Καφαντάρη και κλίμα

Λάβαμε το παρακάτω, (δημοσιεύουμε απόσπασμα):
Σχεδόν 200 χώρες συμφώνησαν να συγκρατηθεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της γης, μέχρι το τέλος του αιώνα, στα ασφαλή επίπεδα κάτω των 2 βαθμών C και να εργαστούν από κοινού για τον στόχο να διατηρηθεί η παγκόσμια υπερθέρμανση κάτω από την αύξηση του 1,5 ο C. Με βάση δε επιστημονικά στοιχεία μέχρι σήμερα, η Ανθρωπότητα βαδίζει στην αύξηση των 3 βαθμών στο τέλος του αιώνα, ιδιαίτερα ανησυχητικό γεγονός. Επίσης, επιβεβαιώνεται η ανθρωπογενής αιτία της παρούσας κλιματικής αλλαγής.Επιπλέον, 187 χώρες συνυπέγραψαν και αποδέχτηκαν να μειώσουν τις ανθρωπογενείς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Με αυτό τον τρόπο η συμφωνία του Παρισιού άνοιξε ένα παράθυρο στο μέλλον, ώστε να αποφευχθούν οι αρνητικές συνέπειες της Κλιματικής Αλλαγής. Όμως για μια ακόμα φορά, ο αρνητής της κλιματικής αλλαγής πρόεδρος Τραμπ, ανακοίνωσε σε επίσημη τελετή την αποχώρηση των ΗΠΑ από την Παγκόσμια Συμφωνία για το Κλίμα.
Η κλιματική αλλαγή είναι πολιτικό ζήτημα. Ο περιορισμός, έως εξάλειψη, των ορυκτών
καυσίμων, η ανάπτυξη ανανεώσιμων, ενεργειακών πόρων και η μετάβαση σε μια οικονομία
απαλλαγμένη από τον άνθρακα αποτελεί στόχο, που απαιτεί συγκεκριμένες πολιτικές,
διεθνή συνεργασία και αλληλεγγύη. Οι ισχυρές οικονομικά χώρες και οι επενδυτές
οφείλουν να συνεισφέρουν στο διεθνές ταμείο για το κλίμα, ώστε να βοηθηθούν οι φτωχές χώρες-θύματα του δόγματος businessasusual των ισχυρών χωρών.Όλες οι οικονομικές δραστηριότητες θα επηρεαστούν πάρα πολύ από τις κλιματικές αλλαγές. Ιδιαίτερα, η παραγωγή ενέργειας, η διαθεσιμότητα υδατικών πόρων και η παραγωγή γεωργικών προϊόντων θα μεταφέρουν την ευαισθησία στις κλιματικές αλλαγές μέσα σε όλο το οικονομικό σύστημα. Η Κλιματική Αλλαγή είναι στενά συνδεδεμένη με το Μοντέλο
Ανάπτυξης, το μοντέλο της υπερπαραγωγής, υπερκατανάλωσης και καταλήστευσης των
φυσικών πόρων. Οι επιπτώσεις της κλιματικής Αλλαγής μπορούν, πλέον, να μετρηθούν με
οικονομικά μεγέθη. Ο Γεν. Γραμματέας του ΟΗΕ ανέφερε ότι, μόνο η μείωση της
παραγωγικότητας εξαιτίας της Κλιματικής Αλλαγής υπολογίζεται ότι θα έχει σαν
αποτέλεσμα απώλειες της τάξης των 2 τρις δολάρια ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία μέχρι
το 2030. Αντιθέτως οι επενδύσεις στην “Πράσινη Οικονομία” μπορεί να συμβάλλουν στη
δημιουργία 24 εκ. νέων θέσεων εργασίας.

Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα βαθιά ταξικό ζήτημα αφού , όλες οι περιοχές του πλανήτη θα πληγούν , μα οι συνέπειες θα είναι ιδιαίτερα βαριές για τους φτωχότερους και πιο
ευάλωτους πληθυσμούς. Παράλληλα, έχει και χαρακτήρα φύλου αφού, ιδιαίτερα στον
τρίτο κόσμο ο γυναικείος πληθυσμός είναι επιφορτισμένος με την καλλιέργεια τροφής και
την ανεύρεση καθαρού πόσιμου νερού. Οι φόβοι είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για την
δημιουργία εκατομμυρίων κλιματικών προσφύγων λόγω την διατροφικής ανασφάλειας,
μείωσης των βροχοπτώσεων, της ερημοποίησης κλπ.
Τέλος θα πρέπει να αναφερθεί ότι απαραίτητος στόχος, ο οποίος θα πρέπει να προωθηθεί
άμεσα σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Απαιτείται να
διατυπωθεί με σαφήνεια ο στόχος για το 2050 και το μίγμα πολιτικής με έμφαση  και σε
θέματα ενεργειακής ασφάλειας,  εξάρτησης, κόστους για τον τελικό καταναλωτή.Ο φόρος
άνθρακα θα μπορούσε να βοηθήσει στην απανθρακοποίηση και της βιομηχανίας, εφόσον
σχεδιασθεί σωστά. Τα τέλη εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να επανασχεδιασθούν σε ορθολογικότερες βάσεις.Πρόσφατα η Ε.Ε. εξήγγειλε το
NEWGREENDEALμε στόχο την Κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη το 2050. Ένα φιλόδοξο σχέδιο,
που απαιτεί εξειδικευμένες πολιτικές, χρήση νέων τεχνολογιών και των δεδομένων της 4ης
βιομηχανικής επανάστασης, την εποχή της οποίας διανύουμε. Για την Ελλάδα και για τις
περιοχές της Δ. Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης ιδιαίτερη σημασία έχει η Δίκαιη
Μετάβαση στην νέα μεταλιγνιτική εποχή. Το υπό σύσταση Ευρωπαϊκό Ταμείο Δίκαιης
Μετάβασης οφείλει να χρηματοδοτήσει γενναία, την μετάβαση αυτή. Αυτό είναι και
αντικείμενο διεκδίκησης για μεγάλες χρηματοδοτήσεις, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής
Αλληλεγγύης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως και τον παράγοντα Κοινωνία και την όλη διαδικασία της μετάβασης να μην την «πληρώσουν» τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ενώ πρέπει να αντιμετωπίζεται και η ενεργειακή φτώχεια.
Μπροστά μας έχουμε ένα δρόμο δύσκολο, γεμάτοεμπόδια. Είμαστε όμως αποφασισμένοι
να συνεχίσουμε αυτή τη διαδρομή, για ένα πιο «πράσινο» και βιώσιμο Μέλλον.
Χαρά Καφαντάρη
Γεωλόγος,
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Δυτ. Αθήνας
Αν. τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΣΥΡΙΖΑ