Σαν σήμερα στις 26 Οκτωβρίου του 1990 και ανήμερα των 36ων γενεθλίων του, ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ίσως ο πιο θεαματικός επιθετικός παίκτης που ανέδειξε ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο, αγωνίσθηκε για τελευταία φορά σε επίσημο αγώνα, εναντίον της Ισπανικής Βαλένθια στη Θεσσαλονίκη για τη διοργάνωση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο Χατζηπαναγής γεννήθηκε στην Τασκένδη, σήμερα πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν, από γονείς Κυπριακής καταγωγής που ήταν πολιτικοί πρόσφυγες. Πρωτοέπαιξε μπάλα στην τοπική "Δυναμό" και αργότερα στο σύλλογο της "Παχτακόρ", πριν έρθει στην Ελλάδα για τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, το 1975. Μία συμμετοχή του με την ομάδα Νέων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αποτέλεσε αξεπέραστο εμπόδιο για την ένταξη του στην Εθνική μας Ομάδα. Το 2003 ανακηρύχθηκε από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ως ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 ετών. Αποκλήθηκε "Νουρέγιεφ της μπάλας". 

Εμένα μου έχει μείνει και ο Μποτίνος, ως φοβερός επιθετικός. Τον θυμάμαι στο γήπεδο τού Πανιωνίου να πηδάει ψηλά, μέχρι τα χέρια τού τερματοφύλακα, που κι αυτός είχε πηδήξει!