Καμιά συγκάλυψη δεν θα γίνει ανεκτή

«Καμιά συγκάλυψη δεν θα γίνει ανεκτή» !

Η Χαρά  Καφαντάρη βουλευτής Δυτικής. Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αναπληρώτρια τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας Κ.Ο. και αντιπρόεδρος της  Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής δήλωσε:

Την 1^η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Πολιτικής Προστασίας (τραγική ειρωνεία!), συνέβη το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη,  με δεκάδες απώλειες ανθρώπινων ζωών, εγκαυματίες και τραυματίες. Αμήχανη η κυβέρνηση, αμήχανος κι ο κ. Μητσοτάκης,  μάταια προσπαθεί να επιρρίψει την «κύρια» ευθύνη σε ένα πρόσωπο, το σταθμάρχη Λάρισας, δεσμευόμενος να διερευνηθεί το συμβάν σε βάθος…, βγάζει εκ των προτέρων πόρισμα, ενώ, μέχρι στιγμής δεν απαντά στα καίρια ερωτήματα που έχει θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.

Ο Σιδηρόδρομος, το πλέον, με βάσει διεθνή δεδομένα, ασφαλές μεταφορικό μέσον και ιδιαίτερα φιλοπεριβαλλοντικό, στην Πατρίδα μας και σε αντίθεση με τα πανευρωπαϊκά δεδομένα, είναι ιδιαίτερα υποβαθμισμένος, εξ αιτίας χρόνιων ιδιωτικών συμφερόντων, που τον ανταγωνίζονται.

Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έγιναν έργα και  σοβαρά βήματα αναβάθμισής του σιδηροδρόμου, με βάση και ευρωπαϊκές προϋποθέσεις Ασφάλειας, που πρέπει να πληρούνται.  Στην τετραετία, όμως, της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπήρξε συνεχής υποβάθμιση του ΟΣΕ, αποψίλωση προσωπικού και με βάση καταγγελίες σωματείων εργαζομένων, σοβαρά ελλείματα Ασφάλειας. Εγκαταλείφθηκε, δε, την οποιαδήποτε πολιτική Πρόληψης, ελέγχου και εξασφάλισης ύψιστης Ασφάλειας κατά την διάρκεια των δρομολογίων. Οι, πρόσφατες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών περί «ανάγκης κλεισίματος του ΟΣΕ,  διαφθοράς, συντεχνιών εργαζομένων» κλπ οδηγούν σε περίεργα συμπεράσματα αναδεικνύοντας τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης.

Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι, πράγματι επί κυβέρνησης  Μητσοτάκη, η Ελλάδα, λοιπόν, με την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων, ιδεοληπτικών και εμμονικών  πολιτικών,   βρίσκεται όχι στο πρώτο βαγόνι της Ε.Ε., αλλά, στο τελευταίο και με βάση τον αριθμό των θυμάτων (ανάλογα με τα διανυόμενα χιλιόμετρα) και το μήκος του ενεργού δικτύου.    

Ο Πόνος μεγάλος, όμως, όσο περνά ο χρόνος, τη θέση του Πόνου, καταλαμβάνει  ο Θυμός, παράλληλα με την Αποφασιστικότητα. Θυμός για τον ΑΔΙΚΟ χαμό τόσων συμπολιτών μας, αλλά και Αποφασιστικότητα  για την ανάγκη διερεύνησης των αιτίων, που οδήγησαν στην τραγωδία, παράλληλα με την  εξατομίκευση των ευθυνών.

Να χυθεί άπλετο φως στα αίτια της Τραγωδίας . Καμιά συγκάλυψη δεν θα γίνει ανεκτή, όπως δεν θα γίνει ανεκτή όποια πολιτική πάνω σε θύματα φυσικών καταστροφών ή του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Σεβασμός  στα αθώα θύματα, σημαίνει Αλήθεια…