Φίλες και φίλοι, καλημέρα Σε λίγες ώρες θα κρατήσετε στα χέρια σας το φύλλο του Documento –νωρίτερα όσοι το προμηθεύεστε ηλεκτρονικά– και θα νιώσετε σίγουρα τρόμο. Στις 7 Αυγούστου, ημέρα Δευτέρα, περί τις 17:00, για μερικά δευτερόλεπτα μερικές δεκάδες επέβαιναν σε ιπτάμενα φέρετρα. Δύο πτήσεις της Olympic Air συναντήθηκαν πάνω από την Κέα και ο ουρανός θα γέμιζε συντρίμμια. Ούτε που θα καταλάβαιναν τι έγινε. Τελικά αποφεύχτηκε την ύστατη στιγμή χάρις σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα. Θα διαβάσετε τις λεπτομέρειες στο σχετικό ρεπορτάζ. Η ασφάλεια των πτήσεων σε μια χώρα τουριστική αποτελεί σημείο-κλειδί. Είναι θέμα εμπιστοσύνης των επιβατών προς τις αρμόδιες αρχές. Οι συνδικαλιστές έχουν τονίσει επανειλημμένως δύο σημεία: πεπαλαιωμένος εξοπλισμός και ελλείψεις προσωπικού. Κανενός κυβερνητικού το αυτί δεν ίδρωσε. Τουλάχιστον πριν από μερικές εβδομάδες κάπως αντέδρασε η κυβέρνηση Μητσοτάκη –καλυμμένα, μη θιχτεί η αριστεία της– όταν αποκαλύψαμε το γεγονός ότι η Κομισιόν είχε βγάλει κίτρινη κάρτα για την έλλειψη πιστοποίησης σε δέκα πολιτικά και τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια της χώρας. Τώρα, τίποτα. Επιβεβαιώνουν το παραλίγο τραγικό περιστατικό εμμέσως μεν η Υπηρεσία και η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ και ΑΠΑ) αλλά σιωπούν μαζί με την αεροπορική εταιρεία καλυπτόμενες πίσω από νομικίστικα παράθυρα. Αλλά και πάλι πόσο ασφαλής νιώθει κανείς στη στεριά; Καθόλου, με 270% αύξηση των καμένων εκτάσεων σε σύγκριση με τον ετήσιο μέσο της εικοσαετίας 2002-2022! Η ανορθογραφία του επιτελικού κράτους κρύβεται και στο γεγονός ότι παράλληλα φέτος οι μεγάλες δασικές πυρκαγιές είναι κατά 20% λιγότερες! Αμφισβητεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα στοιχεία και επικαλείται την κλιματική αλλαγή. Παραμύθια. Μας λέει κατάμουτρα ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι για τις πυρκαγιές διότι πολύ απλά θα υπάρχουν πάντα πυρκαγιές και σηκώνει τους ώμους αντί να σηκώσει τα μανίκια. Δεν φτάνει αυτό. Συντονίζεται και με τον ακροδεξιό εσμό κλείνοντας το μάτι σε «εμπρηστές» που υποτίθεται ότι είναι πρόσφυγες ή πράκτορες. Αναπόδεικτο, αλλά επικοινωνιακά βολικό. Η εθνικοφροσύνη άλλωστε είναι το καταφύγιο του απατεώνα. Πολιτική απατεωνιά στήνει το επιτελικό κράτος στον Έβρο, με τους «σερίφηδες» να αλωνίζουν και να καταπατούν λες και βρίσκονται στο Φαρ Ουέστ. Νόμος του περίστροφου. Φίλες και φίλοι, στο φύλλο αυτό μπορείτε να διαβάσετε και μια μεγάλη συνέντευξη του τελευταίου ως προς την ανακοίνωση υποψηφίου προέδρου του ΣυΡιζΑ Στέφανου Κασσελάκη. Καταθέτει την άποψή του και τις απαντήσεις του σε όσα «αδιευκρίνιστα» σημεία του καταλογίζουν. Είτε αρέσει είτε όχι, η παρουσία του τάραξε τη θερινή ραστώνη της εσωκομματικής διαδικασίας και άναψε τα αίματα. Μιλούν πάλι για πολιτική, προγράμματα, στόχους, στρατηγικές. Οι εκλογές είναι την επόμενη Κυριακή. Παράλληλα, θα διαβάσετε για δύο σκανδαλώδεις υποθέσεις στο Νότιο Πήλιο και στη Σύρο, αλλά αυτό που θα σας τρομάξει είναι η φθινοπωρινή επέλαση των ανατιμήσεων. Τόσο τα καύσιμα όσο και οι πυρκαγιές έχουν βάλει φωτιά στις τιμές. Μαντέψτε ποιο προϊόν εκτιμάται ότι θα αυξηθεί πάνω από 120%. Στον διεθνή στίβο, πέρα από τις εξελίξεις στα μέτωπα της Ουκρανίας και της Ρωσίας, ενδιαφέρον έχουν όχι μόνο οι «δελφίνοι» του Μακρόν αλλά και ο κομβικός ρόλος του Μητσοτάκη στις ευρωπαϊκές διεργασίες δεξιάς - ακροδεξιάς. Η επίσκεψη Μελόνι δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία. Ακριβώς επειδή η ζωή μας έχει μεγάλη αξία, δεν πρέπει να την αφήνουμε στην τύχη. Πόσο μάλλον σε δήθεν «επιτελικά» χέρια. Είδατε τι συμβαίνει με τον Έβρο και το πολυτιμότατο και πλούσιο δάσος της Δαδιάς· καίγεται για 15η μέρα. Κάρβουνο έχουν γίνει όλα. Να προσέχετε λοιπόν. Στην υγειά σας Θανάσης | |
Στο Docville μιλάει ο Ιτάι Γκραντέλ: «Έτσι αποκάλυψα το μεγάλο ριφιφί στο Βρετανικό Μουσείο»
Ο Δανός πανεπιστημιακός και έμπορος έργων τέχνης που αποκάλυψε την κλοπή 2.000 αρχαιοτήτων από το Βρετανικό Μουσείο μιλάει στο Docville για το σκάνδαλο που κλόνισε το παγκόσμιο κύρος του πανίσχυρου ιδρύματος, το οποίο μέχρι σήμερα χρησιμοποιούσε το επιχείρημα ότι εκεί οι ξένοι θησαυροί είναι απόλυτα ασφαλείς. Διηγείται τον Γολγοθά που πέρασε για να πείσει το Βρετανικό Μουσείο ότι πρέπει να πάρουν σοβαρά υπόψη τις καταγγελίες του –ήδη από το 2021– οι οποίες τελικά οδήγησαν στην παραίτηση του διευθυντή και του αναπληρωτή διευθυντή του Μουσείου. Συνέντευξη στις Κατερίνα Αγγελιδάκη και Χρυσούλα Παπαϊωάννου. «Κύριοι, πρόκειται για ληστεία». Με αφορμή το σκάνδαλο της κλοπής αρχαιοτήτων από υπάλληλο του Βρετανικού Μουσείου η Ηλέκτρα Ζαργάνη θυμίζει τις πιο εντυπωσιακές αρπαγές έργων τέχνης, από την εξαφάνιση της «Τζοκόντα, μέχρι την κλοπή της «Κραυγής» του Μουνκ και της «Γέννησης» του Καραβάτζιο, που μοιάζουν βγαλμένες από σενάριο χολιγουντιανής υπερπαραγωγής. «Δεν πίστεψα ποτέ ότι ο ελληνικός και ο τουρκικός λαός είναι εχθροί». Ο Ζουλφί Λιβανελί, ένας από τους σημαντικότερους Τούρκους διανοούμενους, μίλησε στον Αντώνη Μποσκοΐτη για «όσα μας ενώνουν» αλλά και όσα φαινομενικά μας χωρίζουν, λίγες ημέρες πριν από τη συναυλία του με την Μαρία Φαραντούρη, την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο με τίτλο «Όσα μας ενώνουν». Για μια χλαμύδα αδειανή. Υπάρχουν στ’ αλήθεια θεατές που ονειρεύονται την αναβίωση του χιτώνα στην Επίδαυρο ή μήπως οι δήθεν πρωτοποριακές παραστάσεις απλώς κούρασαν τον κόσμο; «Έτσι, παρά το γεγονός πως οι Λακεδαιμόνιοι οπλίτες πολεμούσαν με κόκκινη χλαμύδα, στο εστιατόριο Λεωνίδας δημοφιλέστερη εντράδα είναι η χλαμυδοφοβία – ενώ στην ντίσκο “Καπάκι” σερβίρεται το ανάλογο εξορκιστικό κοκτέιλ» γράφει ο κριτικός θεάτρου και συγγραφέας Ηρακλής Λογοθέτης. Hollywoodstories: Με αφορμή τη συμπλήρωση φέτος 20 χρόνων από τον θάνατο Ελία Καζάν, η Έμυ Ντούρου σταχυολογεί στιγμές από τη ζωή του ξεφυλλίζοντας την αυτοβιογραφία του σπουδαίου σκηνοθέτη που έγραψε ιστορία στην 7η τέχνη και στο θέατρο αλλά συνδέθηκε με τον μακαρθισμό. Το Σύντομο Καλοκαίρι της Αναρχίας. Ο Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης γράφει για δύο κορυφαία βιβλία («Το Σύντομο Καλοκαίρι της Αναρχίας» του Χανς Μάγκνους Έντσενσμπεργκερ και «Αβέβαιη Δόξα» του Ζοάν Σάλες), πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά στον ίδιο ιστορικό καμβά, αυτόν του Ισπανικού Εμφυλίου, που «κυριάρχησαν στις συζητήσεις μας μες στον καύσωνα και τα ζοφερά μερόνυχτα των πυρκαγιών, και μας ανακούφισαν, μας δρόσισαν, μας τόνωσαν». Συνεδρία ψυχανάλυσης στην… κουζίνα. Η δεύτερη σεζόν της δημοφιλούς σειράς «The Bear» μας βάζει πιο βαθιά στο χάος της ζωής των master chef. Ο Κωνσταντίνος Καΐμάκης γράφει για μία από τις καλύτερες –και πιο γευστικές αναμφίβολα– αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές των τελευταίων ετών. Ιστορίες εγκλεισμού και ελευθερίας. Με τα εγκαίνια της έκθεσης «Η ελευθερία του εγκλεισμού» και δημιουργίες του σπουδαίου εικαστικού Γιώργου Ξένου άνοιξε πρώτη φορά ύστερα από χρόνια για τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού ο χώρος της νότιας πτέρυγας στις πρώην φυλακές της Αίγινας. Η Ηλέκτρα Ζαργάνη είδε την έκθεση και θυμίζει την ιστορία του κτιρίου που ξεκίνησε ως ορφανοτροφείο επί Καποδίστρια και από το 1880 λειτούργησε ως φυλακή «υψίστης ασφαλείας» ποινικών και πολιτικών κρατουμένων. Το φιλμ «75 Μέρες» του Μαρκ Ρομέρο που κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες από τις 7 Σεπτεμβρίου αφηγείται την ιστορία ενός ανατριχιαστικού εγκλήματος που συγκλόνισε την Ισπανία στα 90s. Του Κωνσταντίνου Καΐμάκη. Κυκλοφόρησε ένα πολύ ιδιαίτερο κινηματογραφικό σάουντρακ από το σοφτ πορνό των 70s «Στο δρόμο του θεού» (1982) του Δημήτρη Αρβανίτη. Μπορεί η ταινία να είναι ήσσονος σημασίας, όχι όμως και η μουσική που έγραψαν γι’ αυτήν ο κιθαρίστας και συνθέτης Κώστας Στρατηγόπουλος από κοινού με τον Βασίλη Δερτιλή του ελληνικού art rock συγκροτήματος Apocalypsis. Του Αντώνη Μποσκοΐτη. | |
Προσφορά: Επιλέξτε έναν από τους τόμους HotDoc.History
Το Documento συνεχίζει τις προσφορές του kai σας δίνει τη δυνατότητα να επιλέξετε έναν από τους δύο τόμους του HotDoc.History. 1974. Το αντιβασιλικό δημοψήφισμα και η «σοσιαλμανία» του Καραμανλή Το εξάμηνο που άλλαξε την Ελλάδα Πριν από 47 χρόνια ο λαός ξερίζωσε τον θρόνο. Ήταν 8 Δεκεμβρίου 1974 όταν με ένα βροντώδες «ΟΧΙ» 69,2% γκρέμισε τη δυναστεία η οποία ταλάνισε, καταπίεσε και διαίρεσε για πολλές πέτρινες δεκαετίες. Η αποκληθείσα «Μεταπολίτευση» δεν ήταν μια στιγμή· ήταν μια ολόκληρη διαδικασία που ξεκίνησε στις 24 Ιουλίου και ανέπτυξε μια πρωτοφανή δυναμική. Που άλλαξε την Ελλάδα. Αποχουντοποίηση, δίκες δικτατόρων και βασανιστών, ελευθεροτυπία, κοινωνικά δικαιώματα και εργατικές κατακτήσεις. Αλλά και προφύλαξη του σκληρού πυρήνα του κράτους με το νομικό εφεύρημα του «στιγμιαίου» εγκλήματος της 7ετίας. Στις αναμνήσεις αυτής της σπουδαίας εποχής ανατρέχουμε με το HotDoc.History. Συμβιβασμός, αναμφισβήτητα, η Μεταπολίτευση· ήταν όμως ανοιχτή σε μεταβολές ισορροπίας. Το δεύτερο εξάμηνο του 1974 έδωσε τη φυσιογνωμία της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Όπως κι αν κρίνουμε εκ των υστέρων, ο λαός έζησε μια πρωτοφανή άνοιξη, έναν ανεπανάληπτο κοινωνικό οργασμό. Βγαίνοντας από τη χούντα οι τρεις ανώτερες εισοδηματικές κατηγορίες –το 20% του πληθυσμού– διέθεταν το 50% του συνολικού εισοδήματος. Οι τρεις κατώτερες εισοδηματικές κατηγορίες –το 46%– διέθεταν μόνο το 16%. Ως αποτέλεσμα των αγώνων διεκδίκησαν τις απώλειες τόσων ετών και οι μισθοί αυξήθηκαν. Η απόλυτη φτώχεια μειώθηκε από 23,5% το 1974 και 8,8% το 1981. Και ο Κων. Καραμανλής να εφαρμόζει κεϊνσιανές πολιτικές! Κατηγορήθηκε από τη χουντική δεξιά και τον ΣΕΒ επί «σοσιαλμανία». Με τον Παναγιώτη Παπαληγούρα να απαντά αδειάζοντας «τους νοσταλγούς μιας απηρχαιωμένης και ασυδότου ελευθέρας οικονομίας». Το κράτος βρέθηκε να κατέχει 119 μεγάλες επιχειρήσεις. Πετρέλαια, Τσιμέντα, Λιπάσματα, ΕΑΒ, ΕΛΒΟ, Ολυμπιακή (από τον Ωνάση). Και Ναυπηγεία Ελευσίνας, Χίλτον, ΗΣΑΠ και πέντε τράπεζες, όλα από τον πανίσχυρο Όμιλο Ανδρεάδη. Είναι ένα τεύχος πρόκληση στη μνήμη, ειδικά σήμερα που τα «ψυχοπαίδια» του Παπαδόπουλου και του Παττακού κοσμούν τα υπουργικά έδρανα της (Νέας) Δημοκρατίας. Που ιδιωτικοποιούνται, από τους επιγόνους οι επιχειρήσεις που είχε κρατικοποιήσει ο «εθνάρχης» της δεξιάς παράταξης. Πολλά έχουν ανατραπεί έκτοτε. Άλλα αντέχουν. Γιατί τίποτα δεν είναι οριστικά κερδισμένο – ούτε έχει χαθεί για πάντα. ή Τι γυρεύαμε στη Μικρά Ασία; 100 χρόνια από την ολέθρια περιπέτεια Εκατό χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή δικαιούμαστε –και οφείλουμε– να αναρωτηθούμε εάν το εγχείρημα είχε πιθανότητες επιτυχίας ή ήταν εξ αρχής καταδικασμένο. Στο 100 σελίδων βιβλίο του Hot.Doc History διερευνούμε διεξοδικά το ζήτημα και δίνουμε απαντήσεις μέσα από άρθρα ειδικών επιστημόνων. Στο βιβλίο αυτό δεν θα βρείτε μάχες και πρόσφυγες. Θα βρείτε όμως τους βαθύτερους λόγους που χάσαμε τις κρίσιμες μάχες στα βάθη της Ανατολίας απέναντι σε έναν υπερμεγέθη, εχθρικό πληθυσμό. Θα βρείτε τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στον εκπατρισμό 1.200.000 Ελλήνων από τις εστίες χιλιετηρίδων. Θα βρείτε την προθυμία της διχασμένης Ελλάδας να δηλώσει παρούσα στην ουκρανική εκστρατεία εναντίον των μπολσεβίκων.«Από τη Ρωσία σύρνει δρόμος ίσια για τη Σμύρνη», όπως έλεγε το λαϊκό δίστιχο. Θα βρείτε τις αλλοπρόσαλλες πλειοδοσίες βενιζελικών και βασιλοφρόνων και τις παλινωδίες από τη Σμύρνη στον Σαγγάριο και στο «Οίκαδε». Το νόθο Δημοψήφισμα του 1920 που επανέφερε τον Κωνσταντίνο στον θρόνο με 99%, σπάζοντας το «ραγισμένο βάζο της συνθήκης των Σεβρών». Θα βρείτε το κουβάρι των διεθνών σχέσεων όπως είχε διαμορφωθεί μετά τη Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών στο οποίο η Αθήνα προσπάθησε να παρεμβληθεί εξυπηρετώντας αγγλογαλλικά συμφέροντα «όπου ήθελε κριθεί αναγκαίον». Αλλά και τις επεκτατικές φιλοδοξίες του ελληνικού καπιταλισμού που αναζητούσε το νέο του Ελντοράντο. Θα δείτε μια χώρα με ισχνότατη παραγωγική βάση, σε σχέση με το βάρος της εκστρατείας. Που βασίστηκε στην έκδοση πλαστού χρήματος και τη «γαλαντομία» των συμμάχων. Οι οποίοι κάποια στιγμή την εγκατέλειψαν. | |
|