσιεύτηκε από Μπλεκ αλλά ελληνικά στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ !
( 1 )
» Δημοσιεύτηκε από Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ !
( 1 )
Κορυφαίοι συγγραφείς
Διαχειριστής (24309) | ||||
Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης (1169) | ||||
syndr (302) | ||||
Πνεύμα_Αντιλογίας (48) | ||||
Μπλεκ αλλά ελληνικά (23) | ||||
Eρυθρός Αστέρας (3) | ||||
Εγκαίφιος (3) | ||||
kalimeris 1453 (2) | ||||
Elytis (2) | ||||
JimFit (2) |
Στατιστικά
Τα μέλη μας είναι συνολικά 45Το νέο μέλος στις συζητήσεις μας είναι ο/η MORIBUS
Τα μέλη μας έχουν δημοσιεύσει συνολικά 27409 θέματα σε 23560 θέματα
Γεγονότα
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ1003 Μαρ 2024
Μπάσκετ στον δρόμοΔωρεάν25 Ιούν 2022
Διαγόρας Δρυοπιδέων - ΑΕΚΔωρεάν12 Φεβ 2020
Συγκέντρωση ΚΚΕΔωρεάν13 Νοέ 2019
1η Συνάντηση ΧορωδιώνΔωρεάν08 Οκτ 2019
Χωροχρόνος στη Βικιπαίδεια
Σελίδα 1 από 1
Χωροχρόνος στη Βικιπαίδεια
Χωροχρόνος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σχηματοποιώντας τον χώρο σε δύο διαστάσεις, το ξεδίπλωμα του χρόνου δίνει την αίσθηση του χωροχρόνου σε τρεις διαστάσεις.
Στη Φυσική, ο χωροχρόνος ή χωροχρονικό συνεχές είναι το μαθηματικό μοντέλο που ενώνει τον χώρο και τον χρόνο σε μία συνέχεια. Ο χωροχρόνος συνήθως ερμηνεύεται ως συνδυασμός του ευκλείδειου χώρου τριών διαστάσεων με τον χρόνο ως μια επιπρόσθετη διάσταση, οπότε προκύπτει ένα πολύπτυχο μόρφωμα (manifold) τεσσάρων διαστάσεων. Η τέταρτη διάσταση, αυτή του χρόνου, είναι διαφορετική από τις άλλες τρεις που αφορούν μήκος στον ευκλείδειο χώρο.
Στην Κλασική μηχανική σε χαμηλές (μη σχετικιστικές) ταχύτητες, η χρήση της ευκλείδειας γεωμετρίας είναι κατάλληλη καθώς ο χρόνος μπορεί να παραλείπεται από τη μαθηματική περιγραφή των υπό εξέταση συστημάτων, αφού είναι ο ίδιος παντού για τα αντικείμενα και τον παρατηρητή. Όταν όμως μελετούμε σχετικιστικές κινήσεις των σωμάτων, όταν δηλαδή έχουμε ταχύτητες που προσεγγίζουν την ταχύτητα του φωτός, τότε ο χρόνος δεν μπορεί να παραλειφθεί από τη μαθηματική περιγραφή και το σημείο στον χώρο ανάγεται πια σε γεγονός στον χωροχρόνο. Όταν μελετούμε σχετικιστικά φαινόμενα, προσπαθώντας να τα κατανοήσουμε με ευκλείδεια γεωμετρία σε χώρο τριών διαστάσεων, ο χρόνος αλλοιώνεται, καθώς παίζει ρόλο η ταχύτητα του σώματος που μελετάται ως προς τον παρατηρητή και η επίδραση της βαρύτητας φαίνεται να επιβραδύνει το «πέρασμα του χρόνου». Κοιτώντας σε τέσσερις διαστάσεις, απλά λέμε πως ο χωροχρόνος «καμπυλώνει».
Ο χωροχρόνος με τέσσερις διαστάσεις καλύπτει επαρκώς την περιγραφή των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων των σωμάτων στο σύμπαν που παρατηρούμε και βιώνουμε. Μια θεωρία που προσπαθεί να ενοποιήσει όλες τις δυνάμεις όμως χρειάζεται περισσότερες διαστάσεις για να περιγράψει ενοποιημένα και τις δυνάμεις πλέον της βαρύτητας, όπως τις δυνάμεις που κυριαρχούν σε υποατομικό επίπεδο. Έτσι, έχουμε για παράδειγμα τη Θεωρία-M η οποία προσδίδει στο χωροχρονικό συνεχές 11 διαστάσεις.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έδωσε μία συσχέτιση της Καμπύλωσης του χώρου και στην πραγματικότητα.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σχηματοποιώντας τον χώρο σε δύο διαστάσεις, το ξεδίπλωμα του χρόνου δίνει την αίσθηση του χωροχρόνου σε τρεις διαστάσεις.
Στη Φυσική, ο χωροχρόνος ή χωροχρονικό συνεχές είναι το μαθηματικό μοντέλο που ενώνει τον χώρο και τον χρόνο σε μία συνέχεια. Ο χωροχρόνος συνήθως ερμηνεύεται ως συνδυασμός του ευκλείδειου χώρου τριών διαστάσεων με τον χρόνο ως μια επιπρόσθετη διάσταση, οπότε προκύπτει ένα πολύπτυχο μόρφωμα (manifold) τεσσάρων διαστάσεων. Η τέταρτη διάσταση, αυτή του χρόνου, είναι διαφορετική από τις άλλες τρεις που αφορούν μήκος στον ευκλείδειο χώρο.
Στην Κλασική μηχανική σε χαμηλές (μη σχετικιστικές) ταχύτητες, η χρήση της ευκλείδειας γεωμετρίας είναι κατάλληλη καθώς ο χρόνος μπορεί να παραλείπεται από τη μαθηματική περιγραφή των υπό εξέταση συστημάτων, αφού είναι ο ίδιος παντού για τα αντικείμενα και τον παρατηρητή. Όταν όμως μελετούμε σχετικιστικές κινήσεις των σωμάτων, όταν δηλαδή έχουμε ταχύτητες που προσεγγίζουν την ταχύτητα του φωτός, τότε ο χρόνος δεν μπορεί να παραλειφθεί από τη μαθηματική περιγραφή και το σημείο στον χώρο ανάγεται πια σε γεγονός στον χωροχρόνο. Όταν μελετούμε σχετικιστικά φαινόμενα, προσπαθώντας να τα κατανοήσουμε με ευκλείδεια γεωμετρία σε χώρο τριών διαστάσεων, ο χρόνος αλλοιώνεται, καθώς παίζει ρόλο η ταχύτητα του σώματος που μελετάται ως προς τον παρατηρητή και η επίδραση της βαρύτητας φαίνεται να επιβραδύνει το «πέρασμα του χρόνου». Κοιτώντας σε τέσσερις διαστάσεις, απλά λέμε πως ο χωροχρόνος «καμπυλώνει».
Ο χωροχρόνος με τέσσερις διαστάσεις καλύπτει επαρκώς την περιγραφή των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων των σωμάτων στο σύμπαν που παρατηρούμε και βιώνουμε. Μια θεωρία που προσπαθεί να ενοποιήσει όλες τις δυνάμεις όμως χρειάζεται περισσότερες διαστάσεις για να περιγράψει ενοποιημένα και τις δυνάμεις πλέον της βαρύτητας, όπως τις δυνάμεις που κυριαρχούν σε υποατομικό επίπεδο. Έτσι, έχουμε για παράδειγμα τη Θεωρία-M η οποία προσδίδει στο χωροχρονικό συνεχές 11 διαστάσεις.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έδωσε μία συσχέτιση της Καμπύλωσης του χώρου και στην πραγματικότητα.
_________________
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης