ΚΚΕ: Η κυβέρνηση αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης στα 74 – Να αποσυρθεί η απαράδεκτη διάταξη

ΚΚΕ: Η κυβέρνηση αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης στα 74 – Να αποσυρθεί η απαράδεκτη διάταξη

«Η κυβέρνηση, με μια απαράδεκτη διάταξη και μέσα στο κατακαλόκαιρο, επιδιώκει εμμέσως να καταργήσει το γενικό όριο συνταξιοδότησης όσων είναι στα 67 έτη και δεν έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και να το ανεβάσει στα 74 έτη μέσα από τη συμμετοχή τους σε διάφορα προγράμματα ανέργων», αναφέρει το ΚΚΕ σε σχόλιό του.

• Το ΚΚΕ τονίζει πως «είναι φανερό ότι είναι σε εξέλιξη άλλη μια νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Η ένταση της εκμετάλλευσης περνά μέσα από μια ζωή λάστιχο, από την διαρκή ομηρία των διαφόρων προγραμμάτων ολιγόμηνων συμβάσεων μέχρι την μεγάλη ευελιξία στην εργασία, με χαμηλούς μισθούς και χωρίς δικαιώματα έτσι ώστε να οδηγούνται οι εργαζόμενοι να παραμένουν στη δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα για να εξασφαλίσουν μια ελάχιστη σύνταξη», επισημαίνει το ΚΚΕ.Ζητά «να αποσύρει αμέσως την απαράδεκτη διάταξη. Καμία αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Η κυβέρνηση να εξασφαλίσει αξιοπρεπή σύνταξη σε όλους τους ανασφάλιστους εργαζόμενους και όχι αυτό το αίσχος των 360Euro. Οι εργαζόμενοι να δυναμώσουν τον αγώνα για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για κοινωνική ασφάλιση και συντάξεις που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους, με μείωση των ορίων ηλικίας, όπως επιτρέπουν η ανάπτυξη της παραγωγής, της τεχνολογίας και της επιστήμης».
  

Το προκλητικό δεν είναι τόσο η αύξηση των ορίων (και άλλων προϋποθέσεων) συνταξιοδότησης αλλά το ανήκουστο προνόμιο όλων όσων ψηφίζουν αυτές τις διατάξεις, να μπορούν δηλαδή οι ίδιοι να συνταξιοδοτούνται μετά από μόλις δύο (2) θητείες τους στη Βουλή (δηλαδή με οκτώ -το πολύ χρόνια- βουλευτικής ιδιότητας) δίχως φυσικά να 'κτυπούν κάρτα' ή να τους ελέγχει ο οποιοσδήποτε για το αν προσέρχονται ή όχι στις συνεδριάσεις...

Τροφή για σκέψη και προβληματισμό.

Υ.Γ. Οπότε δικαιώνεται ο αείμνηστος Τζίμης Πανούσης, όταν τραγουδούσε "στης Βουλής τα έδρανα, αχ κι εγώ να... έκλανα"