Πολλά θέματα από ΚΚΕ

Δ. Κουτσούμπας: Τα σπίτια του λαού μπορεί να τα σώσει μόνο ο λαϊκός ξεσηκωμός, γι’ αυτό χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Στο Κατάμεστο Αμφιθέατρο στην Τεχνόπολη μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟ Αττικής για το φλέγον ζήτημα της λαϊκής και σχολικής στέγης.
«Λαϊκή στέγη, αντισεισμική προστασία, σχολικές υποδομές vs Κέρδη για funds, τράπεζες, εχθρικό κράτος των "κορακιών», ήταν το θέμα της εκδήλωσης,  την  οποία παρακολούθησαν  με ιδιαίτερο  ενδιαφέρον πολλοί  εργαζόμενοι, νέοι και νέες.
 Παρεμβάσεις έγιναν από τους:

• Γιάννη Αναγνώστου, πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Αττικής, υποψήφιο βουλευτή του ΚΚΕ στο Νότιο Τομέα Αθήνας.
  
• Στέλλα Βαλαβάνη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Γονέων & Κηδεμόνων Αττικής, περιφερειακή σύμβουλο Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ στο Νότιο Τομέα Αθήνας.
  
• Αντώνη Καββαδία, τραπεζοϋπάλληλο, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ, υποψήφιο βουλευτή του ΚΚΕ στην Ανατολική Αττική.
  
• Δημήτρη Κουτζή, πολιτικό μηχανικό και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.
  
• Δανάη Κυλάκου, πρόεδρο του Συλλόγου Οικοτρόφων της Φοιτητικής Εστίας του Πανεπιστημίου Αθήνας.
  

Παραβρέθηκαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Γιάννης Πρωτούλης και Θοδωρής Χιώνης. Επίσης, οι υποψήφιοι βουλευτές στην Α' Αθήνας Λιάνα Κανέλλη, Κωνσταντίνα Κούνεβα,  Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Κατερίνα Γεράκη, Βίκυ Μανιάτη. Ακόμη ο Βάλσαμος Συρίγος, υποψήφιος στην Ανατολική Αττική και οι υποψήφιοι στο Νότιο Αθηνών Ανδρέας Καραβίδας,Έφη Χάλιου, Κανέλλα Γεωργοπούλου.
Το «παρών» έδωσαν και άνθρωποι που έχουν κινδυνεύσει να χάσουν τα σπίτια τους, το οποίο δεν έγινε κάτω από την αποφασιστική παρέμβαση των κομμουνιστών, την στήριξη από μαζικούς φορείς και την λαϊκή αλληλεγγύη. Ανάμεσα τους και η Ιωάννα Κολοβού, χαμηλόσυνταξιούχος δημοσιογράφος από την περιοχή του Ζωγράφου, η οποία αντάλλαξε θερμή χειραψία με τον Δ. Κουτσουμπά και συζήτησε μαζί του  για τις  νέες πιέσεις που ασκούνται ώστε  να  πεταχτεί έξω από το σπίτι της. Eπίσης, συζήτησε με την Δήμητρα Καλδή που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι της στην οδό Πολυλά στα Πατήσια και τον κ. Θοδωρή, ελεύθερο επαγγελματία από την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα.

Ρεσιτάλ υποκρισίας και εξαπάτησης από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ για το έγκλημα των πλειστηριασμών

Παραθέτουμε την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα:
Αν θέλει κανείς να αποκαλύψει πόσο κάλπικη, πόσο ψευδεπίγραφη είναι η προεκλογική αντιπαράθεση των κομμάτων του συστήματος, σίγουρα το ζήτημα της λαϊκής κατοικίας είναι ένα απ’ τα πιο χαρακτηριστικά.
Παραμονές εκλογών όλοι οι συνένοχοι για τα εγκλήματα των πλειστηριασμών και της υπερχρέωσης των νοικοκυριών παριστάνουν τώρα τους όψιμους προστάτες της πρώτης κατοικίας.
Εμείς απ’ την πλευρά μας λέμε καθαρά στους μισθωτούς και στους αυτοαπασχολούμενους πως ήρθε η ώρα να κάνουν ταμείο. Να σκεφτούν πώς φτάσαμε ως εδώ, ποιοι ευθύνονται, ποιοι ωφελήθηκαν και τι έρχεται την επόμενη μέρα. Να σκεφτούν ποιος είπε την αλήθεια και ποιοι προσπαθούν συνεχώς να τους εξαπατήσουν.
Το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα το λαό, μπήκε μπροστά στον αγώνα και φώτισε την αλήθεια με γεγονότα και αριθμούς. Οι κομμουνιστές μέσα απ’ τα σωματεία τους είναι μπροστά σε κάθε μάχη για να μην κοπεί το ρεύμα σε λαϊκά σπίτια, να μην ξεσπιτωθούν με τους πλειστηριασμούς λαϊκές οικογένειες.
Και αυτό το αναγνωρίζουν πολλοί άνθρωποι που δηλώνουν ότι βρήκαν στο πρόσωπο των κομμουνιστών νέους φίλους μπροστά στα βάσανά τους.
Η αλήθεια είναι ότι το κόστος στέγασης είναι αφόρητο για μεγάλο μέρος των λαϊκών οικογενειών. Αν συνυπολογίσουμε τα κοινόχρηστα και τους υπόλοιπους λογαριασμούς, απαιτείται το μεγαλύτερο μέρος ενός μέσου μισθού για να βγει ο μήνας.
Δεν πρόκειται για δικούς μας ισχυρισμούς, για αναλύσεις του ΚΚΕ. Το αποδέχεται η νέα Έκθεση της Eurostat για τη στέγαση στην Ευρώπη.
Τι αποτυπώνει η Έκθεση; Ότι το πάνω απ’ το 32% του αστικού πληθυσμού, δηλαδή των κατοίκων των πόλεων στην Ελλάδα, επιβαρύνεται υπερβολικά απ’ το στεγαστικό κόστος.
Τι σημαίνει υπερβολικά; Ότι αναγκάζεται να διαθέσει πάνω απ’ το 40% του εισοδήματός του για να καλύψει τα έξοδα στέγασης.
Το ποσοστό των ελληνικών νοικοκυριών που παρουσιάζει ήδη καθυστερημένες οφειλές και δυσκολεύεται να πληρώσει λογαριασμούς, νοίκια και δάνεια, ξεπερνά το 36%!
Βρίσκεται μάλιστα πολύ πάνω απ’ τον κοινοτικό μέσο όρο.
Γιατί φορτώθηκαν με τόσα χρέη τα λαϊκά νοικοκυριά στο κράτος, στις εφορίες, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις τράπεζες;
Γιατί τόσα κόκκινα στεγαστικά δάνεια; Γιατί αδυνατούν να πληρώσουν νοίκια και λογαριασμούς;
Η απάντηση βρίσκεται στη σφαγή του λαϊκού εισοδήματος που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις, η σημερινή και οι προηγούμενες, που ματώνει το λαό για να εκπληρώσει τους στόχους του κεφαλαίου και τις δεσμεύσεις της ΕΕ.
Η απάντηση βρίσκεται στην πολιτική των μνημονίων και των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων που προωθούν και υλοποιούν μαζί, χέρι-χέρι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Γι’ αυτό και μόνο οι οφειλέτες στις εφορίες ξεπερνούσαν τα 4 εκ. επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αυξάνονται επί κυβέρνησης ΝΔ.
Γι’ αυτό επίσης το ποσοστό ιδιοκατοίκησης μειώνεται σταθερά στην Ελλάδα από 84% το 2005 σε 73% σήμερα.
Η πολιτική που πετσόκοψε μισθούς και συντάξεις, κατεδάφισε ασφαλιστικά δικαιώματα, αύξησε τους άδικους έμμεσους φόρους και τα φορολογικά βάρη του λαού, έφερε τα λαϊκά νοικοκυριά σ’ αυτή την κατάσταση.
Η πολιτική των ματωμένων πλεονασμάτων γονάτισε το λαό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε υποκριτικά ότι υποχρεώθηκε απ’ το ιερατείο των Βρυξελλών να ακολουθήσει αυτή την πολιτική.
Όμως πρόσφατα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσαν όρθιοι τον Τσίπρα στη Βουλή, όταν δήλωνε περήφανος γιατί διασφάλισε το περιβόητο μαξιλάρι για την ελληνική οικονομία, δηλαδή το ματωμένο πλεόνασμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ 2015 - 2019.
Τώρα ο ΟΟΣΑ αναφέρει στις συστάσεις του για την επόμενη κυβέρνηση, ότι θα απαιτηθεί νέο ματωμένο πλεόνασμα για να διασφαλίσει η Ελλάδα την επενδυτική βαθμίδα και να γίνει ελκυστική η χώρα για νέες επενδύσεις των εγχώριων και ξένων ομίλων.
Αντίστοιχες απαιτήσεις διατυπώνει η ΕΕ για να εκταμιευτούν οι δόσεις των Κοινοτικών Ταμείων.
Δηλαδή, η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχιστεί και θα ενταθεί, όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί.
Η αύξηση των ενοικίων, των τόκων των στεγαστικών δανείων και των φόρων τα προηγούμενα χρόνια, ολοκληρώνει αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, που βυθίζει στην αβεβαιότητα και στην απόγνωση τα λαϊκά νοικοκυριά.
Και αυτές οι αυξήσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν, θα συνεχιστούν.
Η ΕΚΤ έχει ήδη προχωρήσει στην εκτίναξη του βασικού επιτοκίου κατά 4% μέσα σ’ ένα χρόνο, για να συγκρατήσει τον πληθωρισμό που καλπάζει στην Ευρωζώνη.
Να συγκρατήσει τον πληθωρισμό, που αύξησε η ίδια η πολιτική της ΕΕ την προηγούμενη περίοδο, με το δανεισμό, για να δοθούν μεγάλα κρατικά πακέτα στήριξης των ομίλων της και διαχείρισης της κρίσης.
Αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι κάθε φάρμακο για το ένα σύμπτωμα του μεγάλου ασθενούς, του καπιταλισμού, γίνεται δηλητήριο για το άλλο.
Δεν υπάρχει μαγική συνταγή φιλολαϊκής μεταμόρφωσης ενός συστήματος που σαπίζει.
Η αύξηση του επιτοκίου της ΕΚΤ, εκτός των άλλων, οδηγεί σε συνεχή αύξηση των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων. Έτσι, από το 1,5% το 2021 το επιτόκιο ενός στεγαστικού δανείου μπορεί να ξεπεράσει φέτος το 4,5%.
Τι σημαίνει αυτό; Αύξηση της μηνιαίας δόσης που θα ξεπερνά τα 130 ευρώ και θα φτάνει τα 200 ευρώ πρόσθετης επιβάρυνσης για στεγαστικά δάνεια 100.000 ευρώ.
Το προσωρινό πλαφόν στην αύξηση των τόκων που έθεσε η κυβέρνηση, δεν αναιρεί τη μεγάλη επιδείνωση της κατάστασης.
Ήδη ξανακοκκινίζει μεγάλο ποσοστό των κόκκινων δανείων που είχαν ρυθμιστεί και αφορούσε το χαρτοφυλάκιο των Τραπεζών.
Αν προσθέσουμε τη δυσβάσταχτη κρατική φορολογία, ένα σημαντικό μέρος έχει μετατραπεί στην πράξη σε ενοικιαστή στο δικό του σπίτι.
Ταυτόχρονα έρχεται νέος γύρος αυξήσεων για τα ενοίκια, που ήδη έχουν απογειωθεί την τελευταία εξαετία. Μόνο στην Αττική, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, η αύξηση των τιμών των ενοικίων από το 2017 έφτασε κατά μέσο όρο το 35%. Και ενώ το λαϊκό εισόδημα μειώνεται, οι τιμές των ενοικίων θα ανέβουν κι άλλο.
Εκτός απ’ τον πληθωρισμό και την αυξημένη ζήτηση, στη νέα αύξηση των ενοικίων ωθεί και η δυνατότητα πολλών ιδιοκτητών να βγάζουν γρήγορο κέρδος απ’ τις μισθώσεις τύπου Airbnb για τα διαμερίσματα. Μέσα σε 4 χρόνια, η μέση τιμή ανά διανυκτέρευση, για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις κατοικιών, αυξήθηκε κατά 35%.
Τα έσοδα στην ελληνική αγορά έφτασαν φέτος τα 2,2 δισ. ευρώ από 1,4 δισ. ευρώ το 2019.
Η κατάργηση μετά το 2012 του ΟΕΚ οξύνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα.
Γενικότερα, η επέλαση του τουρισμού στα κέντρα των πόλεων, όχι μόνο με την μορφή του airbnb, επίσης αλλάζει δραστικά τις τιμές της γης.
Ολόκληρες περιοχές μετατρέπονται σε εστίες τουριστικού ενδιαφέροντος. Ξενοδοχεία και κέντρα διασκέδασης προσανατολισμένα στους τουρίστες ξεπηδούν σαν μανιτάρια, απογειώνοντας τις τιμές της γης.
Οι αναπλάσεις στα κέντρα των πόλεων, ο «μεγάλος περίπατος», έχουν ακριβώς αυτό το στόχο. Να μετατρέψουν τις πόλεις σε περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος.
Αντίστοιχα, οι αλλαγές στην παραθεριστική δόμηση, γίνονται για να συγκεντρωθεί η γη στα χέρια των ομίλων του τουρισμού. Τον περασμένο Νοέμβριο, δεκάδες χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες γης, είδαν ξαφνικά, με την κατάργηση της κατά παρέκκλισης δόμησης, να γίνεται βορά στα χέρια των μεγαλοεπενδυτών.
Τώρα, ανοίγει ο δρόμος, (με την de facto κατάργηση της αρτιότητας των 4 στρεμμάτων για μεγάλο κομμάτι), για την μαζική συγκέντρωση της γης σε μεγάλους ομίλους.
Θυμίζουμε, ότι με την κρατική πολιτική που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν προωθήσει, οι μεγάλοι όμιλοι εξαιρούνται από οποιοδήποτε χωροταξικό περιορισμό. Χτίζουν ξενοδοχεία όπου θέλουν με προνομιακούς όρους. Με άλλα λόγια η στεγαστική κρίση στην Ελλάδα δεν αφορά μόνο τον εφιάλτη των πλειστηριασμών.
Ιδιαίτερα, για το ίδιο το έγκλημα των πλειστηριασμών, παρακολουθούμε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας και εξαπάτησης από τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Όλοι μαζί θέλουν να κρύψουν, ότι οι πλειστηριασμοί θα συνεχιστούν και θα αυξηθούν μετά τις εκλογές, όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί.
Η κάλπικη αντιπαράθεσή τους, προσπαθεί να συγκαλύψει, ότι όλοι είναι συνένοχοι για το έγκλημα, ότι όλοι μαζί διαμόρφωσαν και επέβαλαν το αντιδραστικό πλαίσιο που βάζει τη θηλιά στο λαιμό του λαού.
Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι η αλήθεια και πώς φτάσαμε ως εδώ.
Ο αρχικός νόμος που υποτίθεται προστάτευε την πρώτη κατοικία την εποχή των μνημονίων, ήταν ο νόμος Κατσέλη, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η ίδια η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, έχει εξηγήσει τα οφέλη για τις τράπεζες από το συγκεκριμένο νόμο.
Έχει δηλώσει ότι έτσι διατηρήθηκε αρχικά η αξία των ακινήτων στο χαρτοφυλάκιο των εγχώριων τραπεζών, η οποία θα είχε καταρρεύσει, αν είχαν προχωρήσει μαζικά και απότομα όλοι οι πλειστηριασμοί και ότι ταυτόχρονα οι τράπεζες διασφάλιζαν μεγάλο μέρος της αποπληρωμής των δανείων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκούσε τότε κριτική στη βασική πρόβλεψη του νόμου Κατσέλη, ότι για να στηριχτεί η πρώτη κατοικία, έπρεπε ο δανειολήπτης να έχει και να εκποιήσει τα υπόλοιπα περιουσιακά του στοιχεία. Γι’ αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ τόνιζε, ότι από τα 430.000 «κόκκινα» δάνεια, αξιοποίησαν με προσφυγές, τις ρυθμίσεις του νόμου, μόνο τα 170.000.
Στη συνέχεια, όλα τα κόμματα του συστήματος, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν την πώληση «κόκκινων» δανείων στα funds, για να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των τραπεζών και των ομίλων και τα συμφέροντα των δανειστών.
Στη διετία 2015 - 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ψήφισε διαδοχικά την πώληση των «κόκκινων» δανείων στα funds, τη διενέργεια ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και το «ιδιώνυμο» για όσους αντιστέκονται στους πλειστηριασμούς.
Τα «κόκκινα» δάνεια που πέρασαν στην κυριότητα των funds, ξεπερνούν τα 85 δισ. ευρώ. Ενώ, 600.000 ακίνητα έχουν δοθεί ως εξασφάλιση, ως εγγύηση γι’ αυτά τα δάνεια.
Από αυτά, περίπου το 50% αφορά υποθηκευμένα σπίτια.
Στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, από το 2019 αναρτώνται πλειστηριασμοί που ξεπερνούν τους 25.000 το χρόνο κατά μέσο όρο. Μάλιστα εκτινάχθηκαν και ξεπέρασαν τις 52.000 το 2022.
Φυσικά δεν ολοκληρώνονται αμέσως όλοι οι πλειστηριασμοί, οι κατοικίες που μεταβιβάστηκαν, είναι λιγότερες. Όμως, το «τσουνάμι» των πλειστηριασμών δεν ξεκίνησε τώρα.
Το 2020, η κυβέρνηση της ΝΔ με το νέο Πτωχευτικό Κώδικα, έλυσε τα χέρια στους δανειστές, να δεσμεύουν και να εκποιούν μεγάλο μέρος της περιουσίας, όσων δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην εξυπηρέτηση των δανείων τους.
Το Φλεβάρη του 2023, με απόφαση του Αρείου Πάγου, δόθηκε η δυνατότητα στις Εταιρίες Διαχείρισης, τους servicers, που έχουν αναλάβει υποθέσεις των funds, να προχωρούν οι ίδιοι σε δικαστικές ενέργειες που αφορούν πλειστηριασμούς.
Μια απόφαση, που απέδειξε, εκτός των άλλων, τι εννοούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, όταν ζητούν να μετατραπεί η Δικαιοσύνη, σε «πηγή εμπιστοσύνης» για τις επενδύσεις.
Το νέο πρόγραμμα της ΝΔ για την “στέγη των νέων”, έχει επίσης τον ίδιο χαρακτήρα: Την στήριξη των τραπεζών και του κατασκευαστικού κεφαλαίου.
Τι προβλέπει το πρόγραμμα;
Επιδοτούμενα από το κράτος δάνεια, που θα δώσουν οι τράπεζες σε νέους εργαζόμενους, για να αγοράσουν ακίνητα, μεγάλο κομμάτι των οποίων ανήκει στις τράπεζες και στο κατασκευαστικό κεφάλαιο.
Οι νέοι εργαζόμενοι θα μετατραπούν στους νέους δανειολήπτες - με κρατικά εγγυημένα δάνεια – αυτή τη φορά, και θα περιμένουν την επόμενη κρίση και την καταβαράθρωση του μισθού τους, για να μετατραπούν κι αυτοί στη συνέχεια σε υπερχρεωμένους της επόμενης περιόδου.
Κι έτσι όμως, τα όρια και οι προϋποθέσεις που τίθενται, τελικά αποκλείουν τους πιο ευάλωτους, ενώ σπρώχνουν νέους ανθρώπους σε περιοχές, μακριά από εκεί που επιθυμούν να κατοικήσουν.
Ο πραγματικός ωφελημένος του προγράμματος είναι πάλι οι τράπεζες…
Οι τράπεζες, που θα δώσουν χιλιάδες νέα και πολυ-διασφαλισμένα από χίλιες μεριές δάνεια, ενώ παράλληλα θα ξεφορτωθούν ακίνητα που σήμερα παραμένουν απούλητα.

Η καταιγίδα των πλειστηριασμών επιβάλλεται από τις δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο και την ΕΕ

Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κάλπικη κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ γιατί τάχα ανέτρεψε, επί των ημερών της, το φιλολαϊκό πλαίσιο που δήθεν αυτός είχε.
Προβάλλει, ότι μόλις τώρα απελευθερώθηκαν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.
Η αλήθεια όμως είναι, ότι μέχρι σήμερα, πλειστηριασμοί μπορούσαν να γίνουν, απευθείας από τα funds και έγιναν δεκάδες χιλιάδες τέτοιοι.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου, διευκόλυνε απλώς νομικά τα νέα «κοράκια» που βοηθούν τα μεγαλύτερα «αρπακτικά», τις Εταιρίες Διαχείρισης των funds, τους servicers.
Ο ρόλος αυτών των εταιριών προβλέπεται ήδη στο Ν. 4354/2015 που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ισχυρίζεται επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι μόνο η κυβέρνηση της ΝΔ διασφαλίζει φοροελαφρύνσεις για τα funds και τους servicers…
Επειδή προβλέπει τις μεταβιβάσεις των δανείων με τον παλαιότερο νόμο του 2023 και όχι του 2015.
Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι και οι δύο νόμοι, προβλέπουν φοροαπαλλαγές για τα τέλη χαρτόσημου και τα τέλη καταχώρησης στα δημόσια βιβλία και φορολογούν στην ουσία, με τον ίδιο τρόπο, το εισόδημα από τη διαχείριση δανείων.
Ο Νόμος του 2015 προβλέπει επίσης ρητά ότι τα funds μπορούν να εδρεύουν σε οποιαδήποτε χώρα εκτός ΕΕ.
Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται, ότι το δικό του πλαίσιο θωράκιζε το δανειολήπτη στην περίπτωση της πρώτης κατοικίας...
Ούτε σ’ αυτό όμως, λέει την αλήθεια.
Ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ εισήγαγε τον όρο του «μη συνεργάσιμου δανειολήπτη» που δεν πρέπει να προστατεύεται!!!
Έτσι οριοθετήθηκαν, επίσης από την αρμόδια κρατική διεύθυνση που διαμόρφωσε ο νόμος Σταθάκη, δηλαδή, την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης του Ιδιωτικού Χρέους, ποια θεωρούνται ως «πιο ευάλωτα νοικοκυριά» και ποιες θεωρούνται «εύλογες δαπάνες διαβίωσής» τους.
Σύμφωνα με αυτές τις προβλέψεις, στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά δίνεται απλώς το δικαίωμα επιβίωσης, διασφαλίζονται οι δαπάνες για διατροφή και βασικές ανάγκες, και όλα τα υπόλοιπα μπορούν να τα πάρουν οι τράπεζες.
Γι’ αυτό αποδέχτηκαν το νόμο Σταθάκη οι τράπεζες και είχαμε «τα ντου» της αστυνομίας και δικαστικών επιμελητών σε κατοικίες γενικά και πρώτες κατοικίες ειδικά.
Έτσι φτάσαμε τελικά στις τελευταίες ρυθμίσεις, τις οποίες η κυβέρνηση Μητσοτάκη προβάλλει προκλητικά, ως μέτρα προστασίας των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Τι προβλέπουν;
Μια μείωση του επιτοκίου των δανειοληπτών που συνεχώς αυξάνεται…, και την υποχρέωση των πιστωτών, όπως είναι οι τράπεζες, να αιτιολογούν την απόρριψη προτάσεων εξωδικαστικού διακανονισμού των δανείων της σχετικής πλατφόρμας.
Τυπικά και τεχνικά, αυτές οι προτάσεις της πλατφόρμας, διαμορφώνονται αυτόματα στη βάση ενός αλγόριθμου.
Τι κρύβεται πίσω απ’ όλα όσα προαναφέραμε;
Η οικονομική βία του συστήματος που, αξιοποιώντας το αντιδραστικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, λέει στο υπερχρεωμένο νοικοκυριό «δώσε μας ό,τι έχεις και δεν έχεις, αλλιώς θα χάσεις το σπίτι σου»!
Οι πρόσφατες αλλαγές της κυβέρνησης, στην ουσία, διευκολύνουν τις τράπεζες και τα «κοράκια» να πάρουν όσα περισσότερα μπορούν.
Η μείωση των επιτοκίων διευκολύνει τις τράπεζες να συνεχίσουν την αφαίμαξη και μάλιστα χωρίς νομικά κωλύματα.
Σε περίπτωση που ο δανειολήπτης «δε συνεργάζεται», θα χάσει το σπίτι του και θα μετατραπεί σε «νοικάρη στο ίδιο του το σπίτι».
Ο περιβόητος αλγόριθμος του εξωδικαστικού μηχανισμού, διαμορφώνεται στην ουσία, σύμφωνα με τις απαιτήσεις κερδοφορίας των τραπεζών και των funds.
Κι αν η πρόταση, δεν ικανοποιεί τους δανειστές, αυτοί μπορούν με μια απλή νομική αιτιολόγηση να την απορρίψουν!
Αρκεί στην πράξη να αναφέρουν ότι ο οφειλέτης μπορεί να ρευστοποιήσει περιουσία μεγαλύτερης αξίας.
Ήδη το αρμόδιο Υπουργείο ομολογεί, ότι το ποσοστό απόρριψης αιτήσεων στον εξωδικαστικό μηχανισμό, φτάνει το 46% για τους πιστωτές και το 44% για τους οφειλέτες.
Σε κάθε περίπτωση, το νομοθετικό πλαίσιο προστατεύει τους πιστωτές, προβλέποντας ότι δεν πρέπει να βρεθούν σε χειρότερη θέση απ’ αυτή που θα βρίσκονταν, αν υλοποιούσαν τον πλειστηριασμό, εκτός αν οι ίδιοι συναινέσουν σε αυτή την επιλογή.
Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο, οι τράπεζες και τα funds να δανειοδοτούν ξανά, ορισμένα χρεοκοπημένα νοικοκυριά, για να ξαναγοράσουν το σπίτι τους, στους πλειστηριασμούς που διοργανώνουν τα ίδια τα «κοράκια».
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εμφανίσει το πρόβλημα στην τάχα “μη δέσμευση” των πιστωτών απ’ το να δει τις ίδιες τις διαδικασίες των ρυθμίσεων!
Κατ’ αυτόν, για όλα φταίνε κάποιοι “κερδοσκόποι”, το υπερβολικό κέρδος… Ξαναφέρνει έτσι, την ξανασταμένη σούπα, πως το τάχα κάποιο “ρυθμισμένο” κέρδος... των τραπεζών, θα αντιμετωπίσει το σοβαρό αυτό πρόβλημα!!!
Υποστηρίζει πως η “δεσμευτικότητα -δήθεν- των ρυθμίσεων” και η αιτιολογημένη απόρριψή τους απ’ τις τράπεζες, θα βελτιώσουν την κατάσταση, προς όφελος των εργαζόμενων!
Υποστηρίζει δηλαδή, για να εξηγούμαστε, την πιστή εφαρμογή του νόμου που προβλέπει: Εκποιήσεις άλλων περιουσιακών στοιχείων και μέγιστο ξεζούμισμα των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών!
Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει ένα τάχα “ριζοσπαστικό” και ολοκληρωμένο πρόγραμμα στεγαστικής πολιτικής, με το οποίο ισχυρίζεται, ότι θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα της λαϊκής στέγης!
Τι προβλέπει το πρόγραμμα του;
Στην πραγματικότητα, προβλέπει την κρατική επιδότηση όσων μεγαλοϊδιοκτητών έχουν κενά, ανεκμετάλλευτα κτήρια και την μετατροπή τους σε οικιστικά συγκροτήματα!
Με πιο απλά λόγια, προτείνει τον εγκλωβισμό νέων και φτωχών λαϊκών οικογενειών, σε περιοχές στις οποίες δεν θέλουν να κατοικήσουν και παράλληλα, προτείνει κρατική στήριξη στις τράπεζες και στο μεγάλο κεφάλαιο που έχει στην ιδιοκτησία του αυτά τα ακίνητα…
Τα οποία για να τα αναπαλαιώσει, προβλέπει κρατικά εγγυημένα ενοίκια, και φοροαπαλλαγές.
Ε, όχι κ. Τσίπρα!
Τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι εργαζόμενοι, δεν είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας, όπως πιθανά τους καταλαβαίνετε εσείς. Δεν θέλουν να κατοικήσουν στην Τράπεζα Γης, εκεί που δεν κατοικούν οι εύποροι, εκεί που δεν θέλει το τουριστικό κεφάλαιο, εκεί που δεν υπάρχει οικονομικό ενδιαφέρον απ’ τις επιχειρήσεις.
Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που φτιάχνουν όλο τον κοινωνικό πλούτο.
Δικαιούνται να κατοικήσουν στα κέντρα της πόλης, στις περιοχές γύρω απ’ την Ακρόπολη, στο παραλιακό μέτωπο, παντού.
Δεν είναι οι εργαζόμενοι επαίτες, να τρέφονται απ’ την Τράπεζα Τροφίμων, να παίρνουν φάρμακα απ’ την Τράπεζα παλαιών φαρμάκων, να κατοικούν στα κτήρια της Τράπεζας Γης!
Η καταιγίδα των πλειστηριασμών και της αφαίμαξης των δανειοληπτών, με την απειλή των πλειστηριασμών, δεν είναι μια τυχαία επιλογή.
Οπωσδήποτε την επιβάλλουν οι δεσμεύσεις της Ελλάδας προς την ΕΕ, που αποτυπώνονται συνεχώς στα reports της μεταμνημονιακής εποπτείας απ’ το 2019 έως σήμερα και απαιτούν την πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Δεσμεύσεις που δεν αμφισβητεί κανένα απ’ τα κόμματα του συστήματος.
Την προωθεί το κράτος που έχει δώσει δισ. ευρώ εγγυήσεων (απ’ τη δική μας αφαίμαξη, των εργαζόμενων φορολογούμενων) για να στηρίξει τους εγχώριους τραπεζικούς ομίλους μέσα απ’ το Πρόγραμμα «Ηρακλής» και θέλει να ξεφορτωθούν το βάρος των «κόκκινων» δανείων.
Την απαιτούν οι τραπεζικοί όμιλοι, που δεν διακινδυνεύουν να δίνουν στεγαστικά δάνεια, χωρίς την εγγύηση που δίνουν οι πλειστηριασμοί και οι υποθήκες!
Την προωθούν τα «κοράκια», τα funds και οι servicers, που έχουν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μέρος των «κόκκινων» δανείων.
Γι’ αυτό ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ απέρριψαν ξανά την πρόταση του ΚΚΕ, για τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών και την απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Γι’ αυτό όλοι μαζί στηρίζουν το Εθνικό Κανονιστικό Πλαίσιο Διαχείρισης Ληξιπρόθεσμων Οφειλών, που επιβάλλει τελικά, στους «συνεργάσιμους» δανειολήπτες να χάνουν την περιουσία τους και στους «μη συνεργάσιμους» να χάνουν το σπίτι τους.
Γι’ αυτό επίσης πνίγονται στις αντιφάσεις της πολιτικής τους που γεννά συνεχώς νέα «κόκκινα» δάνεια.

Το αστικό κράτος θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες

Τι αποδεικνύουν όλα όσα προαναφέραμε;
Ότι το «τσουνάμι» των πλειστηριασμών και των απωλειών οικογενειακής περιουσίας θα συνεχιστεί, μετά τις εκλογές, όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί.
Ότι τα σπίτια του λαού μπορεί να τα σώσει μόνο ο λαϊκός ξεσηκωμός και γι’ αυτό χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης.
Αυτό το κράτος εμφανίζεται ανίκανο να προστατεύσει την πρώτη κατοικία και να διασφαλίσει το δικαίωμά μας στη στέγαση.
Όλες οι κυβερνήσεις εμφανίζονται ως ανίκανες να διασφαλίσουν την πολιτική προστασία, ώστε να σταματήσουμε να καιγόμαστε το καλοκαίρι και να πνιγόμαστε το χειμώνα!
Στην πραγματικότητα, το κράτος και οι κυβερνήσεις του, είναι πολύ ικανό για να διασφαλίζει τα κέρδη των ομίλων και για τον ίδιο λόγο θυσιάζει τις δικές μας ανάγκες.
Το σημερινό κράτος είναι εχθρικό απέναντί μας γιατί είναι το κράτος της δικτατορίας του κεφαλαίου.
Και αυτό δεν αφορά μόνο τις πιο φανερές πλευρές, όπως την υπονόμευση των απεργιών και την καταστολή των διαδηλώσεων.
Αφορά όλες τις πλευρές της ζωής μας.
Ας δούμε για παράδειγμα το τρομακτικό έλλειμμα που παρουσιάζει η αντισεισμική θωράκιση στη χώρα μας.
Η κυβέρνηση, μετά τους πρόσφατους μεγάλους σεισμούς στην Τουρκία, προσπάθησε αρχικά να διαμορφώσει ένα κλίμα εφησυχασμού, με το επιχείρημα ότι στην Ελλάδα εφαρμόζεται σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός!
Η αλήθεια, όμως είναι ότι τα κτίρια σ’ ένα ποσοστό πάνω από 50% είναι κατασκευασμένα χωρίς καθόλου αντισεισμικούς κανονισμούς ή με τον παλιό αντισεισμικό κανονισμό του 1959.
Η τελευταία ουσιαστική αναθεώρηση του Νέου Ελληνικού Αντισεισμικού Κανονισμού έγινε το 2000 και το 2003.
Ακριβή στοιχεία για τα δημόσια κτίρια που έχουν ελεγχθεί, σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο βαθμό, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί πρόσφατα.
Ούτε καν ακριβή στοιχεία για τα σχολεία και τα νοσοκομεία σε κάθε διοικητική περιφέρεια.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, 16.000 λειτουργικά κτίρια του δημοσίου, που είναι άμεσου ενδιαφέροντος, παραμένουν χωρίς προσεισμικό έλεγχο.
Χωρίς έλεγχο παραμένουν εγκαταστάσεις της τοπικής διοίκησης και κρατικές υπηρεσίες.
Όλοι αναγνωρίζουν επίσης, τη διάβρωση των οπλισμών σε πολλές παλιές «κουρασμένες οικοδομές» και την επείγουσα ανάγκη να ληφθούν μέτρα.
Όμως η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, προβάλλει ως ατομική ευθύνη των κατοίκων να αναλάβουν την ευθύνη και τα οικονομικά βάρη ελέγχου των οικοδομών και των σπιτιών.
Και προωθεί ως λύση την υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση των κατοικιών, σύμφωνα με τα πρότυπα της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Σκεφτείτε, ότι χωρίς να προστεθούν αυτά τα βάρη, το σημερινό κόστος έκδοσης ηλεκτρονικής ταυτότητας για ένα κτίριο, ξεκινά απ’ τα 600 ευρώ και μπορεί να φτάσει τις 4.000 ευρώ, αν χρειαστεί ανασύσταση του σχετικού φακέλου, λόγω απώλειας αδειών!
Για την αποκατάσταση των σεισμόπληκτων δε χρειάζεται να αναφερθούμε αναλυτικά.
Μιλά συνεχώς η ζωντανή διαμαρτυρία των επιτροπών τους για τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις σ’ όλη την Ελλάδα.
Ενώ, όμως, οι ανάγκες διογκώνονται, οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες υποβαθμίζονται, αποψιλώνονται από στελέχη και απαξιώνονται.
Μόλις το 51% των Δήμων διαθέτει έστω στα χαρτιά αρμόδιες υπηρεσίες δόμησης.
Από τις 168 Υπηρεσίες Δόμησης (ΥΔΟΜ), οι 22 δε διαθέτουν ούτε ένα διπλωματούχο μηχανικό, ενώ ορισμένες δε διαθέτουν στην ουσία προσωπικό.
Την ίδια στιγμή, διατίθενται πακτωλοί κοινοτικών κονδυλίων για την ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, για τα οποία δεν είναι διασφαλισμένη η στατική τους επάρκεια. Κτιρίων που κανείς δεν εγγυάται ότι θα αντέξουν στον επόμενο μεγάλο σεισμό.
Ποια είναι η εξήγηση για όλ’ αυτά; Και πάλι η διασφάλιση του μέγιστου κέρδους των ομίλων. Αυτό είναι το βασικό κριτήριο για την ιεράρχηση και την επιλογή χρηματοδότησης των έργων.
Για τον ίδιο λόγο, δεν μπορεί να υλοποιηθεί σήμερα ολοκληρωμένος αντισεισμικός σχεδιασμός με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες.
Σχεδιασμός με μακροπρόθεσμα μέτρα για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και την κρατική προστασία των κατασκευών αλλά και μέτρα άμεσης απόδοσης.
Μας λένε βέβαια, ότι η οικονομία δεν αντέχει τις διαγραφές χρεών και τόκων των λαϊκών νοικοκυριών, ούτε τις μεγάλες αυξήσεις μισθών και συντάξεων, ούτε τις μεγάλες δαπάνες για την πολιτική προστασία.
Περιέργως όμως, αντέχει να καταβάλλουν οι μεγάλοι όμιλοι, λιγότερο απ’ το 6% των ετήσιων φορολογικών εσόδων.
Αντέχει να διασφαλίζει το κράτος έναν πακτωλό δισ. ευρώ στους ομίλους, μέσα από αναπτυξιακούς νόμους, φοροαπαλλαγές και κρατική συμμετοχή στα κοινοτικά προγράμματα!
Οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι θησαυρίζουν κυριολεκτικά με τη στήριξη του κράτους: Μέσα απ’ τις συμβάσεις παραχώρησης, τις ΣΔΙΤ, τους προνομιακούς όρους δημοπράτησης μεγάλων έργων, ακόμα και με πριμ δεκάδων εκατ. Ευρώ, όταν δεν καθυστερούν να υλοποιήσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις.
Αλήθεια, όμως, εμείς όλοι οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι ενοικιαστές και όσοι αγωνίζονται να ξεπληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο, έχουμε κανένα λόγο να συνεχίσουμε στο δρόμο που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση;
Εμείς, πρέπει και μπορούμε να σκεφτούμε με βάση την πείρα που συσσωρεύσαμε όλα αυτά τα χρόνια, με βάση όσα μας δίδαξε η ίδια η ζωή.
Και η ζωή αποδεικνύει συνεχώς, ότι το ταξικό πρόσημο της κυβερνητικής πολιτικής, καθορίζεται πάντοτε απ’ τις ανάγκες του κεφαλαίου και τους ατσάλινους νόμους του κέρδους.
Η ζωή αποδεικνύει, ότι όσες κυβερνήσεις κι αν αλλάξουν, το τρένο της αστικής διακυβέρνησης, κινείται και θα κινείται σταθερά στις ράγες που καθορίζει η άρχουσα τάξη και οι δεσμεύσεις της ΕΕ.