Ενα σπουδαίο στοίχημα

Ενα σπουδαίο στοίχημα

Της ΡΕΝΑΣ ΔΟΥΡΟΥ*

Δεν έχει ακόμη συμπληρωθεί ένας μήνας διακυβέρνησης της ΝΔ και τα πρώτα δείγματα εξουσίας της είναι ξεκάθαρα της νεοφιλελεύθερης με αυταρχικά χαρακτηριστικά πολιτικής της. Τα παραδείγματα πολλά και κάθε μέρα προστίθενται και νέα κεφάλαια στο βιβλίο που επιγράφεται “κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη”, αποδεικνύοντας, πίσω από ένα τεχνοκρατικό φύλλο συκής, ότι τα κριτήρια λειτουργίας της είναι ταξικά επικαθορισμενα - καθόλου πολιτικά ή κοινωνικά ανώδυνα. Αντιθέτως. Σχεδόν κάθε απόφαση της κυβέρνησης (όταν φυσικά δεν αποτελεί copy - paste αποφάσεων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ) έχει σαφές συντηρητικό, νεοφιλελεύθερο και αντικοινωνικό πρόσημο. Και μάλιστα με διαδικασίες fast track σε μια προσπάθεια πλήρους αποδόμησης όσων επιτεύχθηκαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορούσε λοιπόν να βγει το συμπέρασμα ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει μπροστά της εύκολο έργο. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Οι λογικές “ώριμου φρούτου”, ο εφησυχασμός ή η επανάπαυση δεν ισχύουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του μια πολυεπίπεδη πρόκληση. Μια πρόκληση που γίνεται ακόμη πιο επιτακτική εξαιτίας του 31.5% που απέσπασε στις τελευταίες εκλογές, που τον καθιστά, πέρα από ισχυρή αντιπολίτευση, το ισχυρότερο αριστερό κόμμα στην ΕΕ. Μια πρόκληση που λαμβάνει έτσι τη μορφή μιας υποχρέωσης και μιας δέσμευσης.

Υποχρέωσης να ασκήσει εκείνη την προγραμματική αντιπολίτευση που θα κάνει τη διαφορά, σε σχέση, για παράδειγμα, με την τυφλή αντιπολίτευση που άσκησε η ΝΔ – μια αντιπολίτευση που άρχιζε και τελείωνε στο αίτημα των... εκλογών από τους πρώτους κιόλας μήνες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, στα τέλη του 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διαμορφώσει εκείνες τις προϋποθέσεις για μια προγραμματική και κοινωνική αντιπολίτευση που αφουγκράζεται τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, στο πλαίσιο ενός ευρύτατου μετώπου- αναχώματος στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. Παράλληλα, η πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει και την μορφή της δέσμευσης να αλλάξει ο ίδιος στη βάση της θεμελιακής διάκρισης μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς. Μιας διάκρισης που όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί αλλά σηματοδοτεί το κρίσιμο πεδίο ιδεολογικής αναμέτρησης για την πολιτική και κοινωνική ηγεμονία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να αλλάξει, όχι όμως μακριά από την κοινωνία, από τους αγώνες και τις αγωνίες των πολιτών. Αλλά μέσα από μια διαδραστική και διαλεκτική διαδικασία ανασυγκρότησης, που οφείλει να ενσωματώσει, με τη μορφή κριτικής αποτίμησης, την κυβερνητική εμπειρία των τεσσάρων ετών, ανοίγοντας παράλληλα νέους δρόμους απέναντι στην κρίση δημοκρατίας, την επιδείνωση των ανισοτήτων, την τάση ιδιωτικοποίησης δημόσιων αγαθών όπως είναι η υγεία και η παιδεία, έτσι ώστε να μετεξελιχθεί στο ανοικτό, μαζικό, λαϊκό, προοδευτικό κόμμα που έχει ανάγκη ο τόπος και η Ευρώπη. Ειδικά σήμερα σε μια περίοδο κατά την οποία η τελευταία έχει εγκλωβιστεί σε βαθιά κρίση ταυτότητας με ακροδεξιά, εθνικιστικά, λαϊκιστικά χαρακτηριστικά πολιτικών τύπου Σαλβίνι, Όρμπαν ή Κουρτς. Για το λόγο αυτό και η έκβαση του στοιχήματος του ΣΥΡΙΖΑ σε τούτη την περίοδο της κατά Μπάουμαν “ρευστής νεωτερικότητας”, δεν αφορά στενά ένα κόμμα ή μια χώρα. Αφορά στην αναγκαιότητα και την επικαιρότητα μιας αριστερής, προοδευτικής προοπτικής, της “κοινωνικής δημοκρατίας που δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας αξιοπρεπούς ζωής”: ένα νέο, αριστερό, προοδευτικό παράδειγμα ελευθερίας, δικαιοσύνης, ισότητας, αλληλεγγύης, για την Ελλάδα, την Ευρώπη, τον κόσμο.



* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Περιφερειάρχης Αττικής