Φίλες και φίλοι, καλημέρα
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη διατεινόταν πριν από σχεδόν έναν χρόνο ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν απασχολούσε την κοινωνία. Έκανε τον ψόφιο κοριό διά των παπαγάλων της προκειμένου να τα κουκουλώσει και να μη δώσει εξηγήσεις.
Ήρθαν οι εκλογές, η ΝΔ θριάμβευσε με τη διαφορά από την αξιωματική αντιπολίτευση, πέρασαν με τη βοήθεια της ακραίας ρητορικής της στη Βουλή διάφορα ακροδεξιά «εξαπτέρυγα» και κορδώνεται για τις επενδυτικές βαθμίδες που δεν τρώγονται.
Τα φίδια έζωσαν τους πολίτες παρά την επανεκλογή των γραβατωμένων χαμόγελων της αριστείας. Η ακρίβεια δεν δαμάζεται, το ντόμινο των καταστροφών συνεχίζεται και η επιτελική αδιαφορία είναι η μόνη που παραμένει ίδια και απαράλλαχτη εδώ και σχεδόν πέντε χρόνια.
Η μόνη; Όχι. Οι κοριοί έχουν πάρει την κυβέρνηση των υποκλοπών και των κακόβουλων λογισμικών στο κατόπι.
Από τη μία, προκαλεί θόρυβο –ακόμη και από το μέχρι πρότινος «συναινετικό» μέχρι ενός βαθμού ΠαΣοΚ– καθώς πραξικοπηματικά αλλάζει τη σύνθεση των μελών της ΑΔΑΕ κυριολεκτικά την παραμονή της συνεδρίασης στην οποία η ανεξάρτητη αρχή θα συζητούσε την επιβολή προστίμου στην ΕΥΠ λόγω μη συνεργασίας στη διερεύνηση του σκανδάλου των υποκλοπών. Είναι η υπόθεση στην οποία η κυβέρνηση έκοψε μαχαίρι τις διαφανείς διαδικασίες επιβάλλοντας πέπλο σιωπής.
Από την άλλη, προκαλείται θόρυβος με το πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ μιας από τις μεγαλύτερες εφημερίδες παγκοσμίως, των «New York Times», που αφορά κι αυτό σε κοριούς. Ψύλλοι στ’ αυτιά των αμερικανών μπήκανε για τις υπόγειες σχέσεις ενός υπουργού της επιτελικής κυβέρνησης, του Αδώνιδος Γεωργιάδη, με έναν «μανδαρίνο» του Πεκίνου, όπως ισχυρίζεται ο αμερικανικός παράγων. Το επίδικο είναι οι «εξυπηρετήσεις» προς έναν τεχνολογικό κολοσσό, τη Huawei, στον οποίο έχουν κηρύξει πόλεμο οι ΗΠΑ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει τον κινέζο σε μια τόση σοβαρή καταγγελία για ένα εξέχον μέλος της, που έβαλε την ακρίβεια σε ένα καλάθι και έδεσε τους εργαζόμενους στο κατάρτι της 13ωρης εργασίας.
Το κατασκοπευτικό θρίλερ ξεκινάει από την εκτίμηση της Ουάσινγκτον ότι η Huawei είναι το μακρύ χέρι του κινεζικού κατεστημένου και μέσω της τεχνολογίας 5G που έχει αναπτύξει σε ύψιστο βαθμό μπορεί να ελέγχει πληροφορίες και να παραδίδει στις κινεζικές αρχές μυστικά και ντοκουμέντα από κάθε χώρα στην οποία δραστηριοποιείται.
Άρχισαν να τους παρακολουθούν. Όπως και στο σκάνδαλο Novartis αποκάλυψαν εσωτερικά έγγραφα της εταιρείας, που μιλάνε χωρίς… φόβο και πάθος.
Εδώ αρχίζουν οι ομορφιές του κόσμου των μυστικών υπηρεσιών. Οι κοριοί στη Huawei και οι κοριοί της ΕΥΠ μπήκαν στην ίδια λεωφόρο. Οι αμερικανικές αρχές είχαν αξιοποιήσει τις παρακολουθήσεις που έκαναν μυστικές υπηρεσίες των βαλτικών χωρών σε κινέζους της Huawei. Τα πλοκάμια των υποκλοπών έφτασαν μέχρι την Ελλάδα.
Τι σχέση έχουν λοιπόν η παρακολούθηση και του προέδρου του ΠαΣοΚ και τότε ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη για «εθνικούς λόγους» με το HuaweiGate του Αδώνιδος; Αυτό θα πρέπει να μας το απαντήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη που φροντίζει να σβήνει τα ίχνη της σε κάθε περίπτωση εμπλοκής σε καλώδια παρακολουθήσεων.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει επίσης να απαντήσει γιατί άφησε στο έλεος της νέας κακοκαιρίας τους πολίτες του Βόλου και της βόρειας Εύβοιας, αλλά και της υπόλοιπης Θεσσαλίας που δεν έκλεισαν μάτι γιατί βροχή έβλεπαν αλλά όχι κρατικές υπηρεσίες.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει επιπλέον να απαντήσει στα 12 σημεία που έχουν θέσει διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις για τη διασφάλιση της ελευθερίας του Τύπου αλλά και των συνθηκών εργασίας των δημοσιογράφων στην Ελλάδα.
Περιμένουμε από την κυβέρνηση απαντήσεις και για το ξεπούλημα με το κομμάτι που έχει συμφωνήσει για το ΕΣΥ.
Περιμένουμε ακόμη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να εξηγήσει γιατί όλα τα μέτρα που έχει πάρει για την ακρίβεια έχουν πάει στον κουβά, γιατί «λαδώνει» την αισχροκέρδεια και γιατί ψαλιδίζει ακόμη συντάξεις.
Περιμένουμε απαντήσεις ακόμη και για τις εξαγγελίες σχετικά με το κλείσιμο των οπαδικών συνδέσμων που μετατράπηκαν σε κούφια λόγια από τη στιγμή που σηκώθηκε σε εξέδρα ένα «πανί» με εμετικά ναζιστικό περιεχόμενο.
Η κυβέρνηση μοιάζει με ζαλισμένο κοτόπουλο, κοτουλάει από άδειασμα υπουργών σε ανακλήσεις εξαγγελιών, τρεκλίζει σε deals με ακροδεξιούς που ούτε που ήθελε να ξέρει, προσπαθεί να μαζέψει μέτρα και δηλώσεις που «ερεθίζουν» την (ακρο)δεξιά της δεξαμενή ψήφων ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών (είναι την επόμενη Κυριακή· το ξεχάσατε με τις βουβές εκλογές, φαντάζομαι).
Από την άλλη, ένας νέος πρόεδρος στον ΣυΡιζΑ έχει πολλά να διαχειριστεί και άμεσα. Οι εθελοντές συνεργάτες του πάντως μίλησαν στο Documento για το πώς τον είδαν σε όλη την προεκλογική περίοδο.
Κι αν δεν σας μιλήσαμε για το τι γίνεται στον κόσμο, είναι επειδή το απάνθρωπο πλάνο της ΕΕ για το μεταναστευτικό είναι έρμαιο στα χέρια των νεοφασιστών της Μελόνι και των χωρών του Βίζενγκραντ που στήνουν στρατόπεδα όπου οι αιτούντες άσυλο δεν θα έχουν δικαιώματα και υπόσταση. Στον αντίποδα η πρόεδρος των γιατρών της Τουρκίας Σεμπνέμ Κορούρ Φιντζαντζί μιλάει για το καθεστώς Ερντογάν και την ανάγκη να πάρουν ανάσα τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα.
Ο κόσμος μας είναι πολύπλοκος. Για να τον καταλάβουμε, προσπαθούμε να βρούμε όλες τις πτυχές του, από τις πιο φωτεινές μέχρι τις πιο σκοτεινές. Στο φύλλο του Documento εκτιμούμε ότι θα σας αποζημιώσουμε.
Καλή ανάγνωση
Θανάσης
|
|
Η σχέση του «Εξορκιστή» με την Ελλάδα στο Docville
Στις 12 Οκτωβρίου βγαίνει στις αίθουσες «Ο εξορκιστής: Πιστός», η έκτη κατά σειρά ταινία του θρυλικού «Εξορκιστή» του Γουίλιαμ Φρίντκιν (1973) και ο Αντώνης Μποσκοΐτης υπενθυμίζει τη σχέση της με την Ελλάδα: ο εξορκιστής ήταν Έλληνας παπάς, έναν ρόλο έπαιξε ο Τίτος Βανδής ενώ ακουγόταν το «Ιστορία μου, αμαρτία μου» με τη Ρίτα Σακελλαρίου.
Το ΚΑΣ έδωσε άδεια μόνιμης εγκατάστασης γλυπτού του Βρετανού καλλιτέχνη Άντονι Γκόρμλι στην είσοδο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Δήλου. Πώς γίνεται ένας εμβληματικός αρχαιολογικός χώρος να αντιμετωπίζεται σαν διαφημιστική πλατφόρμα του εκάστοτε καλλιτέχνη; Γράφει η Κατερίνα Αγγελιδάκη.
Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση ξεκινά και φέτος με ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα, σε συνεχή ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία το οποίο περιλαμβάνει καλλιτέχνες από την Τίλντα Σουίντον και την Πάτι Σμιθ μέχρι τον Θεόδωρο Τερζόπουλο και τον Γιάννη Αγγελάκα και καλλιτεχνικά δρώμενα με κοινωνικό πρόσημο και πολιτική ματιά. Γράφει η Χρυσούλα Παπαϊωάννου.
«Το θέατρο με μεγάλωσε, με πλούτισε και του χρωστάω πολλά» είπε η Λυδία Φωτοπούλου στη συνέντευξη που έδωσε στην Κατερίνα Αγγελιδάκη για την παράσταση «Έρως ανίκατε μάχαν» του Σταμάτη Κραουνάκη στο Ηρώδειο στις 13 Οκτωβρίου.
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης καταγράφει τις εντυπώσεις του από το φετινό Φεστιβάλ Βιβλίου το οποίο ήταν αφιερωμένο στον γυναικείο λόγο.
Το βιβλίο «Sister outsider» με δοκίμια και ομιλίες της «Μαύρης, λεσβίας, φεμινίστριας, μητέρας, αγωνίστριας, ποιήτριας» (όπως αυτοπροσδιοριζόταν) Όντρι Λορντ εκδόθηκε πριν από λίγο καιρό στη χώρα μας και θεωρείται ορόσημο για το φεμινιστικό κίνημα. Η Έμυ Ντούρου σκιαγραφεί το πορτρέτο της σπουδαίας γυναίκας.
«Μετά την εντυπωσιακή της διαδρομή στην περυσινή σεζόν και πριν από την παγκόσμια περιοδεία της, ο θεατής έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια παράσταση με ισχυρό αποτύπωμα» γράφει ο Ηρακλής Λογοθέτης για το «Goodbye, Lindita» του Εθνικού Θεάτρου.
Ο Δημήτρης Αγιοπετρίτης-Μπογδάνος μοιράζεται την προσωπική του «ιστορία» με το σύμπαν του Αντι Γουόρχολ με αφορμή τη θεατρική παράσταση «Andy» που σκηνοθετεί και ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο άνθρωπος που θέλει να μας πάει μέχρι τον Άρη; Η πρόσφατη βιογραφία του Ίλον Μασκ, του πιο πλούσιου και αμφιλεγόμενου ανθρώπου στον κόσμο, δια χειρός Γουόλτερ Άιζακσον κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. «Ένα συναρπαστικό και μαζί τρομακτικό ανάγνωσμα» το χαρακτηρίζει η Κατερίνα Αγγελιδάκη.
Η Ηλέκτρα Ζαργάνη γράφει για δύο ντοκιμαντέρ του Netflix, τα «World’s most wanted» και «Vendetta: Truth, lies and the Mafia» για τον Ματέο Μεσίνα Ντενάρο και τη δράση της σικελικής μαφίας.
Πριν από λίγες μέρες δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «The Strand» ένα άγνωστο μέχρι πρότινος διήγημα το οποίο έγραψε ο Τρούμαν Καπότε, στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ενώ ζούσε σε μια παλιά ιταλική βίλα στη Σικελία. Η Έμυ Ντούρου θυμίζει την εποχή κατά την οποία ο συγγραφέας αναζητούσε την ησυχία μακριά από τα πάρτι και τις πολλές συναναστροφές.
|
|
Προσφορά HotDoc.History: Επιλέξτε έναν από τους δύο τόμους
Δύο πολυτελείς τόμους 100 σελίδων προσφέρει το Documento την Κυριακή 1.10.2023 για να επιλέξετε αυτόν που σας ενδιαφέρει ή που σας λείπει από τη συλλογή σας:
Τόποι εξορίας
Μακρόνησος, Αη Στράτης, Ακροναυπλία, Γυάρος
Το «πανόραμα» του αίσχους της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας και παράλληλα υπενθύμιση της φρίκης που αφορά δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένους «αντιφρονούντες» στα «τοπόσημα του διχασμού».
ή
Ναπολέων
Ο ήρωας της νεωτερικότητας
Τι απ’ όλα ήταν ο Μέγας Ναπολέων; Ενας «έφιππος Ροβεσπιέρος»;
Ένα άτομο με χαλαρή ηθική κι απόλυτη φιλαυτία, όπως έγραψαν οι «Times» όταν πληροφορήθηκαν τον θάνατό του δυο μήνες αργότερα;
Αυτός που η αλήθεια πρέπει να σταθεί στο μνήμα του χωρίς να επιτρέψει να διαφωνήσουμε ότι ο δεσμώτης θα λογίζεται στους Μεγάλους, όπως αναρωτήθηκαν λίγο αργότερα οι παριζιάνικες εφημερίδες της Παλινόρθωσης.
Ο νομοθέτης των Ναπολεόντειων Κωδίκων που θα κληροδοτηθούν στους απογόνους μαζί με τη μνήμη του, όπως έγραψαν στην Ουάσιγκτον τον Αύγουστο;
Ή ο εκείνος που περίμεναν να εμφανιστεί και πάλι, ως στρατιώτης ακόμα απαράμιλλος, ως ηγέτης που δίδαξε σοφία μέσα από την εμπειρία, όπως έγραψαν στη Λουιζιάνα;
Το «μεγάλο κακό» όπως τον χαρακτήρισε ο πρώην πρωθυπουργός –όχι από τους πλέον επιτυχημένους– Ζοσπέν;
|
|
|
Φόρουμ
Γεγονότα
Εικονοθήκη
Latest images
Αναζήτηση
Εγγραφή
Σύνδεση
ΔιαχειριστήςAdmin
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη διατεινόταν πριν από σχεδόν έναν χρόνο ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν απασχολούσε την κοινωνία
