Τα 100 καλύτερα τηλεοπτικά σίριαλ όλων των εποχών!

Το 2016 το δεκαπενθήμερο Αμερικανικό περιοδικό ποπ κουλτούρας Rolling Stone δημοσίευσε έναν κατάλογο με τα εκατό κορυφαία τηλεοπτικά σώου όλων των εποχών.

Δείτε ΕΔΩ τη λίστα.

Πολλά γνωστά (και στην Ελλάδα) σίριαλ περιλήφθηκαν στη λίστα. Πολλά περισσότερα, όμως, έμειναν εκτός...

Συμπέρασμα: Αποδεικνύεται συνεχώς ότι στη ζωή όλα είναι σχετικά, πόσο μάλλον στην ψυχαγωγία, όπου ισχύει το ρητό "περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα".

Θα κάνω μία προσπάθεια να καταγράψω τα περισσότερα από τα αγαπημένα μου σίριαλ της τηλεόρασης (ελληνικά και ξένα) από τότε που ήμουν παιδί, έως πρόσφατα. Σίγουρα η καταγραφή αυτή δεν θα διεκδικήσει δάφνες αντικειμενικότητας. Ωστόσο, θεωρώ πως θα αποτελέσει μία ικανοποιητική βάση δεδομένων για εμπλουτισμό, με την πάροδο του χρόνου. Εκτός από τον τίτλο, ίσως καταφέρω να προσθέσω και λίγα ακόμη στοιχεία για την υπόθεση ή έστω για τους βασικούς πρωταγωνιστές. Ίδωμεν... 

Ξεκινώ μα τα ελληνικά σίριαλ.

Ασφαλώς δύο είναι τα πλέον δημοφιλή σίριαλ της δεκαετίας του '70, που ουσιαστικά ξεκίνησαν οι εκπομπές σε τακτική βάση (σε άλλο αφιέρωμα θα αναφερθούμε για το 'βάπτισμα του πυρός' της ελληνικής μικρής οθόνης). Ήταν τότε που εκατομμύρια τηλεθεατές καθηλώνονταν στους (όχι πολλούς) δέκτες της τηλεόρασης (τα πρώτα χρόνια, συνήθως σε μία αυλή διαμερίσματος ή μονοκατοικίας που διέθετε τηλεοπτική συσκευή, μαζευόταν ολόκληρη η γειτονιά). Το ένα ήταν "Η Γειτονιά μας" (1972-1977) μία ηθογραφία του Κώστα Πρετεντέρη (1926-1978) με επίκεντρο ένα καφενείο και το άλλο "Ο Άγνωστος Πόλεμος" (1971-1974), ένα πολεμικό δράμα με φόντο το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, του Νίκου Φώσκολου (1927-2013), σε σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη (1938-2016). Ο Άγνωστος Πόλεμος, μάλιστα, κατέγραψε το απίστευτο ποσοστό 92% τηλεθέασης. Και τα δύο αυτά σίριαλ ήταν παραγωγής Υ.ΕΝ.Ε.Δ. ενώ στο πρώτο επεισόδιο της Γειτονιάς, που προβλήθηκε από το Στούντιο Άλφα, τον εισαγωγικό πρόλογο έκανε ο ηθοποιός Βάσος Ανδριανός (1943-1999).

Μία από τις πιο αξιόλογες παραγωγές της ελληνικής τηλεόρασης κατά την εποχή προ ιδιωτικών καναλιών, ήταν αναμφίβολα, η δραματική σειρά εποχής με τίτλο 'Το Μινόρε της Αυγής' (από το ομότιτλο τραγούδι του Μήτσου Περδικόπουλου) που προβλήθηκε από την ΕΡΤ σε 2 κύκλους κατά τη διετία 1983-1984 (συνολικά 27 επεισόδια). Τη σκηνοθεσία της πιστώνεται ο Φώτης Μεσθεναίος (1931-1988) ενώ το σενάριο ήταν του Βαγγέλη Γκούφα (1925-2016). Στη σειρά, που εστίαζε σε μία παρέα από ρεμπέτες κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, έκαναν την εμφάνισή τους πολλοί νέοι ηθοποιοί, όπως ο άνω εικονιζόμενος (σε σχέδιό μου) Αντώνης Καφετζόπουλος, ηλικίας τότε 32-33 ετών.

Φυσικά αυτό δεν το θυμάμαι (ήμουν μόλις 6 ετών) αλλά το 1970 αναφέρεται η παραγωγή του πρώτου στα χρονικά, σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά από την πειραματική εκπομπή του 1960 στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. 

Πρόκειται για τη σειρά Το Σπίτι με τον Φοίνικα, που πρόβαλε το Κανάλι των Ενόπλων Δυνάμεων (Υ.ΕΝ.Ε.Δ.) Ήταν κοινωνικής θεματολογίας με συνολικά 13 ημίωρα επεισόδια, το πρώτο εκ των οποίων προβλήθηκε στις 2 Απριλίου 1970, ημέρα Πέμπτη. 

Το σενάριο ήταν της Κικής Σεγδίτσα (1930-2019) ενώ έπαιζαν οι ηθοποιοί Ανδρέας Φιλιππίδης (1919-1989), Κατερίνα Γιουλάκη (γεν. 1938), Γιάννης Μιχαλόπουλος (1927-2016), Κώστας Καρράς (1936-2012), Ερρίκα Μπρόγιερ (1942-2020) και Τάκης Μηλιάδης (1922-1985).

Η πρώτη τηλεόραση (Uranya) που απόκτησαν οι γονείς μου, γύρω στο 1970. 

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι οι λήψεις έγιναν με κινηματογραφικό φακό, ενώ χορηγός του όλου εγχειρήματος ήταν η εταιρεία Uranya (φώτο) που με αυτό τον τρόπο, διαφήμιζε τις τηλεοπτικές της συσκευές.

• Διαβάστε ΕΔΩ ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα για την πρώτη ελληνική παραγωγή ("έργο σε συνέχειες").
  

Ενώ τα τέσσερα πρώτα χρόνια ζωής της ελληνικής τηλεόρασης μόνο ξένες τηλεοπτικές σειρές προβάλλονταν από τη λεγόμενη "μικρή οθόνη" (σε αντιδιαστολή με τον Κινηματογράφο, ο οποίος ήταν η "μεγάλη"), εντούτοις -όπως είδαμε- την άνοιξη του '70 έκανε 'ντεμπούτο' μία αξιόλογη ελληνική παραγωγή (βλέπε την προηγούμενη ανάρτηση). Από κει και πέρα βεβαίως, ο δρόμος είχε ανοίξει. Σιγά σιγά εμφανίστηκαν πολλοί σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, σκηνογράφοι κ.α. συντελεστές που ανέλαβαν το έργο αυτό, το 'χτίσιμο' δηλαδή της ιστορίας των ελληνικών τηλεοπτικών εκπομπών σε συνέχειες. 


Τηλεοπτικό πρόγραμμα (4.10.1969): Πλήρης η κυριαρχία των ξένων σειρών.

Μερικές από τις πιο παλιές σειρές λοιπόν, ήταν "Ο Άγνωστος Πόλεμος" (του Νίκου Φώσκολου, με τον Άγγελο Αντωνόπουλο -ως 'συνταγματάρχης Βαρτάνης' στον κύριο ρόλο), "Ο κ. Συνήγορος" (με το Γιάννη Μιχαλόπουλο να ερμηνεύει απολαυστικά το χαρακτήρα του φαφλατά δικηγόρου Παρλάτου), "Ο Παράξενος Ταξιδιώτης" (με τον Αλέκο Αλεξανδράκη), "Η Κοκορόμυαλη" (με την Κατερίνα Γιουλάκη), "Εκείνος κι Εκείνος" (του Κώστα Μουρσελά, με το αξεπέραστο 'δίδυμο' των Βασίλη Διαμαντόπουλου - Γιώργου Μιχαλακόπουλου), ενώ είδαμε και "Τα Παιδιά του Ζεβεδαίου" (σε σενάριο του Κώστα Πρετεντέρη, πατέρα του γνωστού δημοσιογράφου), "Ο Κόσμος κι ο Κοσμάς" (του Ασημάκη Γιαλαμά) κ.α. 

Σειρές που ακολούθησαν σύντομα (και έχουν μείνει στην ιστορία) ήταν -φυσικά- "Η Γειτονιά μας" (έχουν κάνει ήδη μία πρώτη αναφορά), "Εν Τούτω Νίκα" (Ν. Φώσκολος και εδώ) και "Ρωμανός Διογένης" (από το ομότιτλο βιβλίο του Κώστα Κυριαζή με το Νίκο Βασταρδή στον ομώνυμο ρόλο), - "Πορφύρα και Αίμα" σε σκηνοθεσία του Κώστα Ανδρίτσου (έλαβαν μέρος πλην του Βασταρδή οι Δημήτρης Μυράτ - Βούλα Ζουμπουλάκη και μία πλειάδα εξαίρετων ακόμη ερμηνευτών). Επίσης αίσθηση στο τηλεοπτικό κοινό είχε κάνει "Η Γυφτοπούλα" του Αλ. Παπαδιαμάντη (όπου ο Νίκος Λυκομήτρος εντυπωσίασε), η "Λωξάντρα" (με τη Μπέτυ Βαλάση), ο "Γιούγκερμαν", ο "Συνταγματάρχης Λιάπκιν" (Πέτρος Φυσσούν), "Οι Έμποροι των Εθνών", όπως και τα μυθιστορήματα του Γρηγόριου Ξενόπουλου, καθώς συνολικά έντεκα έργα του μεταφέρθηκαν στο γυαλί της τι-βι. 

Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στο "Λούνα Παρκ" (όπου πρωταγωνιστική φιγούρα μεταξύ πολλών συναδέλφων του ήταν η μορφή του 'κυρ-Γιώργη'- τον οποίο ερμήνευε ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος), στο "Μεθοριακό Σταθμό" (με το Βάσο Ανδριανό), στη "Γαλήνη" (του Ηλία Βενέζη), στους "Πανθέους",  στον "Ταξιτζή" (με το Θόδωρο Κατσαδράμη), στο "Φωτογράφο του Χωριού μας" (με το Νάσο Κεδράκα), στο επικό -βασισμένο στο αριστούργημα του Νίκου Καζαντζάκη- "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται", στο "Δρόμο" (με το Νίκο Ρίζο), στην "Αστροφεγγιά", στο "Φως του Αυγερινού", στο "Συμβολαιογράφο" (του Αλεξάνδρου Ραγκαβή), στα αστυνομικά μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή.

Θα επανέλθουμε...

Όπως έχουμε πει, τα αρχικά σίριαλ -διαφόρων ειδών- που προβλήθηκαν από την ελληνική τηλεόραση όταν η λειτουργία της σταθεροποιήθηκε (στις αρχές του 1966), ήταν ξενόγλωσσα. Από αυτά, μπορούμε να ξεχωρίσουμε ορισμένα, τα οποία, ωστόσο, δεν περιέχονται στη λίστα που συνέταξε το περιοδικό Rolling Stone (βλέπε την αρχική ανάρτηση). Με βάση πάντα το προσωπικό μου γούστο, σε συνδυασμό με την ηλικία μου, τα πλέον αγαπημένα μου (ξένα) σίριαλ ήταν:



The Twilight Zone (Η Ζώνη του Λυκόφωτος), Το Θρίλερ του Σαββάτου (Βρετανικής παραγωγής Μπι Μπι Σι), M*A*S*H*, The Persuaders (Οι Αντίζηλοι), The Saint (Ο Άγιος), Combat (Μάχη), Ταρζάν, Λόουν Ρέιντζερ, Ζορρό, Μπονάντσα, Χάι Σάπαραλ, Φλίπερ το Δελφίνι, Λάσση, Οικογένεια Γουόλτον, Παράξενο Ζευγάρι, Λαβέρν και Σίρλεϊ, Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, Δρ. Κιλντέαρ, Ο Φυγάς, Χαβάη 5-0, Star Trek (Ταξίδι στ' Αστέρια), Διάστημα 1999, Lost in Space (Χαμένοι στο Διάστημα), Ευτυχισμένες Μέρες, Ρόμπιν Χουντ, Κάπτεν Σκάρλετ και οι Μύστερονς (κουκλοθέατρο), Υποβρύχιο Στίνγκρεϊ (κουκλοθέατρο), Κουνγκ Φου, Κάνον, Κότζακ, Μάνιξ, Επικίνδυνες Αποστολές, Ο Άνθρωπος που Στοίχιζε Πολλά, Η Βιονική Γυναίκα, 12 O'Clock High (Δωδεκάτη Ώρα), I Love Lussie (Λουσίλ Μπολ), Fame (Στον Πυρετό της Δόξας), Χονδρός & Λιγνός, Σαρλό, Buster Keaton, Μπάρνεϊ Μίλερ, Μάπετ Σώου (κουκλοθέατρο), Αστυνομικό Τμήμα της Χιλ Στριτ, Μεγάλη Γαλάζια Σφαίρα, Σόγκουν, Λεωφόρος για τον Παράδεισο, Η Πεντάμορφη και το Τέρας, (Moonlighting) Αυτός Αυτή και τα Μυστήρια, Rootes (Ρίζες), Δόκτωρ Χάουζ, The Nanny (Η Νταντά), το Σώου του Μπιλ Κόσμπι, The Love Boat (Το Πλοίο της Αγάπης), Love and Marriage, Μαγκάιβερ, ένας Πολυμήχανος Τυχοδιώκτης, Knight Rider (Ο Ιππότης της Ασφάλτου), Οι Ντιουκς του Χάζαρντ, Baywatch, Ο Άνθρωπος από την Ατλαντίδα, Δυναστεία, Ντάλας, Οι Άγγελοι του Τσάρλι, Διαστημόπλοιο Γκαλάκτικα, Beverly Hills, Σάντα Μπάρμπαρα, Μπένυ Χιλ Σώου, Μίστερ Μπιν, Two and a Half Men, Τα Χρυσά Κορίτσια, The Office (Το Γραφείο).

• Ακόμη, ιστορικά παραμένουν τα Πέητον Πλέις, Τα Συνεταιράκια, Friends (Τα Φιλαράκια), Ο Βαρώνος, Χαρτ και Χαρτ, Άνεμοι του Πολέμου, Λας Βέγκας, Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας, Μοντ, Η Αστυνομικίνα, The Bold and the Beautiful (Τόλμη και Γοητεία), The Young and the Restless (Ατίθασα Νιάτα), Οι Δικηγόροι του Λος Άντζελες, Μάγκνουμ, Μάρκο Πόλο, Φάκελοι Ρόκφορντ, Στάρσκι και Χατς, Μπακ Ρότζερς, Οι Επαγγελματίες, Σάλλιβανς, Οικογένεια Όσμοντ, Η Μάχη των Πλανητών, Το Ταξί, Sex and the City, The Simpsons (cartoon) Στην Εντατική, Νόμος και Τάξη κ.α.