«Οπορτουνιστικό Ρεύμα: Στυλοβάτης τής γραμμής τού ΝΑΤΟ»

Το ΚΚΕ και τα «κυριαρχικά δικαιώματα» της αστικής τάξης
21/10/2022
σε Αριστερά, Κίνηση Ιδεών  







Μπάμπης Συριόπουλος

Στον Ριζοσπάστη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ κάνει κριτική στις θέσεις του ΝΑΡ με αφορμή άρθρο του Πριν. Όσον αφορά στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, καταγγέλλεται η ελληνική αστική τάξη για την τακτική της διαπραγμάτευσης ενώ μένουν στο απυρόβλητο οι πραγματικές αιτίες της επικίνδυνης αντιπαράθεσης των δύο αστικών τάξεων. Ενώ φτάνει στο προκλητικό σημείο να πει πως «το ΝΑΡ διαμορφώνει γραμμή που συμπλέει με τις στοχεύσεις του ευρωατλανισμού, παρά τις γενικόλογες καταγγελίες ΝΑΤΟ και ΕΕ»!

Σε άρθρο του Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 8/9 Οκτώβρη, από τον Λ. Αναστασόπουλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, επιχειρείται μια απάντηση στις θέσεις του ΝΑΡ με αφορμή άρθρο στο Πριν (φύλλο 1/2 Οκτώβρη). Το παρόν άρθρο θα επικεντρωθεί στο ζήτημα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού καθώς, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, οι δύο λαοί γίνονται αντικείμενα έντονης εθνικιστικής προπαγάνδας και πολεμικής κατεργασίας για παν ενδεχόμενο.
Σύμφωνα με τoν Ριζοσπάστη «οι αρθρογράφοι του “ΠΡΙΝ” προκαλούν διαστρεβλώνοντας τις θέσεις του ΚΚΕ, που αντιπαρατίθεται και αναδεικνύει συνεχώς την επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία με σειρά ενεργειών επιδιώκει την αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή». Παρακάτω ορίζεται αυτή η επιθετικότητα που -σε αντίθεση με τις διαστρεβλώσεις του Πριν– αναδεικνύεται από το ΚΚΕ: «Η αστική τάξη της Ελλάδας επιδιώκει την αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή και όταν συμμετέχει σε πολεμικά σχέδια και μέσω της διαπραγμάτευσης κυριαρχικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ». Η επιθετικότητα συνίσταται στη «διαπραγμάτευση των κυριαρχικών δικαιωμάτων» συνεχίζοντας μάλιστα παρακάτω «ότι αυτή η διαπραγμάτευση στρώνει το έδαφος τόσο για πολεμικές αναμετρήσεις όσο και επώδυνους συμβιβασμούς σε βάρος των λαών».


Για όλα φταίει η διαπραγμάτευση, ακόμα και για τον κίνδυνο πολεμικών αναμετρήσεων σύμφωνα με το ΚΚΕ, και μάλιστα μια διαπραγμάτευση όπου οι αστοί «μαγειρεύουν υποχωρήσεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων» όπως είπε ο Δ. Κουτσούμπας στο 48^ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή. Την ίδια στιγμή «που η αστική τάξη της Τουρκίας αμφισβητεί ακόμα και την κυριαρχία των ελληνικών νησιών του Αιγαίου» (Λ. Αναστασόπουλος), η ελληνική «επιτίθεται» διαπραγματευόμενη και έτοιμη για υποχωρήσεις, αυτή την παράξενη επιθετικότητα αναγνωρίζει το ΚΚΕ.

Πως ο λαός θα ανατρέψει τις αστικές κυβερνήσεις αν δεν αμφισβητήσει πρώτα τα αστικά «κυριαρχικά δικαιώματα»;

Αυτές οι λογικές ακροβασίες προκύπτουν από την αποδοχή από το ΚΚΕ της αστικής εκδοχής των «κυριαρχικών δικαιωμάτων» που διακυβεύονται στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, που οδηγούν τις δύο χώρες να εξοπλίζονται σε βάρος των λαών τους και να συναγωνίζονται -με διαφορετικό τρόπο η καθεμία- για την εύνοια και την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Αυτά τα «κυριαρχικά δικαιώματα» αφορούν τη μοιρασιά των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών στην ανατ. Μεσόγειο, ΑΟΖ που εκτείνονται δυνητικά σε απόσταση 200 μιλίων από την ξηρά, με δικαιώματα εξόρυξης υδρογονανθράκων. Γι’ αυτά ακριβώς τα «δικαιώματα» και τα κέρδη που θα προκύψουν για τις πολυεθνικές και τις αστικές τάξεις καλούνται οι δύο λαοί να βρίσκονται σε πολεμική ετοιμότητα και θυσίες. Ο ανταγωνισμός για αυτά τα δικαιώματα φέρνει σε σύγκρουση τις δύο αστικές τάξεις, προκαλεί την αμφισβήτηση από την κυβέρνηση Ερντογάν της ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά του Αιγαίου, τρέφει τον εξοπλισμό της ελληνικής αστικής τάξης μέχρι τα δόντια με φρεγάτες, F35 και Rafale. Αυτός ο ανταγωνισμός δεν έχει σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα και δικαιώματα, αντίθετα οι λαοί τον χρυσοπληρώνουν και στην ειρήνη και πολύ περισσότερο σε μια ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση. Σ’ αυτόν τον ανταγωνισμό αστικών συμφερόντων εναλλάσσονται και θα εναλλάσσονται πολεμικές εντάσεις και ενδεχόμενα επεισόδια και συγκρούσεις καθώς και διαπραγματεύσεις και η επισφαλής ειρήνη θα είναι βασισμένη στον συσχετισμό δύναμης και στην επιβολή.
Ο Δ. Κουτσούμπας (48^ο Φεστιβάλ) καλεί «κάθε πατριώτη […] να οργανωθεί και να αγωνιστεί για την προάσπιση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και να μη δείξει καμιά εμπιστοσύνη στις αστικές κυβερνήσεις» και μάλιστα «να ανατρέψει αυτούς που τον σέρνουν στη σφαγή για να έρθει αυτός στην εξουσία και να υπογράψει μόνιμη ειρήνη και ευημερία»! Πως όμως ο λαός θα ανατρέψει τις αστικές κυβερνήσεις αν δεν αμφισβητήσει πρώτα τα αστικά «κυριαρχικά δικαιώματα» που είναι οι αιτίες του ανταγωνισμού και του πολεμικού κινδύνου;
Το ΝΑΡ μιλάει όντως για «έντιμη συνεννόηση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και άλλων γειτονικών χωρών» που όμως «δεν μπορεί να υλοποιηθεί από αντεργατικές, αντιδραστικές, φιλοπόλεμες και Νατοϊκές κυβερνήσεις όπως οι σημερινές ή στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των αστικών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία» αλλά μόνο «από τη στιγμή που σε Ελλάδα και Τουρκία θα επιβάλλεται από το εργατικό-λαϊκό κίνημα έξοδος από ΝΑΤΟ και ΕΕ, απαγκίστρωση από επιθετικές συμμαχίες με ΗΠΑ, Ισραήλ ή Ρωσία, περιορισμό των στρατιωτικών δαπανών […] και ανατροπή τελικά των αστικών τάξεων στις δύο χώρες» (κείμενο του ΝΑΡ για χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ). Το ΚΚΕ αντίθετα καλεί στην υπεράσπιση των αστικών «κυριαρχικών δικαιωμάτων».

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (15.10.22)