ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ, Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

Ενβέρ Χότζα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα Enver Halil Hoxha (Αλβανικά)
Γέννηση 16 Οκτωβρίου 1908[1][2][3][4]
Αργυρόκαστρο
Θάνατος 11 Απριλίου 1985[1][5][2][3][4][6][7]
Τίρανα[8]
Αιτία θανάτου Κοιλιακή μαρμαρυγή
Εθνικότητα Αλβανοί
Χώρα πολιτογράφησης Οθωμανική Αυτοκρατορία
Αλβανία
Θρησκεία αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες Γαλλικά
Αλβανικά[9]
Αγγλικά
Ιταλικά
Ρωσικά
Σερβικά
Σπουδές Πανεπιστήμιο του Παρισιού
Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (1834-1969)
Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ
Marx-Engels-Lenin Institute
Moscow State Linguistic University
Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών
Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα πολιτικός[10]
Επηρεάστηκε από Καρλ Μαρξ
Βλαντίμιρ Λένιν
Ιωσήφ Στάλιν
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Communist Party of Belgium και Εργατικό Κόμμα της Αλβανίας
Πολιτική ιδεολογία Χοτζαϊσμός
Οικογένεια
Σύζυγος Nexhmije Hoxha
Τέκνα Ilir Hoxha
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός General of the Army/στράτευμα
Πόλεμοι/μάχες Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Ισπανικός Εμφύλιος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα πρόεδρος
Βραβεύσεις Ήρωας της Αλβανίας
Εθνικός ήρωας της Γιουγκοσλαβίας
Τάγμα του Λένιν
Τάγμα του Σουβόροφ Α΄ τάξης
Τάγμα του Ήρωα του Λαού
Order of Skanderbeg


Ο Ενβέρ Χότζα (Enver Hoxha, 16 Οκτωβρίου 1908 – 11 Απριλίου 1985) ήταν Αλβανός πολιτικός και ηγέτης της Αλβανίας από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τον θάνατό του το 1985, ως Πρώτος Γραμματέας του Αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Ήταν πρόεδρος του Δημοκρατικού Μετώπου της Αλβανίας και αρχηγός των αλβανικών ενόπλων δυνάμεων από το 1944 μέχρι το θάνατό του. Διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός από το 1944 έως το 1954 και επίσης κατά διαστήματα ως υπουργός Εξωτερικών και Υπουργός Άμυνας.

Η 40χρονη περίοδος της εξουσίας του Χότζα χαρακτηριζόταν πολιτικά από την εξάλειψη της αντιπολίτευσης, ευρεία χρήση της θανατικής ποινής[11][12] ή πολύχρονων ποινών φυλάκισης για τους πολιτικούς του αντιπάλους και απελάσεις από τα σπίτια, όπου ζούσαν οι οικογένειές τους, και φυλάκισή τους σε απομακρυσμένα χωριά, που ελέγχονταν αυστηρά από την αστυνομία και τη μυστική αστυνομία (Σιγκουρίμι). Η κυβέρνησή του χαρακτηριζόταν επίσης από Σταλινικές μεθόδους εξόντωσης των συνεργατών του, που απειλούσαν την εξουσία του.[13] Οικονομικά, κατά την εποχή του, η Αλβανία εκβιομηχανίστηκε και γνώρισε ταχεία οικονομική ανάπτυξη και πρωτοφανή πρόοδο στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας. Εστίασε στην ανοικοδόμηση της χώρας, που είχε ερημωθεί μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατασκευάζοντας την πρώτη σιδηροδρομική γραμμή της Αλβανίας, εξαλείφοντας τον αναλφαβητισμό και οδηγώντας την Αλβανία στο δρόμο της γεωργικής αυτάρκειας.[14]

Η κυβέρνηση του Χότζα χαρακτηριζόταν από τη διακηρυγμένη σταθερή προσήλωσή του στον αντιρεβιζιονιστικό Μαρξισμό-Λενινισμό από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μετά. Μετά τη ρήξη του με το Μαοϊσμό την περίοδο 1976-1978, πολλά Μαοϊκά κόμματα αυτοαναγορεύθηκαν χοτζαϊστικά. Η γνωστότερη ένωση των κομμάτων αυτών σήμερα είναι η Διεθνής Διάσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (Ενότητα και Πάλη).