Ανάρτηση Βασιλικής Γιαννοπούλου

Στην αρχαιότητα, οι γυναίκες που παρουσίαζαν άγχος, εναλλαγές διάθεσης και κατάθλιψη στέλνονταν από τους συζύγους τους στον γιατρό, του οποίου η διάγνωση ήταν ότι έπασχαν από μια ασθένεια που ονομάζεται «υστερία», γνωστή πλέον ως άγχος.
Η θεραπεία του βασίστηκε σε ένα «πυελικό μασάζ» προκειμένου να πετύχει υστερικό παροξυσμό, γνωστό πλέον ως οργασμό.
Τόσες πολλές γυναίκες άρχισαν να παρακολουθούν διαβουλεύσεις για να λάβουν τη «θεραπεία υστερίας» που οι γιατροί στο τέλος της εργάσιμης ημέρας ήταν εξαντλημένοι και με κράμπες στα χέρια τους. Για το λόγο αυτό, αποφάσισαν να εφεύρουν ένα χρήσιμο τεχνούργημα που παρήγαγε ρυθμικούς κραδασμούς και πετύχαινε έναν ευκολότερο και ταχύτερο υστερικό παροξυσμό στον ασθενή χωρίς να χρειάζεται το κοινό χειροκίνητο μασάζ: αυτή είναι η προέλευση του δονητή.
Εκείνη την εποχή θεωρούνταν ως ένα θεραπευτικό τεχνούργημα, ακόμη και οι πιο εύπορες γυναίκες το είχαν στα σπίτια τους όταν ένιωθαν «ξεσπάσματα υστερίας».