Αναζήτηση
Κοινωνική Δικτύωση
Ποστ με τις περισσότερες αντιδράσεις του μήνα
» Δημοσιεύτηκε από Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ ! ( 2 )
» Δημοσιεύτηκε από Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ !
( 2 )
» Δημοσιεύτηκε από Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ !
( 2 )
» Δημοσιεύτηκε από Μπλεκ αλλά ελληνικά στο Σχέδιο του "ξανθού γίγαντα" Μπλεκ !
( 1 )
» Δημοσιεύτηκε από Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης στο Roy of the Rovers
( 1 )
Κορυφαίοι συγγραφείς
Διαχειριστής (24297) | ||||
Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης (1169) | ||||
syndr (302) | ||||
Πνεύμα_Αντιλογίας (48) | ||||
Μπλεκ αλλά ελληνικά (23) | ||||
Eρυθρός Αστέρας (3) | ||||
Εγκαίφιος (3) | ||||
kalimeris 1453 (2) | ||||
Elytis (2) | ||||
JimFit (2) |
Στατιστικά
Τα μέλη μας είναι συνολικά 45Το νέο μέλος στις συζητήσεις μας είναι ο/η MORIBUS
Τα μέλη μας έχουν δημοσιεύσει συνολικά 27397 θέματα σε 23549 θέματα
Γεγονότα
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ1003 Μαρ 2024
Μπάσκετ στον δρόμοΔωρεάν25 Ιούν 2022
Διαγόρας Δρυοπιδέων - ΑΕΚΔωρεάν12 Φεβ 2020
Συγκέντρωση ΚΚΕΔωρεάν13 Νοέ 2019
1η Συνάντηση ΧορωδιώνΔωρεάν08 Οκτ 2019
Σέριφος / Πρωτοφανές - Οι επίγονοι των Γκρώμαν διεκδικούν το Μεγάλο Λιβάδι
Σελίδα 1 από 1
Σέριφος / Πρωτοφανές - Οι επίγονοι των Γκρώμαν διεκδικούν το Μεγάλο Λιβάδι
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
2’
09.01.23 11:30
Αυγή Newsroom
Η διεκδίκηση των εγκαταλειμμένων μεταλλείων από τα φαντάσματα των Γκρώμαν αποτελεί ύβρι, στην Ιστορία όχι μόνο του νησιού, αναφέρει ο Νίκος Μπελαβίλας
Μετά από πενήντα χρόνια οι επίγονοι των Γκρώμαν διεκδικούν τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού όπου βρίσκονταν τα «Μεταλλεία Σερίφου», επιχείρηση που εγκατέλειψε το νησί πριν από περίπου μισό αιώνα.
Την αποκάλυψη έκανε με ανάρτησή του ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής ΕΜΠ και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πειραιάς για Όλους», επισημαίνοντας ότι οι επίγονοι των Γκρώμαν «επανέρχονται ως κτηματομεσίτες διεκδικώντας τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού, τις πλαγιές με τις εγκαταστάσεις, τη σκάλα φόρτωσης και τα εργαστήρια».
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής του ΕΜΠ «η διεκδίκηση των εγκαταλειμμένων μεταλλείων από τα φαντάσματα των Γκρώμαν αποτελεί ύβρι, στην Ιστορία όχι μόνο του νησιού. Η εξέλιξη έχει ξεσηκώσει και τις πέτρες. Δεν θα τελειώσει εύκολα. Απέναντι στο σχέδιο καταστροφής ας στηθεί το σχέδιο διάσωσης και αποκατάστασης των αρχαίων και νεότερων μνημείων, του συγκλονιστικού τοπίου, των ιχνών του ανθρώπινου μόχθου, της συλλογικής μνήμης του νησιού αλλά και όλων μας».
Ο Νίκος Μπελαβίλας στην ανάρτησή του αναφέρεται στις τρεις γενιές Γκρώμαν που εκτός από την υπερεκμετάλλευση των ορυκτών ταυτίστηκαν με τη Σέριφο για άλλους δύο λόγους: «Αιματοκύλισαν την απεργία των μεταλλωρύχων τον Αυγούστου του 1916 και φόρεσαν τη στολή των Ναζί μετά την κατάληψη του νησιού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο τελευταίος Γκρώμαν διέφυγε με γερμανικό υποβρύχιο πριν τη λήξη του πολέμου και στη συνέχεια καταδικάστηκε-ένας από τους ελάχιστους- ως δωσίλογος».
«Φαντάσματα ενός μακρινού οδυνηρού παρελθόντος, τα «Μεταλλεία Σερίφου», η επιχείρηση που εγκατέλειψε το νησί πριν από μισόν αιώνα επιστρέφει διεκδικώντας τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού.
Διευθυντές των μεταλλείων, οι τρεις γενιές Γκρώμαν εκτός από την υπερεκμετάλλευση των ορυκτών ταυτίστηκαν με τη Σέριφο για άλλους δύο λόγους: Αιματοκύλισαν την απεργία των μεταλλωρύχων τον Αυγούστου του 1916 και φόρεσαν τη στολή των Ναζί μετά την κατάληψη του νησιού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο τελευταίος Γκρώμαν διέφυγε με γερμανικό υποβρύχιο πριν τη λήξη του πολέμου και στη συνέχεια καταδικάστηκε-ένας από τους ελάχιστους- ως δωσίλογος.
Οι επίγονοί τους λειτούργησαν τα μεταλλεία ως το 1963 και εγκατέλειψαν το νησί, αφήνοντας πίσω τους ερείπια, μεταλλευτικούς κρατήρες και βουλιαγμένες στοές. Σήμερα επανέρχονται ως κτηματομεσίτες διεκδικώντας τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού, τις πλαγιές με τις εγκαταστάσεις, τη σκάλα φόρτωσης και τα εργαστήρια.
Είναι μία από αυτές τις πολλές ιστορίες λεηλασίας της πολύτιμης δημόσια γης, στις ακτές των νησιών , των τελευταίων ετών. Επαναλαμβάνεται την τελευταία περίοδο παντού. Επενδυτές, εργολάβοι, μεσίτες, ανάμεσα τους απατεώνες παντός τύπου επιχειρούν να βάλουν στο χέρι το πολύτιμο τοπίο του Αιγαίου και του Ιονίου.
Όπου σταμάτησαν, στη Ζάκυνθο, στη Θάσο, στη Λέσβο, στην Ίο, ήταν οι τοπικές κοινωνίες που το πέτυχαν. Αυτές έστησαν το φράγμα το οποίο εμπόδισε την καταστροφή.
Στη Σέριφο έρχεται η κορύφωση. Η διεκδίκηση των εγκαταλειμμένων μεταλλείων από τα φαντάσματα των Γκρώμαν αποτελεί ύβρι, στην Ιστορία όχι μόνο του νησιού. Η εξέλιξη έχει ξεσηκώσει και τις πέτρες. Δεν θα τελειώσει εύκολα. Απέναντι στο σχέδιο καταστροφής ας στηθεί το σχέδιο διάσωσης και αποκατάστασης των αρχαίων και νεότερων μνημείων, του συγκλονιστικού τοπίου, των ιχνών του ανθρώπινου μόχθου, της συλλογικής μνήμης του νησιού αλλά και όλων μας».
2’
09.01.23 11:30
Αυγή Newsroom
Η διεκδίκηση των εγκαταλειμμένων μεταλλείων από τα φαντάσματα των Γκρώμαν αποτελεί ύβρι, στην Ιστορία όχι μόνο του νησιού, αναφέρει ο Νίκος Μπελαβίλας
Μετά από πενήντα χρόνια οι επίγονοι των Γκρώμαν διεκδικούν τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού όπου βρίσκονταν τα «Μεταλλεία Σερίφου», επιχείρηση που εγκατέλειψε το νησί πριν από περίπου μισό αιώνα.
Την αποκάλυψη έκανε με ανάρτησή του ο Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής ΕΜΠ και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πειραιάς για Όλους», επισημαίνοντας ότι οι επίγονοι των Γκρώμαν «επανέρχονται ως κτηματομεσίτες διεκδικώντας τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού, τις πλαγιές με τις εγκαταστάσεις, τη σκάλα φόρτωσης και τα εργαστήρια».
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής του ΕΜΠ «η διεκδίκηση των εγκαταλειμμένων μεταλλείων από τα φαντάσματα των Γκρώμαν αποτελεί ύβρι, στην Ιστορία όχι μόνο του νησιού. Η εξέλιξη έχει ξεσηκώσει και τις πέτρες. Δεν θα τελειώσει εύκολα. Απέναντι στο σχέδιο καταστροφής ας στηθεί το σχέδιο διάσωσης και αποκατάστασης των αρχαίων και νεότερων μνημείων, του συγκλονιστικού τοπίου, των ιχνών του ανθρώπινου μόχθου, της συλλογικής μνήμης του νησιού αλλά και όλων μας».
Ο Νίκος Μπελαβίλας στην ανάρτησή του αναφέρεται στις τρεις γενιές Γκρώμαν που εκτός από την υπερεκμετάλλευση των ορυκτών ταυτίστηκαν με τη Σέριφο για άλλους δύο λόγους: «Αιματοκύλισαν την απεργία των μεταλλωρύχων τον Αυγούστου του 1916 και φόρεσαν τη στολή των Ναζί μετά την κατάληψη του νησιού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο τελευταίος Γκρώμαν διέφυγε με γερμανικό υποβρύχιο πριν τη λήξη του πολέμου και στη συνέχεια καταδικάστηκε-ένας από τους ελάχιστους- ως δωσίλογος».
Αναλυτικά η ανάρτηση του Νίκου Μπελαβίλα
«Φαντάσματα ενός μακρινού οδυνηρού παρελθόντος, τα «Μεταλλεία Σερίφου», η επιχείρηση που εγκατέλειψε το νησί πριν από μισόν αιώνα επιστρέφει διεκδικώντας τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού.
Διευθυντές των μεταλλείων, οι τρεις γενιές Γκρώμαν εκτός από την υπερεκμετάλλευση των ορυκτών ταυτίστηκαν με τη Σέριφο για άλλους δύο λόγους: Αιματοκύλισαν την απεργία των μεταλλωρύχων τον Αυγούστου του 1916 και φόρεσαν τη στολή των Ναζί μετά την κατάληψη του νησιού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο τελευταίος Γκρώμαν διέφυγε με γερμανικό υποβρύχιο πριν τη λήξη του πολέμου και στη συνέχεια καταδικάστηκε-ένας από τους ελάχιστους- ως δωσίλογος.
Οι επίγονοί τους λειτούργησαν τα μεταλλεία ως το 1963 και εγκατέλειψαν το νησί, αφήνοντας πίσω τους ερείπια, μεταλλευτικούς κρατήρες και βουλιαγμένες στοές. Σήμερα επανέρχονται ως κτηματομεσίτες διεκδικώντας τη γη του Μεγάλου Λιβαδιού, τις πλαγιές με τις εγκαταστάσεις, τη σκάλα φόρτωσης και τα εργαστήρια.
Είναι μία από αυτές τις πολλές ιστορίες λεηλασίας της πολύτιμης δημόσια γης, στις ακτές των νησιών , των τελευταίων ετών. Επαναλαμβάνεται την τελευταία περίοδο παντού. Επενδυτές, εργολάβοι, μεσίτες, ανάμεσα τους απατεώνες παντός τύπου επιχειρούν να βάλουν στο χέρι το πολύτιμο τοπίο του Αιγαίου και του Ιονίου.
Όπου σταμάτησαν, στη Ζάκυνθο, στη Θάσο, στη Λέσβο, στην Ίο, ήταν οι τοπικές κοινωνίες που το πέτυχαν. Αυτές έστησαν το φράγμα το οποίο εμπόδισε την καταστροφή.
Στη Σέριφο έρχεται η κορύφωση. Η διεκδίκηση των εγκαταλειμμένων μεταλλείων από τα φαντάσματα των Γκρώμαν αποτελεί ύβρι, στην Ιστορία όχι μόνο του νησιού. Η εξέλιξη έχει ξεσηκώσει και τις πέτρες. Δεν θα τελειώσει εύκολα. Απέναντι στο σχέδιο καταστροφής ας στηθεί το σχέδιο διάσωσης και αποκατάστασης των αρχαίων και νεότερων μνημείων, του συγκλονιστικού τοπίου, των ιχνών του ανθρώπινου μόχθου, της συλλογικής μνήμης του νησιού αλλά και όλων μας».
_________________
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης