Ένα -μη ευρέως γνωστό- συμβάν που έχει λάβει χώρα κατά την αποφράδα ημέρα της 29ης Σεπτεμβρίου του 1944, όταν οι Γερμανοί κατακτητές έκαψαν τη συνοικία Αγίου Γεωργίου δολοφονώντας άνω των 100 συμπολιτών μας, αναφέρεται σύμφωνα με τη μαρτυρία της κατοίκου της περιοχής Στυλιανής Μυγιάκη. Πιο συγκεκριμένα, στην οδό Πιπίνου, που ήταν τότε ένα μικρό στενάκι το οποίο κατέληγε "τυφλά" στη μάντρα ενός βουστάσιου, είχαν βρει καταφύγιο μερικοί νέοι της γειτονιάς, προκειμένου να αποφύγουν τον αφανισμό. Οι Γερμανοί έφτασαν στην είσοδο του δρόμου, επισκοπώντας επί πολλή ώρα την κατάσταση, αλλά τελικά αποχώρησαν χωρίς να διεισδύσουν, φοβούμενοι κάποια ενέδρα. Έτσι, οι Αιγαλιώτες σώθηκαν. Στο σκίτσο μου, οι κρυμμένοι Έλληνες παρατηρούν τους εχθρούς...