Η βοήθεια προς τον Τζορτζ Μπους

Νέα έγγραφα δείχνουν πώς η Sandra Day O'Connor βοήθησε τον George W. Bush να κερδίσει τις εκλογές του 2000

Της Joan Biskupic , Ανώτερης αναλύτριας του Ανωτάτου Δικαστηρίου του CNN
ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ 12:01 μ.μ. EDT, Τετάρτη 3 Μαΐου 2023
CNN —  
Η δικαιοσύνη Sandra Day O'Connor παρείχε το πρώιμο πλαίσιο που οδήγησε το αποτέλεσμα στη διαμάχη για τις προεδρικές εκλογές του 2000 και εξασφάλισε ότι ο Τζορτζ Μπους θα κέρδιζε τον Λευκό Οίκο έναντι του Αλ Γκορ, του Ανωτάτου Δικαστηρίου δείχνουν τα έγγραφα που δημοσιεύθηκαν την Τρίτη.
Τα υπομνήματα που βρέθηκαν στα πρόσφατα ανοιγμένα αρχεία του αείμνηστου δικαστή Τζον Πολ Στίβενς προσφέρουν μια πρώτη εικόνα των παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων για τον Μπους εναντίον του Γκορ στο δικαστήριο. Καταδεικνύουν επίσης την ένταση μεταξύ των εννέα δικαστών που καλούνται να αποφασίσουν για προεδρικές εκλογές σε σύντομες προθεσμίες.
Τα έγγραφα που άνοιξαν στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου βοηθούν να αποκαλυφθεί πώς η συνταξιούχος πλέον O'Connor, η πρώτη γυναίκα στο ανώτατο δικαστήριο και μια δικαιοσύνη βουτηγμένη στην πολιτική από τις πρώτες μέρες της στο νομοθετικό σώμα της Αριζόνα, συνεργάστηκε με τον δικαστή Anthony Kennedy, αποσπώντας ουσιαστικά ένα επιχείρημα που προέβαλε ο τότε ανώτατος δικαστής William Rehnquist.

Το δυνατό χέρι του O'Connor, ο οποίος βρισκόταν στο ιδεολογικό κέντρο του δικαστηρίου αυτή την εποχή, δεν προκαλεί έκπληξη. Η O'Connor ήταν επίσης γνωστή για την προσπάθειά της να ξεφύγει πριν από τις συζητήσεις, και το τετρασέλιδο σημείωμά της κυκλοφόρησε στους συναδέλφους της ακόμη και πριν από τις προφορικές συζητήσεις. Η κίνησή της μπορεί να εγγυήθηκε ότι αυτή και ο Κένεντι είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή στην τελική γνώμη «ανά κουριάμ» που μιλούσε για πλειοψηφία πέντε δικαιοσύνης.
Αυτή η τελική απόφαση 5-4 Μπους εναντίον Γκορ σταμάτησε την καταμέτρηση των αποφασιστικών προεδρικών εκλογέων της Φλόριντα και έδωσε στον τότε κυβερνήτη του Τέξας Μπους τη νίκη επί του τότε αντιπροέδρου Γκορ.
Οι πέντε συντηρητικοί δικαστές (O'Connor, Kennedy, Rehnquist, Antonin Scalia και Clarence Thomas) τάχθηκαν στο πλευρό του Μπους. Οι τέσσερις φιλελεύθεροι δικαστές (Στίβενς, με τον Ντέιβιντ Σάουτερ, τη Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπουργκ και τον Στίβεν Μπράιερ) ευθυγραμμίστηκαν με τον Γκορ και διαφώνησαν με οργή.





Ο Κάβανο μιλάει για την υπόθεση Μπους εναντίον Γκορ (2000)
01:20 - Πηγή: CNN
Οι απόψεις του δικαστηρίου αντικατοπτρίζουν τις βαθιές διαφωνίες στη χώρα μετά από μια εκλογή που για εβδομάδες παρέμενε πολύ κοντά για να προκηρύξει και εξακολουθεί να στοιχειώνει προεδρικές αναμετρήσεις. Η απόφαση έχει διατηρηθεί ως μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την περίφημη αμεροληψία και το θεσμικό ανάστημα του δικαστηρίου, που ίσως επισκιάστηκε μόλις πρόσφατα από την απόφαση 5-4 του δικαστηρίου τον περασμένο Ιούνιο, που αντιστρέφει σχεδόν μισό αιώνα δικαιώματα αμβλώσεων.
Οι απόψεις του O'Connor, που εκφράστηκαν σε ένα σημείωμα της 10ης Δεκεμβρίου 2000, επικυρώθηκαν από τον συντηρητικό-κεντρώο Κένεντι καθώς πρωτοστάτησε στη συγγραφή της ανυπόγραφης γνώμης «ανά Κουριάμ» που εκδόθηκε αργά το βράδυ της 12ης Δεκεμβρίου, δείχνουν τα νέα έγγραφα. .
Οι κοινές απόψεις του O'Connor και του Kennedy ανάγκασαν τελικά τον Rehnquist να εγκαταλείψει την προσπάθειά του να συντάξει την κύρια γνώμη με μια άποψη που ωθεί τα όρια των αρχών των ομοσπονδιακών εκλογών - απόψεις που θα προέκυπταν κατά την προσπάθεια του Donald Trump να ανατρέψει τις προεδρικές εκλογές του 2020.
Παρόλο που η έκβαση της υπόθεσης ευχαρίστησε ξεκάθαρα –και εναλλάξ αναστάτωσε– ένα διχασμένο έθνος, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με τη σύνταξη της ανυπόγραφης γνώμης της 12ης Δεκεμβρίου. Εκδόθηκε μετά από 36 ημέρες εκλογικής αβεβαιότητας στη Φλόριντα, αλλά μόλις μία ημέρα αφότου οι δικαστές είχαν προφορικές συζητήσεις στην Ουάσιγκτον.
Τα αποτελέσματα της Φλόριντα ήταν πολύ κοντά για να ανακοινωθούν στο τέλος της ημέρας των εκλογών, στις 7 Νοεμβρίου. Και έγινε σαφές ότι, με άλλες πολιτείες σχεδόν ισομερώς μοιρασμένες μεταξύ των υποψηφίων, ο τελικός νικητής των 25 ψήφων εκλογικού κολεγίου της Φλόριντα θα γινόταν πρόεδρος.
Εν μέσω επανακαταμέτρησης των ψηφοδελτίων σε διάφορες κομητείες που αμφισβητήθηκαν, ο υπουργός Εξωτερικών της Φλόριντα επικύρωσε στις 26 Νοεμβρίου ένα περιθώριο 537 ψήφων για τον Μπους, από 6 εκατομμύρια ψήφους. Ο Μπους προσπάθησε να σταματήσει τις επανακαταμετρήσεις καθώς ο Γκορ συνέχιζε να αμφισβητεί τους απολογισμούς του κράτους. Όταν το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε στις 12 Δεκεμβρίου, τερμάτισε την καταμέτρηση, δηλώνοντας ότι τα πρότυπα επανακαταμέτρησης της Φλόριντα διέφεραν πολύ ώστε να είναι δίκαια και να πληρούν την εγγύηση της ίσης προστασίας του νόμου.
Η O'Connor έθεσε τις βάσεις για αυτό το αποτέλεσμα στο σημείωμά της στις 10 Δεκεμβρίου προς όλους τους συναδέλφους της, καθώς καταδίκασε μια απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της πολιτείας της Φλόριντα που διέταζε επιλεκτικές εκ νέου καταμέτρηση των «υποψήφων» σε ορισμένες κομητείες.
Άνοιξε τονίζοντας την πολιτειακή νομοθετική εξουσία για τον καθορισμό των κανόνων για το διορισμό των προεδρικών εκλογέων της πολιτείας, αλλά γρήγορα εστίασε στα ελαττώματα, όπως τα αντιλήφθηκε, των συνεχιζόμενων καταμετρήσεων που διέταξε το κρατικό δικαστήριο.




Η Sandra Day O'Connor αναλογίζεται τη ζωή πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Ανώτατο Δικαστήριο

«Το Ανώτατο Δικαστήριο της Φλόριντα δεν παρείχε ομοιόμορφη, σε όλη την πολιτεία μέθοδο για τον εντοπισμό και τον διαχωρισμό των υποψηφίων», έγραψε ο O'Connor, αναφερόμενος σε περιπτώσεις που οι μηχανές απέτυχαν να εντοπίσουν μια ψήφο για πρόεδρο. «Συνεπώς, δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι εκείνα τα ψηφοδέλτια που θεωρήθηκαν αρνητικά δεν είχαν καταγραφεί προηγουμένως. Το πιο σημαντικό είναι ότι το δικαστήριο απέτυχε να παράσχει κανένα πρότυπο πιο συγκεκριμένο από το πρότυπο της «πρόθεσης του ψηφοφόρου» για να διέπει αυτή την ανακαταμέτρηση των ψήφων σε όλη την πολιτεία. Ως εκ τούτου, κάθε επιμέρους κομητεία αφέθηκε να επινοήσει τα δικά της πρότυπα».
Το σύστημα που ενεργοποιήθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της Φλόριντα «σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει με το καταστατικό σχέδιο που δημιουργήθηκε από το νομοθετικό σώμα της Φλόριντα» για τον διορισμό των εκλογέων, είπε η δικαιοσύνη που κάποτε υπηρετούσε ως ηγέτης της πλειοψηφίας της Γερουσίας της πολιτείας της Αριζόνα, η πρώτη γυναίκα σε εθνικό επίπεδο που κατείχε τέτοια κορυφαία θέση σε μια πολιτειακή γερουσία.
Την επόμενη μέρα, ο Κένεντι έγραψε στον ανώτατο δικαστή: «Το μνημόνιο της Σάντρα παρουσιάζει μια πολύ ορθή προσέγγιση» και είπε ότι ήθελε να βασιστεί σε αυτό. Πρότεινε να επισημάνει πώς οι διαφορετικές πρακτικές καταμέτρησης παραβιάζουν την εγγύηση της ίσης προστασίας.

Rehnquist για ανεξάρτητη κρατική νομοθετική εξουσία

Η αλληλογραφία στα αρχεία του Stevens υποδηλώνει ότι ο Rehnquist σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να συνεργαστεί με τον Kennedy για την κύρια γνώμη του δικαστηρίου και να ασκήσει πίεση στη θεωρία του αρχηγού για πλήρη και ανεξάρτητη κρατική νομοθετική εξουσία.
Ο Rehnquist έγραψε σε ένα σημείωμα της 11ης Δεκεμβρίου ότι αυτός και ο Kennedy «εργάζονταν σε μια σύνθετη γνώμη». Ο Rehnquist ήλπιζε να στείλει ένα αντίγραφο εκείνο το βράδυ.
Την επόμενη μέρα, ωστόσο, ο Κένεντι είχε διαχωρίσει πλήρως τον εαυτό του από την άποψη του Rehnquist για την πλήρη νομοθετική εξουσία του κράτους επί των προεδρικών εκλογών χωρίς έλεγχο από πολιτειακούς δικαστές που ερμηνεύουν το σύνταγμα του κράτους.



Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι ζητούν περισσότερη διαφάνεια γύρω από το Ανώτατο Δικαστήριο, ενώ αποκαλούν κομματική την ώθηση των Δημοκρατικών για μεταρρύθμιση της ηθικής

Ως αποτέλεσμα, ο Rehnquist έγραψε στην ομάδα, το δικό του «το παρόν προσχέδιο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με ακρίβεια» στη γνώμη για το δικαστήριο. Ο Rehnquist είπε ότι θα επανακυκλοφορήσει τις απόψεις του, υπερβαίνοντας τη θέση O'Connor-Kennedy, ως ξεχωριστή σύμφωνη γνώμη.
Η άποψη του Rehnquist, υποστηριζόμενη μόνο από τους Scalia και Thomas, θα είχε δώσει νέα εξουσία στα νομοθετικά σώματα των πολιτειών για τον έλεγχο των προεδρικών εκλογών. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία του «ανεξάρτητου νομοθετικού σώματος» - η οποία αναβιώθηκε από τους υποστηρικτές του Τραμπ το 2020 και βρίσκεται στο επίκεντρο μιας εκκρεμούς διαμάχης στη Βόρεια Καρολίνα - τα πολιτειακά δικαστήρια δεν έχουν την εξουσία να διαπιστώσουν ότι οι εκλογικές πρακτικές ενός νομοθετικού σώματος παραβιάζουν το σύνταγμα της πολιτείας.
Ο Κένεντι είχε προαναγγέλλει την απροθυμία του να αποδεχθεί αυτή τη θεωρία κατά τη διάρκεια των προφορικών επιχειρημάτων Μπους εναντίον Γκορ. «Μου φαίνεται ουσιαστικό για τη δημοκρατική θεωρία της διακυβέρνησης ότι τα συντάγματα των Ηνωμένων Πολιτειών και των πολιτειών είναι ο βασικός χάρτης και ότι το νομοθετικό σώμα της πολιτείας δεν είναι αγκυροβολημένο από το σύνταγμά του και δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει. δικαστήριο… (είναι) μου φαίνεται μια άποψη που έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημοκρατική μας θεωρία διακυβέρνησης».
Η O'Connor, παρομοίως αποχωριζόμενη από την άποψη του Rehnquist, έγραψε στον Kennedy ένα σημείωμα στις 12 Δεκεμβρίου ότι θα συμμετάσχει στη γνώμη του ανά curiam.

Αγώνας για την τήρηση των συρόμενων προθεσμιών

Άλλοι δικαστές, εν τω μεταξύ, βυθίστηκαν στα χωριστά γραπτά τους.
Τα αρχεία του Στίβενς περιέχουν πρώιμα προσχέδια της αντίθετης γνώμης του που έκλεισαν με τη τσιμπημένη γραμμή: «Αν και μπορεί να μην μάθουμε ποτέ με απόλυτη βεβαιότητα την ταυτότητα του νικητή των φετινών προεδρικών εκλογών, η ταυτότητα του ηττημένου είναι απολύτως σαφής», έγραψε. «Είναι η εμπιστοσύνη του Έθνους στον δικαστή ως αμερόληπτο θεματοφύλακα του κράτους δικαίου».
Ο Σάουτερ, ο Γκίνσμπουργκ και ο Μπρέιερ άρχισαν να διατυπώνουν ξεχωριστές διαφωνίες, επίσης. Καθώς περνούσαν οι ώρες, ήθελαν να τελειώσουν μέχρι το τέλος της 12ης Δεκεμβρίου, που ήταν η προθεσμία για τον καθορισμό των προεδρικών εκλογέων κάθε πολιτείας.
Η πλειοψηφία υποστήριξε ότι δεν έμεινε χρόνος για την τυποποίηση των κανόνων επανακαταμέτρησης για την τήρηση των συνταγματικών περιορισμών για ίση προστασία του νόμου. Η απόφασή του ανά κουριάμ κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η διαδικασία επανακαταμέτρησης της Φλόριντα ήταν «ασυνεπής με τις ελάχιστες διαδικασίες που απαιτούνται για την προστασία του θεμελιώδους δικαιώματος κάθε ψηφοφόρου στην ειδική περίπτωση μιας ανακαταμέτρησης σε όλη την πολιτεία». Η πλειοψηφία δήλωσε επίσης, «Η εξέτασή μας περιορίζεται στις παρούσες συνθήκες, καθώς το πρόβλημα της ίσης προστασίας στις εκλογικές διαδικασίες παρουσιάζει γενικά πολλές πολυπλοκότητες».




Το Ανώτατο Δικαστήριο θα εκδικάσει μεγάλη υπόθεση για τον περιορισμό της εξουσίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, μακροπρόθεσμο στόχο των νομικών συντηρητικών

Ο Rehnquist έστειλε ένα σημείωμα σε ένα σημείο της μεγάλης ημέρας της απόφασης που αναγνώριζε, «η προηγουμένως συμφωνηθείσα προθεσμία της μίας το μεσημέρι σήμερα για τη δημοσιοποίηση των απόψεων δεν είναι ρεαλιστική. Προτείνω να αγωνιστούμε δυναμικά για να έχουμε τα πάντα σε φόρμα για τη μονάδα των Pubs το αργότερο μέχρι τις τέσσερις σήμερα το απόγευμα."
Αργότερα εκείνη την ημέρα, ο Rehnquist προσπάθησε ξανά: «Ο Ντέιβιντ (Σάουτερ) συμβουλεύει ότι ετοιμάζει μια διαφωνία, την οποία πιστεύει ότι θα μπορέσει να κυκλοφορήσει μέχρι τις 5 μ.μ. Νομίζω ότι πρέπει να μεταφέρουμε την προθεσμία για άλλη μια φορά, αλλά αυτό ώρα να είστε απολύτως βέβαιοι ότι όλες οι απόψεις σε αυτή την περίπτωση είναι έτοιμες να μεταβούν στη Μονάδα Εκδόσεων μέχρι τις 6 η ώρα. Το Pubs Unit πιθανότατα θα χρειαστεί τουλάχιστον μία ώρα για να το προετοιμάσει, και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κυκλοφορήσει στις 7 το απόγευμα. η προθεσμία πιο πίσω, εκτός εάν υπάρχει κάποιο είδος μηχανικής βλάβης».
Η απόφαση δημοσιοποιήθηκε γύρω στις 10 μ.μ. ET. Ο Γκορ παραχώρησε την επόμενη μέρα.


Avlon: Η κληρονομιά της καταμέτρησης της Φλόριντα ρίχνει μια μεγάλη σκιά
03:10 - Πηγή: CNN

Τα έγγραφα αποκαλύπτουν την άμεση πικρία μεταξύ των δικαστών

«Πηγαίνοντας σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα», έγραψε η Scalia στους συναδέλφους της δικαιοσύνης όταν όλα τελείωσαν στις 12 Δεκεμβρίου, «δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω ότι όσοι από τους συναδέλφους μου διαμαρτυρήθηκαν τόσο έντονα που η απόφαση του Δικαστηρίου σήμερα θα του κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά. δεν γλίτωνε κανέναν πόνο –σε μια πραγματική χιονοθύελλα χωριστών διαφωνιών– για να βοηθήσει αυτό το αποτέλεσμα. Ακόμη και μέχρι το σημείο της υποσημείωσης 4 στην προσφορά της Ρουθ (την ονομάζω υποσημείωση Al Sharpton), υποστηρίζοντας με βάση δημοσιεύματα του Τύπου «εμπόδια στην ψηφοφορία που συναντούν δυσανάλογα οι μαύροι ψηφοφόροι».
Γνωστός για τις αντίθετες απόψεις του, ο Scalia πρόσθεσε: «Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που παραπονιέται ότι οι διαφωνίες δεν πρέπει να είναι διεξοδικές και σκληρές (αν και θα ήταν ωραίο να έχουν κάπως παγιωθεί). Αλλά προτού διαφωνήσω έντονα (ή, αν το σκεφτώ, οποιαδήποτε άλλη στιγμή) ποτέ δεν προέτρεψα την πλειονότητα των συναδέλφων μου να αλλάξουν την ειλικρινή τους άποψη για την υπόθεση λόγω της πιθανής «ζημίας στο Δικαστήριο». Απλώς νόμιζα ότι θα παρατηρούσα την ασυμφωνία. Καληνυχτα." Το υπέγραψε, «Με εκτίμηση, Νίνο».
Στις απόψεις τους, οι φιλελεύθεροι διαφωνούντες είχαν τονίσει το κόστος για το δικαστήριο ως θεσμό και, σύμφωνα με τα λόγια του Breyer, «ζημία» για τη χώρα.
Ομοίως, ο Κένεντι έγραψε σε συναδέλφους την ίδια μέρα: «Συνήθως δεν απαντώ σε αντίθετες απόψεις και δεν θα το κάνω για το ανά κουρίαμ σε αυτή την περίπτωση. Παίρνω την ευκαιρία όμως σε αυτό το σημείωμα να πω ότι ο τόνος των διαφωνούντων είναι ανησυχητικός τόσο σε θεσμικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Έχω πονέσει για αυτό και έκανα την καλύτερη κρίση μου. Ορισμένοι από τους διαφωνούντες στην πραγματικότητα συμφωνούν στο σημείο ίσης προστασίας, αλλά καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να κρύψουν αυτή τη συμφωνία. Οι διαφωνίες, μου επιτρέπουν να πω, ότι στην πραγματικότητα προσπαθούν να εξαναγκάσουν την πλειοψηφία ξεφτιλίζοντας το ίδιο το Δικαστήριο, καθιστώντας έτσι τις φρικτές, και νομίζω αδικαιολόγητες, προβλέψεις τους μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία».

Η δημόσια κατάρρευση

Πολλοί από τους δικαστές ήταν απρόθυμοι ακόμη και με τον καιρό να συζητήσουν την υπόθεση, αν και η Scalia δήλωνε τακτικά στους επικριτές: "Ξεπεράστε το!"
Ο O'Connor φαινόταν πιο παιδαγωγημένος, εκφράζοντας κάποια λύπη με τα χρόνια που το δικαστήριο είχε επιληφθεί της διαφοράς. Η διορισμένη το 1981 του Προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν παραιτήθηκε από το δικαστήριο τον Ιανουάριο του 2006, όταν αποσύρθηκε για να φροντίσει τον σύζυγό της, ο οποίος πάλευε με τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Το 2018 αποκάλυψε ότι η ίδια είχε διαγνωστεί με την ασθένεια. Έκλεισε τα 93 τον Μάρτιο και ζει στην Αριζόνα.
Το 2013, είπε στα μέλη της της Chicago Tribune συντακτικής επιτροπής ότι δεν ήταν σίγουρη ότι το δικαστήριο έπρεπε να είχε παρέμβει.




Η Sandra Day O'Connor φέρνει ήσυχο ακτιβισμό στην αντιμετώπιση της άνοιας

«Πήρε την υπόθεση και το αποφάσισε σε μια εποχή που ήταν ακόμα ένα μεγάλο εκλογικό ζήτημα», είπε ο O'Connor στην Tribune. «Ίσως το δικαστήριο θα έπρεπε να είχε πει, «Δεν πρόκειται να το πάρουμε, αντίο».
Πρόσθεσε, σύμφωνα με τον λογαριασμό της εφημερίδας, «Προφανώς το δικαστήριο κατέληξε σε μια απόφαση και θεώρησε ότι έπρεπε να καταλήξει σε μια απόφαση. Αποδείχθηκε ότι οι εκλογικές αρχές στη Φλόριντα δεν είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά εκεί και κάπως το μπέρδεψαν. Και πιθανώς το Ανώτατο Δικαστήριο πρόσθεσε στο πρόβλημα στο τέλος της ημέρας».