Η νεραντζιά έχει σχεδόν τις ίδιες φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες με της πορτοκαλιάς. Επιπλέον, τα φύλλα και τα άνθη της σε αφέψημα είναι σπασμολυτικά και χωνευτικά, ηρεμούν τα νεύρα και βοηθούν στην αϋπνία, ανακουφίζουν από στομαχόπονο και βήχα, και κατεβάζουν το σάκχαρο των διαβητικών. Τα γλυκά από άνθη νεραντζιάς και από νεράντζι ανοίγουν την όρεξη και καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα. Λέγεται ότι το ζου­μί στο οποίο έχουμε βράσει ολόκληρα νεράντζια, αν το πιούμε, κατεβάζει την πίεση. Φυσικά, στα αφεψήματα, επειδή είναι πολύ πικρά, μπορούμε να προσθέσουμε μέλι ή ζάχαρη (κατά προ­τίμηση, ακατέργαστη).

Τα φρούτα της νεραντζιάς έχουν ένα χυμό που είναι περίπου τόσο ξινός όσο και του λεμονιού, ενώ έχουν και μια ελαφρά πικρή γεύση ή αυτή που στα αγγλικά λέγεται tart. Κάτι το διαφορετικό και έντονο, τέλος πάντων, που είναι ευχάριστο για όποιον θέλει μια αλλαγή στη διάρκεια της ημέρας. Γι’ αυτό υλικά από το νεράντζι μπαίνουν σε ποτά όπως το κουαντρώ και άλλα. Προσωπικά δεν βρίσκω καθόλου δυσάρεστη τη γεύση του χυμού.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι κυρίως στο φλοιό του νεραντζιού υπάρχει μια ουσία που μοιάζει με την εφεδρίνη και που κάποιες μελέτες δείχνουν ότι ίσως βοηθάει στις καύσεις του οργανισμού και επομένως στην απώλεια λίπους. Δρα ως αποτοξινωτικό για ολόκληρο τον οργανισμό και κυρίως το πεπτικό σύστημα. Ρυθμίζει την όρεξη και βοηθά ιδιαίτερα σε περιπτώσεις δυσπεψίας και δυσκοιλιότητας.

Από βιταμίνες περιέχουν αρκετές, ανάλογα και με τα άλλα ξινά. Από βιταμίνη C (ασκορβικό) ο χυμός του νεραντζιού περιέχει 0,04 έως 0,4% (ή 4 τοις χιλίοις), δηλ. 4.000 mg στο λίτρο, το οποίο είναι πάρα πολύ. Σε άλλες χώρες, όπως το Ιράν, τρώνε το νεράντζι κανονικά σαν φρούτο. Τώρα δεν αποκλείεται να έχουν κάποιες άλλες ποικιλίες που είναι λιγότερο ξινές. Κάνοντας όμως μια δοκιμή θα δείτε ότι προσθέτοντας, ας πούμε το χυμό μισού νεραντζιού σε ένα ποτήρι χυμού που θα αγοράσετε από το σούπερ μάρκετ, θα έχετε έναν φυσικό χυμό με ευχάριστη γεύση που περιέχει πολλές βιταμίνες και πίνεται άνετα. Ένα νεράντζι καλύπτει έστω τις μισές ημερήσιες ανάγκες σε βιτ. C που είναι περίπου 90 mg.