Η στήλη τού Γιώργου Κακουλίδη

1. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη βαδίζει ο λαός. Υποτιμώντας τη δύναμή του, αφήνεται στην τηλεόραση για να αποφασίσει για την ύπαρξή του. Η ψευδαίσθηση ότι ο Κυριάκος, ο κάθε Κυριάκος, θα λύσει το πρόβλημα της ζωής του, λειτουργεί πάνω του καταλυτικά. Υπνωτισμένος και χαζοχαρούμενος που πέταξε τον Τσίπρα από πάνω του, θέλει ο ίδιος να παραδοθεί σε μια παράταξη η οποία ιστορικά - από την Κατοχή ίσαμε σήμερα - είναι γνωστή για τις καταστροφές της στην έρημη χώρα. Πρόκειται για ένα λαό που φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του μικροαστού: Χωρίς ιδεολογία, χωρίς μνήμη, χωρίς αξιοπρέπεια, ψάχνει να βολευτεί όπως όπως, και μεταβάλλεται σαν χαμαιλέων μπροστά στη νέα τάξη πραγμάτων με σκοπό, φυσικά, «να τη χωθεί».


2. Η εργατική τάξη, με τη μακρόχρονη ιστορία της, είναι στην πλειοψηφία της εδώ, μάχιμη. Δεν αγνοώ, ούτε παραμυθιάζομαι ότι και εδώ υπάρχει ένα μέρος που είναι αλλοτριωμένο, που δεν έχει αποκτήσει συνείδηση της τάξης του. Θέλει πολλή δουλειά μέχρι αυτοί οι άνθρωποι να βγουν από τον βαθύ ύπνο που τους έχει οδηγήσει το ανελέητο σύστημα, το οποίο φροντίζει να κρατά σε λήθαργο τις συνειδήσεις. Η αφύπνιση είναι μέσα στα καθήκοντα του κομμουνιστικού κόμματος, του μόνου που ξέρει να διακρίνει τις χίμαιρες και να παλεύει σε δύσκολες συνθήκες όλον αυτόν τον παραλογισμό.


3. Η χρόνια οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας έφερε και την κατακόρυφη αύξηση των ψυχικών ασθενειών, και πάνω απ' όλα της κατάθλιψης. Αυστηρά κοινωνικό πρόβλημα, διαρκώς αυξάνεται σε μια κοινωνία που απεχθάνεται οτιδήποτε τη βγάζει από τη χαζοχαρούμενη απάθειά της και τη συστηματική αυτοεξαπάτησή της. Χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να μην επιτρέψουμε μια ολόκληρη κοινωνία να στραφεί σιγά σιγά στη μοιρολατρία.


4. Απ' όλους πιο πολύ, στο κίνημα, αγαπώ τους σιωπηλούς γέροντες συντρόφους, που έχουν μια σεμνή, σταθερή θέση απέναντι στο Κόμμα. Είναι άνθρωποι που πέρασαν από φυλακές και βασανιστήρια, που είδαν τους συντρόφους τους να οδηγούνται στο απόσπασμα. Και μόνο να τους κοιτάς, σε εξευγενίζουν. Ας τους προσκυνήσουμε τώρα που είναι ακόμα εν ζωή.


5. Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου έχουμε να αναμετρηθούμε με εργοδότες δίχως όνομα, αλλά γνωστούς ως πηγή των δεινών μας. Αυτοί κάνουν κουμάντο, και όλα τα άλλα είναι εκ του περισσού. Εχω περάσει από όλα τα είδη εργοδοτών, όταν σε νεαρή ηλικία δούλευα στην οικοδομή. Δυστυχώς, οι αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί» εργοδότες ήταν οι χειρότεροι. Τουλάχιστον οι δεξιοί σού έδειχναν από την αρχή το ποιόν τους.


6. Βαδίζουμε σε αυτές τις εκλογές με πλεονεκτήματα που για τους άλλους εκλαμβάνονται ως αδυναμία. Ας πιστεύουν ό,τι θέλουν, εμείς έχουμε μια πείνα και μια δίψα για το απόλυτο. Θα μας βρουν μπροστά τους όλοι αυτοί που μας σπρώχνουν σε μια μοίρα που δεν μας αξίζει, όλοι όσοι καταστρέφουν την πατρίδα μας για το κέρδος.


7. Η Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμη για πολλές παραχωρήσεις στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, στους Αμερικανούς και φυσικά στους Κεντροευρωπαίους. Αργά ή γρήγορα, ο λαός που θα κάνει το σπαρακτικό λάθος να τους ψηφίσει θα περάσει σε μια διαρκή ανησυχία με όλα όσα θα συντελεστούν.


8. Πάλι άρχισαν να αυξάνονται οι παρίες στους δρόμους της Αθήνας. Μελαγχολικοί, σιωπηλοί, αφήνονται κουρασμένοι στα χαρτόνια ή στις ελεεινές κουβέρτες που βρίσκουν στα σκουπίδια. Εμπόδιο για τους χριστιανούς μικροαστούς, καθώς προσβάλλεται η «αισθητική» τους. Οι κρυφές τους σκέψεις δεν έχουν καμία διαφορά από αυτή των φασιστών: «Βρωμάνε, αποτελούν εστίες μόλυνσης, να τους κλείσουν σε ιδρύματα». Η ελληνική κοινωνία έχει πετάξει τις μάσκες και έχει γυρίσει ολοταχώς σε άλλες δεκαετίες.