Η σημερινή μέρα, που γιόρταζε ο αείμνηστος πατέρας μου, μού θυμίζει τις γιορτές στο σπίτι, όπου ερχόταν αρκετός κόσμος, κυρίως συγγενείς, τις δεκαετίες του '60, του '70 και του '80, που όλοι σχεδόν τραγουδούσαν, το ωραίο φαΐ, τις ετοιμασίες, τη χαρά. Τότε, ο κόσμος είχε χρήματα (αυτοί που δούλευαν), αλλά η Κοινωνική Πρόνοια ήταν λιγότερη απ' όσο σήμερα ή -τουλάχιστον- την εποχή προ τών Μνημονίων. Αναπολούμε αυτή την εποχή της χαράς, κι ας είχαμε λιγότερες ανέσεις απ' ό,τι τις δεκαετίες του '90 και του 2000...
