Quora.com
Barbara Bartholomew

My final essay was plagiarized by another student word for word and I've never even talked to this student before. My professor messaged me asking why this happened. What can I do to prove it's mine and that I didnt cheat?
Originally Answered: My final essay was plagiarized by another student word for word and I've never even talked to them before. My professor messaged me asking why this happened. What can I do to prove it's mine and that I didnt cheat?

This issue comes up with unfortunate regularity in my classes.

Two best remedies:

Provide the professor with your time-stamped ORIGINAL file stored on your computer or drive. That will show when it was created—hour and date. Let your cursor hover over the file. You will see the time stamp.
Tell the professor you are prepared to sit for an interview on the paper—its creation, what appears in the references and what you found of interest as you read those cited sources, problems you faced in writing and editing the piece, etc. It is at the professor’s discretion to create the plagiarism quiz. Have your paper in front of you, at the ready. If you have written it, you will know it well. You will be able to say, “I answered that at the bottom of page 3, then again on page 6. See in the third paragraph, page six, where I said {xyz}? I wanted to say y, but I was afraid it would just confuse the paper and add more questions than it would answer.” Or some such thing.

When both my kids were little, I would take them to the pediatrician, worried about a tiny bump I had found on them or a vein that you could see through the skin. In my endless studying of their little bodies, I had memorized every inch, and seen things only a diligent caretaker would notice. That was, in fact, what the doctor said to me—”There is no medical problem! Only a mother would notice such a thing!” So I say to you, only the true author knows the entire back story on something they have written. Only the author can answer the questions the teacher will ask in a satisfactory way. In an oral interview, that insider knowledge cannot be faked.

Πάτησα ένα κουμπί και ιδού η μετάφραση:
Quora.com
Barbara Bartholomew

Το τελευταίο μου δοκίμιο έγινε λογοκλοπή από άλλον μαθητή λέξη προς λέξη και δεν έχω ξαναμιλήσει ποτέ με αυτόν τον μαθητή. Ο καθηγητής μου μου έστειλε μήνυμα ρωτώντας γιατί συνέβη αυτό. Τι μπορώ να κάνω για να αποδείξω ότι είναι δικό μου και ότι δεν απάτησα;
Αρχική Απάντηση: Το τελευταίο μου δοκίμιο έγινε λογοκλοπή από άλλον μαθητή λέξη προς λέξη και δεν έχω ξαναμιλήσει ποτέ μαζί τους. Ο καθηγητής μου μου έστειλε μήνυμα ρωτώντας γιατί συνέβη αυτό. Τι μπορώ να κάνω για να αποδείξω ότι είναι δικό μου και ότι δεν απάτησα;

Αυτό το θέμα εμφανίζεται με ατυχή κανονικότητα στα μαθήματά μου.

Δύο καλύτερες θεραπείες:

Δώστε στον καθηγητή το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ αρχείο σας με χρονική σήμανση που είναι αποθηκευμένο στον υπολογιστή ή τη μονάδα δίσκου σας. Αυτό θα δείξει πότε δημιουργήθηκε—ώρα και ημερομηνία. Αφήστε τον κέρσορα σας να αιωρείται πάνω από το αρχείο. Θα δείτε τη χρονική σήμανση.
Πείτε στον καθηγητή ότι είστε έτοιμοι να καθίσετε για μια συνέντευξη στο χαρτί—η δημιουργία του, τι εμφανίζεται στις παραπομπές και τι βρήκατε ενδιαφέρον καθώς διαβάζετε αυτές τις πηγές που αναφέρονται, προβλήματα που αντιμετωπίσατε κατά τη συγγραφή και την επεξεργασία του κομματιού κ.λπ. κατά την κρίση του καθηγητή για τη δημιουργία του κουίζ λογοκλοπής. Έχε το χαρτί σου μπροστά σου, έτοιμο. Αν το έχεις γράψει, θα το ξέρεις καλά. Θα μπορείτε να πείτε, «Απάντησα αυτό στο κάτω μέρος της σελίδας 3, μετά ξανά στη σελίδα 6. Δείτε στην τρίτη παράγραφο, σελίδα έξι, όπου είπα {xyz}; Ήθελα να πω το y, αλλά φοβόμουν ότι απλώς θα μπερδέψει το χαρτί και θα προσθέσει περισσότερες ερωτήσεις από όσες θα απαντούσε». Ή κάτι τέτοιο.

Όταν και τα δύο παιδιά μου ήταν μικρά, τα πήγαινα στον παιδίατρο, ανησυχώντας για ένα μικροσκοπικό εξόγκωμα που είχα βρει πάνω τους ή για μια φλέβα που μπορούσες να δεις μέσα από το δέρμα. Στην ατελείωτη μελέτη των μικρών τους κορμιών, είχα απομνημονεύσει κάθε εκατοστό και είδα πράγματα που μόνο ένας επιμελής φροντιστής θα παρατηρούσε. Αυτό ήταν, στην πραγματικότητα, αυτό που μου είπε ο γιατρός — «Δεν υπάρχει κανένα ιατρικό πρόβλημα! Μόνο μια μητέρα θα προσέξει κάτι τέτοιο!». Σας λέω λοιπόν, μόνο ο αληθινός συγγραφέας γνωρίζει ολόκληρη την ιστορία για κάτι που έχει γράψει. Μόνο ο συγγραφέας μπορεί να απαντήσει στις ερωτήσεις που θα κάνει ο δάσκαλος με ικανοποιητικό τρόπο. Σε μια προφορική συνέντευξη, αυτή η εμπιστευτική γνώση δεν μπορεί να παραποιηθεί.