Kείμενο τού Κώστα Σάμιου

Η γοργά εξελισσόμενη εγκληματικότητα και παραβατικότητα, η οποία παίρνει χαρακτήρα συνεχούς και αδιάλειπτης παρακμής για την ιστορική – προσφυγική μας πόλη, το Αιγάλεω, δημιουργεί ένα γενικευμένο κλίμα ανασφάλειας, ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣΕΙΣ ΦΥΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. Και ερχόμενο μετά τη σοβούσα οικονομική κρίση, την ανεργία τών νέων, την υπογεννητικότητα, ολοκληρώνει ένα εκρηκτικό κλίμα κοινωνικής αποσύνθεσης και ολοκληρωτικής κατάρρευσης της πόλης. Με ορατά ήδη τα δείγματα της παρακμής να συσσωρεύονται στις γειτονιές, στις οποίες οι άλλοτε σφύζοντες δρόμοι έχουν μετατραπεί σε νεκροταφεία μαγαζιών και επιχειρήσεων που κλείνουν η μια μετά την άλλη…
Καθημερινά δελτία κλοπών, διαρρήξεων, ληστειών, σε σπίτια, καταστήματα, ηλικιωμένους, επιθέσεων, βανδαλισμών, κλοπών αυτοκινήτων, φθορών, εκθετική αύξηση της ναρκεμπορίας, της διακίνησης ανθρώπων, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και προώθησης στη σώμα και ψυχή πορνεία, απίστευτες σχεδόν σκηνές και εικόνες που παραπέμπουν ευθέως σε μια πόλη που μετατρέπεται σε πόλη – φάντασμα και παρακμιακό γκέττο.
Ρωτάμε λοιπόν όλους τους Αιγαλιώτες και Αιγαλιώτισες:
Αυτό το Αιγάλεω ονειρεύτηκαν οι πρόγονοί μας;
Αυτό το Αιγάλεω θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας; Στο ερώτημα γιατί όλ’ αυτά, η απάντηση είναι σύνθετη…
Όταν απουσιάζει το όραμα για το τι πόλη θέλουμε, όταν κυριαρχεί η υπεραπλούστευση, η ψευδής ιδεοληπτική ανοχή σε κάθε είδους παρανομία, παραβατικότητα, τότε η εικόνα που σχηματίζεται δεν είναι μακριά από ΤΗ ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΙΩΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ.
Η σχεδόν ολοκληρωτική διάλυση, μεταφορά, απομάκρυνση και υποβάθμιση όλων σχεδόν των μηχανισμών ασφάλειας που υπήρχαν επί δεκαετίες στην πόλη και εξασφάλιζαν ένα μίνιμουμ αποτέλεσμα και μια - στα όρια τής υποφερτής – αίσθηση ευταξίας, σίγουρα έχει παίξει πρωτεύοντα ρόλο σ’ αυτή την εφιαλτική κατάσταση.
Και σίγουρα δεν αποτελεί τιμή για κανέναν και πάνω απ’ όλα για όλες τις αυτοδιοικητικές ελίτ της πόλης μας, τόσο τής σημερινής, όσο και αυτών που προηγήθηκαν, που ανέχθηκαν και ανέχονται αυτή την άνευ προηγουμένου κατάσταση και περιορίζονται σε αναιμικές διαμαρτυρίες, σε ανέξοδα και αδιέξοδα δελτία Τύπου και ανακοινώσεις που τις παίρνει ο αέρας και δεν συγκινούν κανέναν από την Κεντρική Εξουσία.
Μάταια ο κάθε Αιγαλιώτης και η κάθε Αιγαλιώτισσα περίμενε και περιμένει από τον κάθε κομματικό δήμαρχο και τις συν αυτώ κομματικές παρατάξεις, μια αντίσταση και αντίδραση και στο μέγα θέμα ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ.
Είναι Ηλίου Φαεινότερο ότι αν δεν αλλάξει η Διοίκηση τού Δήμου, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία του ίδιου του Λαού να στηρίξει τους κομματικούς υπαλλήλους – όποιο χρώμα κι αν διαθέτουν αυτοί – τότε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η διολίσθηση σε ακόμα χειρότερες μέρες θα συνεχιστεί με ακόμα πιο δραματικά αποτελέσματα.
Γι’ αυτό το λόγο, ανάμεσα σε δεκάδες άλλους, οι εκλογές στις 26 Μάη για την ανάδειξη μιας νέας μαχητικής και μη κομματικής Διοίκησης για τον Δήμο μας με την ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΓΑΛΕΩ στην πρωτοπορία και τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΣΑΜΙΟ στο τιμητικό αξίωμα του δημάρχου, αποτελούν κεντρικό και ουσιώδες μήνυμα προς την κεντρική κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή…
Ότι το Αιγάλεω δεν θα γίνει γκέττο, δεν θα διαλυθεί σε ένα άσημο χωριό – διαμέρισμα – κομματάκι ενός διπλανού Δήμου…
ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ, ΘΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ…
Να επαναφέρει το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες με τον ανυποχώρητο αγώνα για να ξαναγυρίσουν πίσω στο Αιγάλεω, όλα αυτά που έφυγαν από την πόλη.
Ότι οι πολίτες τού Αιγάλεω δεν θα κλείνονται τα βράδια σε σιδερόφραχτα κελιά και δεν θα μετρούν κάθε μέρα, νέα ρημαγμένα μαγαζιά, επιχειρήσεις, διαμερίσματα, σπίτια, σε κάθε πλέον γειτονιά.
Ότι επιτέλους πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον αυτή η κατάσταση που υποβιβάζει την πόλη, τους πολίτες, το μέλλον της.
Το Αιγάλεώ μας δεν θα το αφήσουμε να μετατραπεί σε ένα καταφύγιο παρανόμων, βανδάλων και εγκληματιών.
Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ.
ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ “ΜΑΤΩΜΑ ΤΗΣ ΦΑΝΕΛΛΑΣ” ΘΑ ΤΗΣ ΞΑΝΑΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.