Ο παλαίμαχος «καρατερίστας» του θεάτρου μας Άγγελος Αντωνόπουλος ήταν προσκεκλημένος στη χτεσινοβραδινή εκπομπή του δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου «Ενώπιος Ενωπίω», αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της ζωής του. Ένας αληθινός «εργάτης» πάνω στο σανίδι, ο οποίος παρότι πρόσφατα έκλεισε 88 χρόνια ζωής (γεννημένος στα Ταμπούρια, στη συνοικία Αγίου Δημητρίου του Πειραιά στις 16 Ιανουαρίου του 1932 και με καταγωγή από την Ολυμπία) εξακολουθεί να παραμένει ενεργός. Πριν λίγα μόλις έτη συμπλήρωσε μία ολόκληρη 5ετία (2005 – 2010) στη σκηνή, ερμηνεύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο της παράστασης «Ο Μαρξ στο Σόχο» (1999, του Χάουαρντ Ζιν) και προκαλώντας αίσθηση για την πληρότητα και την αρτιότητα της παρουσίας του.
Για τον εκλεκτό ερμηνευτή μίλησαν στην κάμερα της εκπομπής ο κουμπάρος του ηθοποιός Κώστας Καζάκος και η επίσης συνάδελφός του Βάνα Πεφάνη, ενώ στην οθόνη προβλήθηκαν αποσπάσματα της προ 20 ετών (2000) αντίστοιχης εκπομπής του ίδιου καναλιού, όταν τη γνώμη του για τον Αντωνόπουλο εξέφρασε ο αείμνηστος Νίκος Φώσκολος.
Ο Φώσκολος αναφέρθηκε κυρίως στο σίριαλ «Ο Άγνωστος Πόλεμος», δικής του εμπνεύσεως, στο οποίο πρωταγωνίστησε -στο ρόλο του θρυλικού «Συνταγματάρχη Βαρτάνη»- ο Άγγελος Αντωνόπουλος, αναλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον αρχικά επιλεγέντα Βασίλη Διαμαντόπουλο. Αντίστοιχα το ρόλο της αδελφής του Βαρτάνη -που ερμήνευσε τελικά η Γκέλυ Μαυροπούλου- ήταν να τον παίξει η Σμαρούλα Γιούλη.
Ο Διαμαντόπουλος αποχώρησε μετά τα πρώτα γυρίσματα -αφού ήταν βασικά θεατρικός ηθοποιός και μάλλον «δε του πήγαινε ο ρόλος» όπου θα υποδυόταν, λόγω ηλικίας, έναν Έλληνα στρατηγό- με αποτέλεσμα αυτός να δοθεί στον -σχετικά άγνωστο ακόμη τότε για το ευρύ τηλεοπτικό κοινό- Άγγελο. Ήταν μάλιστα τέτοια η επιτυχία του τελευταίου που, μετά από τα πρώτα επεισόδια, όταν ο Αντωνόπουλος ανέβηκε για παράσταση στη θεατρική σκηνή του θεάτρου «Μουσούρη», το πλήθος άρχισε να τον αποθεώσει, πετώντας του λουλούδια!
Ο Αντωνόπουλος είναι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, οποίος τον διάλεξε περισσότερο για την ποιότητά του ως χαρακτήρα και λιγότερο για τη θεατρική του υποδομή, την οποία με σκληρή δουλειά ανέπτυξε περαιτέρω. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τους Μάνο Κατράκη, Κώστα Κουτσομύτη, Γιάννη Δαλιανίδη, Βασίλη Γεωργιάδη, Ερρίκο Ανδρέου, Ντίνο Δημόπουλο κ. α., ενώ η πρώτη θεατρική παράσταση που παρακολούθησε ως νεαρός και που τον επηρέασε βαθιά στρέφοντάς τον στην υποκριτική, ήταν ο «Θείος Βάνιας» από το θίασο των Βασίλη Διαμαντόπουλου, Θάνου Κωτσόπουλου και Μαρίας Αλκαίου.
Εκτός από ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο Αντωνόπουλος υπήρξε δάσκαλος της θεατρικής τέχνης, όπως επίσης ποιητής και μυθιστοριογράφος («Οι Επιβάτες του Φεγγαριού», «Μη μιλάς πατέρα, έχεις πεθάνει»). «Στρατευμένος» από τα νιάτα του στην Αριστερά, δε δίστασε να τονίσει με παρρησία (κάνοντας λόγο για το «ΣΥΡΙΖΑ») ότι η ιδιότητα του αστικού κόμματος δε συνάδει με την Αριστερή ιδεολογία.
Ο Αντωνόπουλος (που μεγάλωσε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας) αποκάλυψε στην κάμερα ότι νονός της μητέρας του ήταν ο διάσημος Ελληνολάτρης αρχαιολόγος Ερρίκος Σλίμαν, που της χάρισε το όνομα «Μυκήνα». Ο Άγγελος, παρότι ήταν πολύ αρρενωπός (σ.σ. δεν το ανέφερε ο ίδιος) έκανε μόνο έναν γάμο, όπως είπε, με τη Νινέτα, με την οποία δεν απέκτησε απογόνους και ενώ τότε δεν πολύ-έδινε σημασία, σήμερα ομολογεί ότι του λείπει κάποιο παιδί.