Στις 24 Μαΐου του 2006 το πρώην Εθνικό Αθλητικό Κέντρο και τότε Δημοτικό Α.Κ. Αιγάλεω μετονομάζεται σε Εύα Χριστοδούλου, προς τιμήν της Αιγαλιώτισσας Ολυμπιονίκη της ρυθμικής γυμναστικής του Σίδνεϋ. Η Εύα, μία αθλήτρια γέννημα-θρέμμα Αιγάλεω, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο ομαδικό ανσάμπλ γυναικών, ενώ στην αθλητική της σταδιοδρομία έχει πετύχει και πολλές άλλες διακρίσεις. 
Το βιογραφικό της, όπως είναι αναρτημένο από εμένα στην ελληνική βικιπαίδεια, βρίσκεται ΕΔΩ

Η χαμένη ευκαιρία του 1981 και το διπλό "θαύμα" του 1984! Axarna10
Από δημοσίευμα αθλητικού περιοδικού της εποχής (απόκομμα από το προσωπικό μου αρχείο)

«Θρίλερ» στο Μενίδι!

Στις 24 Μαΐου του 1981 και για την προ-τελευταία (37η) αγωνιστική της σεζόν το Αιγάλεω αναδείχθηκε ισόπαλο εκτός έδρας με σκορ 1-1 με τον Αχαρναϊκό για το πρωτάθλημα Νότου της Β’ Εθνικής κατηγορίας. Το γκολ είχε πετύχει ο Δημήτρης Πηγαδίτης ενώ εκείνο των γηπεδούχων (ισοφαρίζοντας) ο σέντερ-φορ και πρώην παίκτης του Ορφέα Αιγάλεω, ο πανύψηλος Χρήστος Θεοφίλης. Την ίδια ώρα στο γήπεδο Ζωγράφου η πρωτοπόρος (υπερτερούσε κατά έναν βαθμό του 'Σίτι') Ρόδος γνώριζε τη συντριβή με σκορ 4-0 (!) από τον κινδυνεύοντα Ηλυσιακό, στον οποίο αγωνιζόταν ο Δαυΐδ Μαύρος, ο μετέπειτα ποδοσφαιριστής του Αιγάλεω. Έτσι, το Αιγάλεω έχασε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία να "πάρει κεφάλι" στη βαθμολογία και ουσιαστικά να "καθαρίσει" τον τίτλο. Τα δύο συγκροτήματα ήταν πλέον ισόβαθμα και απέμεναν οι συναντήσεις Ρόδου-Προοδευτικής (νίκησε η Ρόδος με 5-1) και Αιγάλεω-Διαγόρα Ρόδου (θριαμβεύσαμε 7-0), της τελευταίας αγωνιστικής. Ήταν κάτι περισσότερο από πιθανό πια, πως οι διαφορές της ομάδας μας με το σύλλογο του "σμαραγδένιου νησιού" θα λύνονταν σε αγώνα κατάταξης.

Το παρασκήνιο του γηπέδου Μενιδίου.

Καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας που είχε προηγηθεί, κυκλοφορούσαν έντονες φήμες σχετικά με τον κρίσιμο αγώνα του γηπέδου Μενιδίου. Η διοίκηση του Αιγάλεω υπό τον αείμνηστο Γεώργιο Καραμπατέα δεν έδωσε σημασία και μάλιστα, θεωρώντας πως είχε τη νίκη εξασφαλισμένη (;) παρότρυνε το φίλαθλο κόσμο της ομάδας να σπεύσει στην αναμέτρηση του Ζωγράφου, εκεί όπου μία ενδεχόμενη ήττα των Ρόδιων θα ήταν καθοριστική για την έκβαση του πρωταθλήματος. Έτσι και έγινε, πράγματι αρκετές εκατοντάδες φίλαθλοι του Αιγάλεω βρέθηκαν στην εξέδρα και παρότρυναν (μαζί με τους λίγους φίλους των γηπεδούχων) τους παίκτες του Ηλυσιακού να φτάσουν στη νίκη. Αντίθετα, στο γήπεδο Μενιδίου το "κλίμα" ήταν ιδιαίτερα "ηλεκτρισμένο", με τους φανατικούς οπαδούς του Αχαρναϊκού (ο οποίος πριν είχε νικήσει εκεί τη Ρόδο με 1-0, "φρενάροντας" την πορεία της) να απειλούν "θεούς και δαίμονες". Σε όλους σχεδόν τους τοίχους του γηπέδου, ακόμη και στα κάθετα δοκάρια (!) είχαν γραφτεί απειλητικά και χυδαία συνθήματα σε βάρος της ομάδας μας. Μέσα στα αποδυτήρια του Αχαρναϊκού και πριν από την έναρξη του αγώνα εμφανίστηκε ένας παράγοντας των γηπεδούχων και μπροστά στον εμβρόντητο προπονητή Κώστα Λινοξυλάκη που έπαθε σοκ, απείλησε τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές του -εάν δεν είχαν την πρέπουσα απόδοση- κάνοντας να φανεί ένα... πιστόλι που έκρυβε στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του! Ο έμπειρος διαιτητής Λαγογιάννης κράτησε τον αγώνα σε αθλητικά πλαίσια, ωστόσο χάρις στο γκολ του Θεοφίλη στην επανάληψη, το "πουλάκι" της απευθείας ανόδου είχε δυστυχώς, πετάξει μακριά...

Η χαμένη ευκαιρία του 1981 και το διπλό "θαύμα" του 1984! Mpehli11Ο Κώστας Μπεχλιβανίδης ανακόπτει με άψογο τρόπο το Δημήτρη Σαραβάκο (που προσπαθεί να εκβιάσει πέναλτι) στον αγώνα της Νέας Σμύρνης.
[Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, απόκομμα από το προσωπικό μου αρχείο].

Με "λευκή" ισοπαλία στα ημιτελικά του Κυπέλλου!

Στις 25 Μαΐου του 1984 το Αιγάλεω αναδείχθηκε ισόπαλο (0-0) εκτός έδρας με τον Πανιώνιο για τον επαναληπτικό προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος και -σε συνδυασμό με τη νίκη στο πρώτο παιχνίδι (1-0, από γκολ του Δημήτρη Μπεκιάρη στο τελευταίο πεντάλεπτο)- προκρίθηκε έτσι στους «4» της διοργάνωσης, για δεύτερη φορά στην ιστορία του! Θα αντιμετώπιζε πλέον, τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό. Ήταν μία τεράστια επιτυχία που συνοδεύτηκε μάλιστα με την παραμονή στην Επαγγελματική Α'  Εθνική κατηγορία και σίγουρα, εκτός φυσικά των ποδοσφαιριστών, τεράστιο μερίδιο του επιτεύγματος πιστώνεται στον τότε προπονητή μας, Γιάννη Ματζουράκη. Όπως βεβαίως και στη διοίκηση της Π.Α.Ε., υπό το Βίκτωρα Μητρόπουλο.

Η χαμένη ευκαιρία του 1981 και το διπλό "θαύμα" του 1984! Iiee10

Στις 26 Μαΐου του 1957 και στην πόλη της Μεσσήνης ήρθε στον κόσμο ο Φώτης Ούτσικας, ένας πολύ σπουδαίος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής με πολυετή καριέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όπως ασφαλώς και στην ομάδα μας, όπου αγωνίστηκε επί μία ολόκληρη πενταετία (1982-1987). 
Διαβάστε ΕΔΩ το βιογραφικό του.

Άρπαξε το «Χ» στο Χαριλάου!

Στις 26 Μαΐου του 1985 το Αιγάλεω αναδείχθηκε ισόπαλο εκτός έδρας με σκορ 1-1 με τον Άρη Θεσσαλονίκης για την 28η αγωνιστική του 6ου κατά σειρά πρωταθλήματος της Επαγγελματικής Α’ Εθνικής κατηγορίας, χάρις σε ένα γκολ του νεαρού (ερασιτέχνη ακόμη τότε) κεντρικού επιθετικού Στέλιου Πούλου, που σημειώθηκε στο 89ο λεπτό της αναμέτρησης.

_________________
"Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που κουβαλούν ιδέες. Και τότε κάθε ιδέα παίρνει το σχήμα εκείνου που την κουβαλά".

Νίκος Καζαντζάκης